Reisschema:

09-09-2022 IJmuiden inscheping

Al om 10 uur mogen we inchecken en dus gaan Dick en Connie ons wegbrengen al om 9 uur. Ze hebben de fietsen mee en gaan, als ze ons hebben afgezet, een rondje IJmuiden en omstreken fietsen. Mooie combinatie zo.
Het gaat allemaal heel vlot en we zijn dan ook al om half 11 aan boord aan de koffie, alsof we niet weggeweest zijn. Allereerst strijken we neer in het atrium waar we Phoebe weer terugzien. Ze ziet ons onmiddellijk en komt op ons af. Ze vraagt ook waar neef Ruud is. Helaas, die moet werken en is er dit keer niet bij.
Marjan en Frans varen ook mee. Ook zij zitten in een vloek en een zucht aan boord en we zien elkaar op dek 9. Gezellig om nu uiteindelijk na alle jaren waarin we al cruisen nu ook eens samen op cruise te gaan.
We overbruggen de tijd totdat we in de hut kunnen met een stevige lunch, smaakt weer prima.
Dan zijn de hutten klaar en gaan wij de koffers uitpakken. Marjan en Frans gaan aan de wandel naar het strand op zoek naar een koelkastklever van IJmuiden. Dat is nog niet zo eenvoudig achteraf. Gelukkig heeft de standhouder bij de terminal de oplossing en die brengt hij morgen voor ze mee.
Om 4 uur is er gelukkig weer de Merenda, koffie en koektijd. Hier zien we Marjan en Frans weer terug Dan komt ook Annemiek Buis voorbij. Nico is dit keer thuisgebleven, Birgit, een vriendin is mee. Ook weer leuk om elkaar te spreken.
Dan is om half 6 vandaag al de sloepenrol in plaats van morgen als we pas vertrekken. Dat is nog een dingetje. We zouden eerst nog een tussenstop morgen in Rotterdam maken, maar dat gaat niet door. We blijven hier dus tot morgenavond in IJmuiden liggen. Voor ons prima, voor wie naar Amsterdam wil iets minder, alhoewel er een betaalde shuttle naar Amsterdam en ook naar Alkmaar, naast de bekende excursies naar de Zaanse Schans en de grachtentochten en zo.
Ons restaurant ligt weer op dek 11, het clubrestaurant. Dat komt doordat we een upgrade hebben gekregen naar een suite. We hadden een garantie balkon hut geboekt en kregen dus deze upgrade met bijbehorend restaurant erbij, helaas niet het zeer uitgebreide drankenpakket, maar o.k. je kan niet alles hebben. We merken het wel meteen, want de Chianti classico die jan de vorige keer steeds bestelde, kon er nu niet meer af, zit niet in ons drankenpakket. We werden trouwens wel heel hartelijk door de bekende obers verwelkomd en begroet. Heel leuk om mee te maken.
Na het diner gaan we even terug naar de hut, want we doen mee met computerspelletjes van de vriendenloterij en ook van de postcodeloterij en die moet/kan je dagelijks maken. Als je dat serieus wil aanpakken, moet je er wel tijd instoppen. Dus ga ik aan de slag tot de show om 9 uur begint.
Ook weer leuk om te zien wat we allemaal voorgeschoteld krijgen de komende 2 weken. De cruisedirector Daniela krijgt aan het eind van de show iedereen enthousiast aan het dansen in de behoorlijk goed bezette zaal.
Na afloop doen we nog een laatste drankje in de grand bar, eerst met Marjan en Frans en later nog met Annemiek en Birgit en zo wordt het vanzelf middernacht, de hoogste tijd om de hut op te zoeken.

10-09-2022 IJmuiden

De wekker staat op 8 uur en ruim op tijd voor 9 uur komen we in ons restaurant aan voor de overbekende gebakken eitjes met of zonder uitgebakken spek.
Daarna gaan we op dek 5 aan de koffie. Inmiddels heb ik contact met Marjan, zij zijn al op de magneet uit geweest en liggen buiten op dek 9 in de zon, als die niet achter de wolken verdwijnt af en toe.
Dat ga ik ook maar doen. Jan installeert zich met zijn laptop een stukje verderop in de schaduw, ook op dek 9.
We besluiten om 13 uur om maar op het Lido te lunchen. Intussen heb ik een afspraak gemaakt voor een massage die we gratis krijgen vanwege onze diamantstatus. Vorige keer had ik een pedicure behandeling genomen. Dit keer ga ik voor de massage en dat is zo meteen om half 3. Het kan alleen op havendagen.
Het is inmiddels maandagavond en ik moet nodig aan de slag om niet te weel achter te lopen met dit verslag.
De massage was fantastisch, dat ga ik de volgende cruise weer laten doen. Nu heb ik nog Jan zijn voucher en daarvan ga ik een gezichtsmassage van nemen, moet ook heel lekker zijn.
Dan is het weer tijd voor de merenda, koffie met koek. Dat doen we gezellig samen met Marjan en Frans, alhoewel ik ze wel van hun ligbed in de zon moet plukken. Wat een leven hebben we toch.
Het diner hebben we niet gezamenlijk, maar wel de show. Dat is vanavond mijn favoriete show :”Sapore d’Italia”.
Dan nemen we nog een drankje in de Grand Bar en is het weer bedtijd. Morgen om 8 uur komen we in Zeebrugge aan.

11-09-2022 Zeebrugge

Vandaag gaan we Odette en Roger Speykert ontmoeten. Ze wonen in Anderlecht en zijn voor ons speciaal naar Zeebrugge gekomen. Ze verblijven in het Ibishotel vanaf vrijdag. Het is hun eerste uitstapje sinds de pandemie. Ze hebben altijd heel veel gereisd en de hele wereld al gezien. We kennen elkaar dan ook van een van onze vorige cruises op een van de Costaschepen.
Om 10 uur hebben we afgesproken en uiteraard zijn we allebei te vroeg in de terminal. Wat een leuk weerzien. We mogen zeggen waar we heen willen, maar dat laten we liever aan de kenners van de omgeving over. Het is open monumentendag, net als in Nederland trouwens, en we gaan een heel leuk, pittoresk dorpje bezoeken, namelijk Lissewege. Het was vroeger een pleisterplaats voor de pelgrims uit het noorden, o.a. Scandinavië, op weg naar Santiago de Compostella. De kerk heet dan ook naar Sint Jacob en je ziet overal in de gevels de Sint-jakobsschelp gemetseld. Ook het café waar wij koffie (of een biertje) namen heet Sint Jacob.. Heel het dorp is wit geschilderd, er loopt een heel klein grachtje door het dorp en er zijn heel veel restaurantjes en kunstgaleries. Ook zie je overal beelden in de tuinen en langs de gracht staan. In de kerk is er ook een expositie van plaatselijke kunstenaars te bewonderen. Van de kerktoren af kan er afgezeild worden. Kortom, het is echt een toeristisch dorpje waar veel mensen een dagje langs komen. Wij dus ook, in plaats van naar Brugge of Blankenberge te gaan. En het is maar een paar kilometer van Zeebrugge vandaan.
Met Roger en Odette was het weer als vanouds. Wat een gezellig weerzien. Na Lissewege gaan we terug naar Zeebrugge om er te lunchen. In een soort eetcafé nemen we plaats. We zien dat veel Belgen het gewoon vinden om buiten de deur te lunchen. Jan heeft een vispannetje en in mosselen, heerlijk laten we het ons smaken.
Dan gaan we terug naar de terminal en daar het fantastisch weer is, lopen we nog langs de haven en strijken voor een laatste drankje neer op een terras. En om 4 uur nemen we afscheid. Ik hoop dat voor Odette en Roger het ijs gebroken is om er weer op uit te gaan, al is het maar steeds een paar dagen in België.
Frans en Marjan hebben bij de supermarkt een dagkaart voor de kusttram gekocht voor 7,50 pp. Deze tram loopt van De Panne vanaf de Franse grens tot aan Knokke aan de Nederlandse grens. Er zijn 17 haltes en je kan dus overal uit- en weer opstappen. Bovendien is het kaartje ook geldig in de bus van Blankenberge naar Brugge. Wat een mooi aanbod van het openbaar vervoer is dit. Het kaartje kan trouwens ook in de terminal gekocht worden. Met dit mooie weer was het een heel mooi uitstapje om zo naar Brugge en Blankenberge te gaan.
Na het avondeten gaan wij in de Grand Bar zitten, we slaan de show met de zanger over. Wel willen we naar de voorronde van de Voice of the Sea, de karaoke in de Leonardi da Vincibar. Voor het late tijdstip hoeven we het niet te laten, de klok gaat een uur terug. We gaan immers naar Dover.

12-09-2022 Dover

Vandaag hebben we een excursie naar de kathedraal van Canterbury. Het is de zetel van de aartsbisschop van heel de Anglicaanse geloofsgemeenschap in de wereld, 85 miljoen gelovigen.
We hadden een fantastische gids. Hij vertelde veel, ook over de ontstaansgeschiedenis van de kerk in 597 na Chr.
In dat jaar namelijk stuurde paus Gregorius de Grote een monnik, Augustinus, naar Londen om de bevolking daar te kerstenen. Het moet wel een zeer begaafde monnik zijn geweest om zover weg gestuurd te worden, of was het soms een boetedoening? Kan ook. In ieder geval kwam hij in Dover aan wal en liep toen het hele eind naar Londen, door allerlei kleine koninkrijkjes heen. In Canterbury ontmoette hij de Franse echtgenote, Berthe genaamd, van de plaatselijke vorst. Zij was al christelijk en was in het bezit van een bijbel. Augustinus is nooit verder gekomen dan hier in Canterbury. Hier vestigde hij zijn stoel, Cathedra, en bouwde een kerk, de kathedraal en werd hij hier de 1e Aartsbisschop van heel Engeland. Als een plaats een Cathedra en een kathedraal heeft, mag het zich city noemen, anders is het gewoon een town.
In 1170 werd aartsbisschop Thomas A Becket vermoord door een paar soldaten die een uitspraak van koning Hendrik II verkeerd begrepen hadden. Die vond wel dat Thomas zich te veel met de wereldlijke leiding van het land bemoeide, maar hij had niet letterlijk een kopje kleiner gemaakt hoeven worden. De 3 zwaarden hangen nog in de kerk. Hendrik II heeft op zijn knieën de hele toegangsweg tot aan het einde van de kerk boete gedaan. Maar het kwaad was al geschied. Thomas A Becket werd in een prachtig praalgraf begraven. Nu geschiedden er sindsdien vele wonderen en werd de kathedraal een pelgrimsoord voor alle katholieken naast Rome en Santiago de Compostella. Het was tenslotte nog steeds een Rooms Katholieke kathedraal.
Dat veranderde onder Hendrik VIII. Die had in zijn 1e huwelijk alleen maar 1 dochter gekregen en daar kon hij op het slagveld niet mee voor de dag komen. Hij vroeg dus in 1538 dispensatie aan de paus om zijn huwelijk als niet geconsumeerd te beschouwen, zodat hij een andere vrouw kon trouwen en een zoon zou kunnen krijgen. Helaas gaf de paus geen toestemming voor de scheiding. Hierop trad Hendrik en met hem samen heel Engeland uit de Roomse kerk en benoemde zichzelf tot hoofd van de , dus Anglicaanse, kerk.
Wat Thomas A Becket betreft, hij werd van 1170 tot 1220 in de oostelijke crypte begraven en daarna tot 1538 in de Trinity Chapel er boven. Toen werd het graf totaal vernietigd zodat er geen pelgrimdoel meer zou zijn van Rooms Katholieke oorsprong. Nu staat er op die plek een kaars die eeuwig hier eeuwig brandt.
Onze gids liet een boekje zien :” THe Canterbury Tales”, geschreven door Chaucer. Hij heeft de als eerste in de volkstaal geschreven, in het Engels dus, zo’n 700 jaar geleden. Dante deed dat in het Italiaans en Jacob van Maerlant in het Nederlands. Voor Chaucer werd er uitsluitend in het Latijn en Frans geschreven. Sindsdien zijn de talen geëvolueerd tot wat ze nu zijn, maar het was natuurlijk wel een uiting van besef van een volksbewustzijn.
Sinds de 1e Aartsbisschop is er een jongenskoor dat de missen opluistert. Dat koor was eigenlijk bedoeld om de uitspraak van de elite te bevorderen. Die maken namelijk de uitgangen van elk woord langer. En dat kan je goed oefenen met zingen. Alleen jongens van goede en rijke huize mochten en mogen nog steeds maar lid zijn van dit koor. Ook nu nog kan je aan de uitspraak van het Engels horen tot welke klasse iemand behoort.
Kortom, wij hadden een fantastische excursie. David, onze gids die a.s. zondag 80 wordt, vertelde ook het een en ander over zichzelf. Hij was geboren in Zuid Afrika, sprak Afrikaans, maar ook een van de plaatselijke talen (door zijn babysitter die geen Engels noch Afrikaans sprak), bovendien Frans met zijn moeder en later op school en de universiteit uiteraard Engels. Doordat hij , als enige in heel Groot Brittannië “Zoeloe” sprak, werd hij uitgenodigd bij het bezoek van Nelson Mandela aan de koningin. Het voert te ver om hier een anekdote er over te herhalen.
Om 13 uur waren we weer terug. Op het haventerrein zagen we Frans en Marjan ook terugkomen lopen. Zij hadden helemaal naar het kasteel bovenop de berg gelopen en ook weer terug, bravissimo voor die 2, minstens 18.500 stappen gemaakt. In de krijtrotsen onder het kasteel, in de tunnels, is nog steeds een ziekenhuis gevestigd en ook het hoofdkwartier van de 2e w.o., daar waar Churchill o.a. bivakkeerde tijdens de landing in juni 1944.
Het kasteel bovenop fungeerde als 1e verdediging tegen welke invasie van de overkant dan ook, Calais wel te verstaan. Dit, alhoewel Calais nog heel lang Engels grondgebied is geweest.
Ook pelgrims naar Rome en Santiago de Compostella en ook de berg Mont Saint Michel startten heel vaak hun oversteek hier in Dover, vanuit het kasteel.
Na de lunch hebben we het eerst rustig aan gedaan. Na de koffie zijn we een praatje gaan maken met Marjan en Frans die heerlijk buiten in de zon lagen, net als vele andere passagiers. De verleiding was groot en ik ben toen alsnog het bubbelbad in gegaan. Was heerlijk.
Nu, na het diner, zitten we in de Grand Bar en tik ik dit verslag tot nu toe.
Morgen komen we in Le Havre aan, de klok krijgt een uur vooruit en het is dus ineens 23 uur. Gelukkig hoeven we morgen niet vroeg op, we hebben geen toer of zo.

13-09-2022 Le Havre

We hebben een afspraak met Baya, die ik nog van vroeger ken. Zij woont hier in Le Havre met haar man. Maar eerst willen we, voor we van boord gaan, langs de future cruiseconsultant voor een nieuwe cruise. Voor volgend jaar december willen we graag met de Costa de oversteek maken vanuit Savona naar Guadeloupe in de Caribbean. En daaraan sluitend maken we dan 2 cruises van 2 weken achteraan. Maar wil je in dezelfde hut blijven bij een boeking van 3 cruises achter elkaar, dan moet je er vroeg bij zijn. Dus wachten we totdat we aan de beurt zijn. Helaas is er 1 Italiaanse dame voor ons die informatie over 3 verschillende cruises wil en dat duurt wel een uur (!). Gelukkig kan Jan het geduld opbrengen. Ik maak intussen een wandeling over het schip. Maar als we eenmaal aan de beurt zijn, is het gauw gefikst. Alles was al voorbereid. Het worden inderdaad 3 boekingsnummers en kunnen in dezelfde hut blijven op de Diadema. Weer een topvooruitzicht om nog een keer veel Caribische eilanden aan te doen, inclusief de ABC eilanden een paar keer.
O.K. Dan contact gezocht met Baya, die eerst met haar man naar een therapeut moest. Hij heeft afasie door een hersenbloeding en heeft dus therapie nodig. Wij namen de shuttle naar het centrum en hebben in het winkelcentrum op haar gewacht. Als je elkaar goed kent, vallen de jaren weg. Met haar en haar kinderen gaat het goed. Die wonen aan de andere kant van de oceaan, in Canada 2, in NY 1 en op Jamaica ook nog 1. Ze reizen wat af om elkaar te zien, nu helemaal, nu hun vader toch ernstig gehandicapt is en volledig door Baya verzorgd wordt. Enfin, we hebben een paar uur met elkaar zitten kletsen, alhoewel Jan er weinig aan had, het gaat hem in het Frans te snel allemaal. Na nog een kleine wandeling naar de Volcan ,een bibliotheek, theater en tentoonstellingsruimte in een, bewonderd te hebben aan de buitenkant, zijn we bij de bushalte gaan staan voor de shuttle terug. Ik vond de Volcan spuuglelijk, zo middenin een woonwijk. Hij ziet er uit als een afgeknotte kernreactor, volkomen wit geschilderd en geen enkel raam er in. Je zal er tegenover wonen.
Terug op de boot gaan we voor koffie en een koekje, want het is merenda tijd.
Marjan en Frans liggen buiten in de zon op een ligbed uit te puffen, zij maken veel lange wandelingen. Toevallig hebben ze vandaag de streekbus naar Honfleur genomen, een erg leuk kunstenaarsdorpje. Daar kun je wel een paar uur doorbrengen. Eerst hadden ze, voor ze bij het busstation aan kwamen, al een hele wandeling door Le Havre achter de rug. Bravo!!
Na het diner ga ik mijn licht opsteken bij het casino over een voucher. Die had Jan namelijk op onze vorige reis in juli gekregen van het casino, eentje van 100 euro. We hadden hem willen inzetten bij de nieuwe boeking, Dat ging op de een of andere manier niet. De reis had dan voor 23 april gemaakt moeten worden. Dus toen ben ik met de voucher naar het casino zelf geweest en toen was het zo gepiept, de 100 euro werd op het boordtegoed bijgeschreven. Niet verkeerd weer.
Dan kan er zorgeloos weer gespeeld worden. We hoeven niet vroeg op morgen, want we hebben een zeedag.
De show van een Hongaarse zangeres heb ik al eens gezien en aangehoord. Toch gaan we er samen nog een keer naar toe. Het was geen succes, allemaal Amerikaanse liedjes op volle sterkte. Er zijn volgens mij ook Europese liefdesliedjes, maar die werden niet vertolkt. Jammer.

14-09-2022 Op zee

Een zeedag dus en nog wel een heel erg grauwe, want het is nat en donker buiten. Dat wordt binnen lezen en een spelletje doen en wat kletsen hier en daar. En natuurlijk lekker eten.
We worden de hele dag bezig gehouden met spelletjes, quizjes, danslessen, een modeshow, bingo enz. Je kan je echt niet vervelen. Dat doen wij dan ook niet. Marjan en Frans waren nog zo dapper om met jas aan buiten op dek te gaan liggen, maar het was te koud en te nat.
’s Middags heeft Jan een dutje gedaan en ik ben in een boek van Sophia Kinsella begonnen, altijd leu leesvermaak.
’s Avonds was er weer een voorronde van de voice of the sea. Jo Ann Edelenbosch deed weer mee en is doorgedrongen tot de finale verderop in de reis.
De zang- en dansshow in het theater ’s avonds was wel erg mooi. En dan op naar een volgende haven.

15-09-2022 La Coruna

Al om 8 uur liggen we vast aan de kade van de Noord Spaanse stad La Coruna. Gelukkig is het mooi weer. Vorige keer zijn we hiervandaan met een excursie naar Santiago de Compostella gegaan. Dat hoeven we nu dus niet. We kennen La Coruna niet en blijven dus in de stad.
Om een uur of 11 gaan we op pad. Ik wil naar het grote plein, zoals er in elke Spaanse stad een groot plein is. Eerst lopen we langs een heel mooi aangelegd park, daarna steken we over en lopen een straatje in evenwijdig aan de zonnige boulevard. Na een kwartiertje en een kleine omweg hebben we het plein gevonden. Wel mooi groot, met terrassen uiteraard, maar toch sober.
Eenmaal terug aan boord, haal ik koffie met lekkers en ga in het Lido in mijn boek zitten lezen, dat moet perse uit.
De show met Anthony Alvarez, de zingende Belg, houden we voor gezien. We zijn wel om 18 uur naar de Costa Clubbijeenkomst gegaan. Hier worden de vouchers voor de meeste cruisepunten (niet Jan dit keer), de meeste cruises (een Italiaan met 106 cruises) en een paar verjaardagen uitgedeeld. 2 van 100 euro en 4 van 10 euro voor je verjaardag.
De kapitein met zijn staf worden voorgesteld en zijn binnen de kortste keren ook weer verdwenen. Bedankt dat jullie met ons willen varen en proost, salute !!
Later op de avond gaan we naar het casino. Ik win 5 hele euro’s en Jan 77 euro, waarvan hij er ook weer heel snel 50 verspeelt. Zo gewonnen, zo geronnen.
We maken het niet te laat, want morgen in Vigo hebben we onze 2e excursie van deze reis.

16-09-2022 Vigo

De volgende Spaanse stad in het noorden van Spanje doen we aan, namelijk Vigo. Ik had er nog nooit van gehoord. Maar goed, hier hebben we onze 2e en laatste excursie geboekt. We gaan een landgoed met een zeer uitgebreide tuin bekijken op een uurtje rijden van de haven vandaan.
Het landgoed is al sinds 1411 in handen van dezelfde familie. Zij hebben in de loop van de eeuwen allerlei uitheemse bomen en planten verzameld, zelf gekocht of van de een of andere vorst gekregen. Er staan bijvoorbeeld enorm veel cameliabomen. Ze zijn dan ook lid van een wereldwijde organisatie van cameliakwekers, waar er maar 39 lid van zijn. De bloemen worden geoogst voor de zaden. Daar wordt namelijk van alles van gemaakt, bijvoorbeeld voor de cosmetica, maar ook camelia-olie om mee te bakken. Het kan een hogere hittegraad hebben dan olijfolie voor het aanbrandt. Helaas waren gisteren de camelia’s aan de boom waar we onder stonden net geplukt. Er zaten al weer heel veel knoppen is voor de oogst van oktober. Verder staan er eucalyptusbomen, oorspronkelijk uit Australie, kastanjebomen, pijnbomen, eigenlijk van alles.
Het landgoed heeft sinds 1996 een eigen wijngaard en maakt ook zijn eigen wijnen. Van elk perceel een eigen botteling. De Fransen in de groep willen meteen weten hoeveel flessen van hoeveel hectares gevuld worden. Het is een heel onderhoud en daarom is het dan ook opengesteld voor bezoekers, om extra inkomsten te genereren. Het huis zelf kunnen we niet in. Wel is verteld dat het door een Franse architect is ontworpen, met zicht op de Franse tuin er bij natuurlijk. Op de begane grond stond oorspronkelijk in de winter het vee. Dat hield de bovenverdieping warm. We mogen wel even in de kapel rondkijken. Hier ligt de laatst gestorven markiezin begraven, in 2007 op 105-jarige leeftijd overleden. Ze was zeer geliefd in het dorp, stond arme families bij.
Dan gaan we over tot de wijnproeverij. Eerst zien we nog hoe volledig automatisch het persen van de druiven gaat. Ze worden door 2 jonge sterke gasten uit de kratten in een machine gegooid, waar aan de andere kant via een dikke slang het sap zo het enorm hoge opslagvat in wordt gepompt.
Die wijn smaakt uitstekend. Jan koopt er 2 flessen van en ik 4 stukken cameliazeep. Zo hoort dat als je iets bezoekt.
Dan is het tijd voor het volgende onderdeel van de excursie, namelijk het bezoek van de mossel-, oester- en sintjacobsschelpen banken in de baai dicht bij Aurosso. We stappen op een heel grote catamaran in. Er zit al een groep Basken bovenop dek. Wij blijven benedendeks. Na de demonstratie hoe die banken er uit zien en hoe ze gebruikt worden, krijgen we binnen mosselen aangeboden. De ene schaal na de andere wordt voor onze snufferd gezet. We zitten met een Baskisch echtpaar aan tafel en werken 4 schalen mosselen en 2,5 flessen witte wijn weg. We laten het ons heerlijk smaken.
Daarna gaan we terug naar Vigo, waar we na 1 uur rijden aankomen bij de Fortuna. Een middagdutje is op zijn plaats, alhoewel het heerlijk zitten is in de schaduw op ons balkon.
Ik begin aan mijn 2e boek van Sophie Kensilla. Aan mij heb je geen kind meer.
De show wordt verzorgd door de cast en die gaan we bekijken. Ze maken er wat leuks van met verkleedpartijen en dans- en zangvoorstelling.
’s Avonds heb ik mijn boek helemaal uitgelezen. Dat werd een latertje voor mij.

17-09-2022 Lissabon

Lissabon aan de Taag. De klok is op Engelse tijd gezet, een uur terug.
Heerlijk om weer in Lissabon te zijn. Het Fadomuseum is nu wel open en dat gaan we dan ook bezoeken. Het ligt tegenover de cruiseterminal en die wandeling is zo gemaakt. Voor een seniorentarief van 4,30 euro pp zijn we binnen. Hier krijgen we een audio apparaat en daarmee kunnen we allerlei Fadozangers beluisteren, erg leuk om te doen. Uiteraard zit Amalia Rodrigues er ook bij. Het is maar een klein museum en na 1 uurtje hebben we het wel bekeken. We zouden graag eens een echt Fado cafe bezoeken, maar dat kan niet, want we varen alweer om 6 uur weg. En toen we hier van de winter met de Aida een paar dagen lagen, was alles gesloten vanwege de pandemie. Nou ja, we troosten ons maar met een heerlijke lunch in de tuin van het museum. Jan eet er bacalao en ik dorade, met een fles vino Verde erbij. De witte wijn die we hebben leren kennen op de Douro riviercruise vorig jaar oktober.

18-09-2022 Cadiz

Portugal is al weer voorbij. We zijn weer in Spanje, nu aan de zuidkust en wel in Cadiz.
Hier werden we met een shuttle het haventerrein af gebracht naar de cruiseterminal toe. Er ligt een ander cruiseschip dicht bij de terminal. De MSC Grandioso namelijk. Maar geen nood, met een gratis shuttle naar de terminal kunnen wij ook goed leven. Hier vandaan gaan we te voet naar het centrum. Het is nog geen half 12 en al behoorlijk warm. In de kleine, smalle straatjes schijnt de zon niet en daar is het dus heerlijk koel. Nog voor 12 uur komen we op ons favoriete plein aan. We lopen direct naar de overkant, waar in de schaduw de tafels en stoelen nog worden klaargezet. We mogen al gaan zitten en dat is geen overbodige luxe, want binnen de kortste keren stroomt het terras vol. Het is bij de Cerveceria, een biercafé. Bieren van over de hele wereld kun je hier krijgen, verder niets, dus geen tapa’s. Wij nemen dan ook een lekker biertje van de tap en blijven er heerlijk wel anderhalf uur zitten. Niemand die nog eens komt vragen of je nog wat hebben wil. Bij het tafeltje naast ons zit een man alleen heel lang met een espressootje, kan allemaal.
Enfin, uiteindelijk gaan we toch weer aan de wandel. Niet de stad door, want die kennen we al en bovendien is het zondag en dan is hier toch echt alles dicht. Nee, we lopen terug naar de terminal en naar het schip.
Na de lunch gaan we heerlijk in de schaduw op ons balkon zitten lezen of een spelletje doen. We hebben besloten om te onderzoeken of we een koffer met een bodedienst kunnen meegeven. Costa biedt die mogelijkheid aan de platinum- en goldmembers gratis aan. En dan alleen van en naar havens in de Schengenlanden. Dat is nu het geval, want we komen in Savona aan. Hij gaat het vragen bij de contactpersoon van de Costaclub. Het is inderdaad mogelijk en er moet dan contact opgenomen worden met het kantoor in Genua. Hij krijgt een telefoonnummer en kan bellen. Dat lijkt ons geen goed idee, want zelfs als de verbinding uitstekend is, moet het gesprek in het Engels gevoerd worden. Hoe leg je in godsnaam uit dat je woonplaats Wieringerwerf is of, net zo erg, Hollands Kroon. Nee, er is een website en eenmaal daar aangemeld, is het zo voor elkaar en kunnen we een koffer laten sealen en opsturen met UPS. De labels komen via het frontoffice naar onze hut. Dit gaan we vaker doen als we in Europa opstappen en/of afstappen.
De show, de acrobaten in Ice Air laten we voor wat het is. Het casino is aantrekkelijker, als je wint dan natuurlijk en laat dat maar aan Jan over. 100 euro is weer in de pocket.
Na de show gaan we met Marjan en Frans op dek 9, het achterdek nog wat nakletsen. Zij zijn wel de hele stad door gelopen en op al ons bekende plekken geweest. Dan zit deze dag er ook weer op. We eten in de hut nog wat fruit op en dan gaan we slapen.

19-09-2022 Malaga

Aankomst in het zonnige Malaga. Hier moeten we een kaartje voor de shuttlebus naar het centrum van de stad kopen voor 10 euro. Dat doen we niet, want de stad kennen we al heel goed. We lopen naar de zeepromenade waar heel veel restaurants zijn en zoeken er een mooi terras uit. We willen eigenlijk de gefrituurde ansjovisjes eten en warempel, bij Plaza hebben ze een schitterende schotel voor 2 personen met de boquerones en gefrituurde inktvisjes er bij, voor 19,50 euro. Die willen we heel graag en nemen er een fles witte wijn bij. Zo zitten we hier gebeiteld en laten het ons goed smaken. We zien iedereen langs lopen en zwaaien nog naar Annemiek en Brigit die de stad in lopen. Na 2 uur lopen we op ons gemak terug naar het schip. Jan koopt nog een t-shirt en een blok harde noga en dan zijn we weer terug op onze basis. Het balkon ligt weer in de schaduw en wat is er fijner dan om daar tot 6 uur te vertoeven.
Vanavond gaan we wel naar de show, die als thema “Water” heeft, H2O genaamd. Het is een erg leuke show met veel bekende liedjes die allemaal met water te maken hebben en veel verkleedpartijen er bij.
De silent night slaan we over. Hierbij krijg je een koptelefoon op en hoor je alleen zelf maar je dansmuziek. Ons was het bijkletsen op het achterdek 9 met Marjan en Frans goed bevallen en dat doen we weer. Gezellig, er is ook nog een bar open voor een drankje, helemaal prima.
We hebben de tijd, want morgen is het een zeedag. Op weg naar de hut komen we langs de hamburgertoonbank en we nemen er samen 1 bord patat , heerlijk is dat.

20-09-2022 Op zee

Vandaag een zeedag dus, waar helemaal niets hoeft. We hebben geen internet- of social mediapakket genomen en hebben dan ook geen contact met de buitenwereld. Dat is toch wel even afkicken. Nu beseffen we pas hoe vaak je op je mobieltje kijkt voor wat nieuws of om wat op te zoeken. Gelukkig heb ik mijn e-reader en ga lekker zitten lezen in de korte verhalen van detective Hercule Poirot. Ze zijn heerlijk gedateerd, maar toch erg leuk om te lezen.
Jan haalt nog wat winst op in het casino, waarvan we er meteen de helft weer inzetten en verspelen. Dan is het : op=op.
Om kwart voor vier gaan we weer eens een keer naar de debriefing voor de ontscheping. We hebben een Nederlandssprekende gastheer aan boord, een Vlaming uit Antwerpen. Hij houdt voor een volle zaal Nederlanders een verhaaltje over hoe het gaat met ontschepen. De meeste Nederlanders gaan er in Barcelona van boord a.s. donderdag al. Aan het eind van zijn praatje komt er een delegatie van de crew afscheid nemen. Ze staan al in de gang klaar, als er een Nederlander een vraag stelt met een klacht er bij in en de gastheer hier op in gaat in een een-op-een gesprek. Niemand heeft verder de vraag gehoord, noch zijn antwoord. Binnen de kortste keren loopt hier op de zaal leeg en kan de crew weer terug naar hun werk, want van een feestelijk afscheid is geen sprake meer. Hoe heeft de gastheer dit zo uit de hand kunnen laten lopen. Hier en daar waren er nog meer Nederlanders met vragen en opmerkingen of klachten. Dat hoorden we wel om ons heen. We hebben de toestand met verbazing zitten te bekijken. Geef mensen nooit de kans om het initiatief naar zich toe te trekken voordat je je programma hebt afgerond, een kardinale beginnersfout van de veel te vriendelijke Vlaming. Wij zijn er op dek 9 achterdek maar een drankje op gaan drinken. Na het diner gaan we meteen naar het theater, want de Voice of the Sea gaat om 8 uur beginnen en daar zingt Jo Ann in mee. Ze doet elke cruise wel mee en wint ook geregeld. Dus eens kijken of er nog iemand is die nog beter kan zingen dan zij. Ze is als laatste aan de beurt en geeft een echte show ten beste. Een jurylid geloofde niet dat ze maar een amateur is, ze moet wel een professioneel zangeres zijn met deze performance. Ze gaf toe vroeger in een band gezongen te hebben, maar had er ook een gewone baan naast. Enfin, met 56% won ze ook deze keer. Goed gedaan Jo Ann.
Als afsluiting van de avond gaan we weer samen met Marjan en Frans naar dek 9 achterdek.

21-09-2022 Palma de Mallorca

We komen in Palma de Mallorca aan en liggen een heel eind uit de stad. De boulevard is echt te ver om te lopen naar de stad. Het is lang geleden dat we hier geweest zijn en we willen er wel weer een wandelingetje maken. Dus kopen we een shuttlekaartje. Maar eerst gaan we Phoebe feliciteren met haar verjaardag in het atrium en nemen er een bakkie koffie. Jan regelt meteen de laatste dingen voor het opsturen van de koffer. Dan gaan we de wal op. De rit naar het centrum duurt wel een kwartiertje, ook nog een aardige rit langs de uitgebreide jachthavens.
In de stad aangekomen lopen we de trappen op naar de kathedraal La Seu. Dat is een enorm gebouw boven op de hoogste heuvel van de stad. We kopen een kaartje en bewonderen de kerk vanbinnen. Het is een 3-beukige kerk. De middenbeuk is 19 meter breed en 44 meter hoog. Boven het altaar hangt een enorme kroonluchter, ontworpen door Antoni Gaudi, die renovatiewerken voor zijn rekening had genomen. In een zijkapel was een zeer modern kunstwerk te zien, voorstellende de Bijbelse voorstelling over water, vissen en de boom van wijsheid. Het enorme orgel uit de 15e eeuw was aan een reparatie toe en je kon een donatie doen of in ieder geval de kennis hier over verspreiden, bij deze.
Na de kerk liepen we de nauwe straatjes in en kwamen uit op het plein Santa Eulalia. Hier vonden we toch snel een tafeltje en hebben er heerlijk van een biertje en een broodje genoten. Daarna liepen we verder de winkelstraten naar beneden. We kwamen uit op de Ramblas. Hiervandaan was het niet ver meer naar onze shuttlebus. Hier stond al een behoorlijke rij, maar we konden gelukkig nog mee. Anders hadden we in de volle zon moeten wachten op de volgende.
Eenmaal aan boord gingen we voor een hamburger met patat. Net op tijd, want ook die ging, net als het Lido, om 3 uur dicht. Anders hadden we tot 4 moeten wachten voor de theetijd met koekjes en broodjes, ook niet verkeerd. Maar nu hebben we die overgeslagen.
Op mijn balkon heb ik mijn beide kranten helemaal uitgelezen, heerlijk om dat op mijn gemak te kunnen doen.
Tijdens ons diner hebben we min of meer contact met een Italiaans echtpaar. Zij vertellen welke cruises zij al besproken hebben. Laten we ze nou terugzien op onze wereldreis. Alleen is hun Engels dramatisch en ons Italiaans ook nog beperkt. Maar o.k. , het is toch al leuk dat ze willen praten met ons. Wij kunnen wel vertellen welke reizen wij nog voor de boeg hebben en dat doen zij ook. We zien dan dat ook zij al voor 2024 wat gepland en besproken hebben, namelijk met de MSC van Zuid-Afrika terug naar Europa. Ook niet verkeerd.
De show is vanavond fantastisch, een flamencoshow namelijk. De groep heet “Luces de Bohemia”. 3 vrouwen en 2 mannen die een wervelende show van 3 kwartier ten beste geven
Daarna gaan we voor de laatste keer napraten op dek 9 achterdek met Marjan en Frans. Wat is het heerlijk rustig hier. Er zijn maar een paar tafels bezet door mensen die een spelletje spelen of wat kletsen.
Dan zit het er voor Marjan en Frans op. Morgen komen we in Barcelona aan en daarvandaan vliegen zij naar huis. Een paar dagen geleden hadden ze te lezen gekregen dat hun oorspronkelijke KLM vlucht eruit was gehaald. Ze zijn nu omgeboekt via Parijs Charles de Gaulle en moeten er overstappen voor de vlucht naar Amsterdam. Niet leuk zo’n wijziging, maar je doet er niets aan. Morgenochtend hoeven ze niet zo vroeg van boord en kunnen we nog afscheid nemen.

22-09-2022 Barcelona

Barcelona, waar de meeste Nederlanders er af gaan. Wij blijven nog 2 dagen, tot Savona. We kennen de Ramblas al van voor tot achter en blijven aan boord. Het is heerlijk rustig en we gaan pas laat ontbijten en ik ga de krant op mijn tablet binnenhalen en heerlijk zitten lezen. Ook zoeken we Marjan en Frans nog op. Zij gaan naar huis. Tot ze weggaan zitten we met elkaar bij het zwembad. Ze vliegen pas ’s middags en hebben geen haast. Het is wel spannend met al die verhalen van lange wachtrijen en verdwenen bagage. Gelukkig gaat het goed met het inchecken, ze zitten in no-time aan de limonade op de binnenplaats van het vliegveld. Dat is al mooi meegenomen. Nu de vlucht nog met een overstap in Parijs ook nog eens erbij.
Daarna gaan we onze 1e koffer al klaarmaken om met de BagExpress mee te geven. Dat is een service van de Costa voor Costaclubleden die al langer met de Costa varen en de gouden of platina status hebben bereikt. Dan wordt je bagage tot aan je huis afgeleverd zolang je in Savona, Venetië of Rome aankomt en in een Schengenland woont. Hier gaan we voor het eerst gebruik van maken. Via de mail heeft Jan 1 koffer aangemeld en we krijgen via het frontoffice onze adressticker in de hut. Die moeten we op de koffer plakken en dan wordt hij later geseald. We hebben alleen geen plakband. Dat zullen we dan ook in Marseille gaan kopen. Morgen voor 9 uur ’s avonds moet de koffer bij het frontoffice gebracht zijn. Jan heeft aan UPS al gemeld dat we er niet voor 2 oktober zijn om de koffer weer in ontvangst te nemen. We blijven namelijk nog een week in Savona.
Na de lunch doen we een tourtje terminal, waar maar 1 winkel is. Hier zijn we gauw uitgekeken en dan begint in de hut het inpakken. Daarna kan ik heerlijk op het balkon mijn kranten binnenhalen en lezen.
Na het eten gaan we in de Leonardi da Vinci lounge bij Phoebe zitten. Hier is het stervens koud van de airco, dus ga ik even mijn vest halen. Ongelooflijk hoe dat per ruimte kan verschillen. Enfin, na een paar borreltjes gaan we richting kamer en komen nog een keer door het casino. Om het af te leren stopt Jan nog een keer 20 euro in een machine en tot onze verbazing begint die na een paar zetten flink te rammelen. Binnen 10 minuten staat de teller op 120 euro en dat vinden we genoeg om er mee te stoppen. Zo snel hebben we nog nooit zo’n winst gepakt. Toch weer leuk meegenomen.
Even voor 10 uur zijn we in de hut en daar vinden we de mededeling dat er een shuttleboot naar Marseille centrum vaart voor 16 euro pp. Het frontoffice is nog tot 10 uur open en ik ben nog net op tijd om 2 kaartjes te kopen. Om kwart voor tien gaat de eerste boot en verder iedere 3 kwartier. Op tijd op en op pad dus morgen.

23-09-2022 Marseille

Marseille, afstappen voor alle Fransen aan boord. Er ligt nog een Costaboot binnen, de Smeralda en ook die passagiers nemen dezelfde shuttleboot als wij. Als we voor half 10 op de kade staan, is er al een lange rij gevormd. We sluiten ons aan. Er ligt al een boot vol klaar voor vertrek en daarna komt meteen de volgende al om ons allemaal op te nemen. Het is een leuk tripje buitenom van wel 20 minuten. Helaas komen we niet in Vieux Port aan, dat is jammer. Maar het is wel een mooie aanlegplaats, bij meerdere moderne musea, Mucem o.a. en het fort Saint Jean. De shuttlebussen stoppen hier altijd in de straat, dus het is niet zoveel verder lopen. Langs de haven is het altijd mooi om te wandelen. Er staan allemaal houten huisjes op de boulevard met winkeltjes erin. Wij drinken een kop koffie en lopen dan door naar het centrum. Hier weten we Galerie LaFayette te vinden voor ons plakband. Dan nemen we op de hoek nog een biertje/sapje en dan willen we met de tuktuk terugrijden naar de haven. Maar er is, als wij staan te wachten, niemand te bekennen. Er zijn er 2 en die zien we vol voorbijkomen. Dan gaan we maar lopend terug. Gelukkig halverwege zien we een echtpaar uit de tuktuk stappen en kunnen wij nog voor een groot deel mee. Precies op tijd voor de terugvaart en ook nog voor de lunch om 13.50 uur.
Daarna gaan we maar de rest van onze bagage inpakken en verder relaxen en nog een drankje doen. Om half 6 hebben we afgesproken met onze nieuwe Italiaanse vrienden in de wijnbar. Hier zijn wij nog niet geweest. Je kan er alleen maar dure wijnen krijgen. Normaal begint daar een zangeres en pianist om 6 uur te spelen, alleen vanavond niet. We krijgen een paar toeristische tips, een in Napels en een in het zuiden van Italië. Ook gaan we samen aan tafel en dan wordt de conversatie toch wel moeilijk. Maar dat mag de pret niet drukken. Het is de laatste avond. Jan geeft zijn servetkettinkje aan de maitre d’e en dan is het afscheid nemen van de obers. Grazie mille en arriverderci.
Als laatste van de dag gaan we afscheid nemen van Phoebe op haar stek. Haar zien we terug op de reis naar IJsland en Groenland volgend jaar juli.
Dit is het einde van week 2. De laatste week gaat over ons verblijf bij Renata en Albino in Loana, vlakbij Savona. Ze komen ons morgenochtend afhalen en staan al om half 10 in de aankomsthal klaar.

24-09-2022 Savona ontscheping

In Savona stappen wij ook af om half 10 en ontmoeten hier Renata en Albino waar we nog een week zullen gaan logeren, zoals ik al bij het eind van week 2 meldde.
De Costa Firenze ligt ook binnen en daar werkt Maria, onze Peruvaanse vriendin van de wereldreis. Renata wist dat en we hebben elkaar dan ook gezien en ook samen een bakkie koffie in de terminal gedronken. Dat was emotioneel voor Maria. Elke avond op de wereldreis kwam ze een poosje bij ons zitten, vooral met Albino sprak ze veel. Na een half uurtje moest ze terug naar haar post en zijn wij in de regen naar huis vertrokken. Het heeft de hele dag geregend en dus zijn we thuisgebleven. Renata en Albino wonen in een prachtig nieuw huis met een grote tuin eromheen. Er zijn 2 verdiepingen en zijzelf wonen op de bovenste en wij krijgen de logeerkamer en badkamer op de begane grond. Wel wordt de keuken van beneden en ook de tuin uiteraard gebruikt. Het is hier fantastisch.
De lunch, il Pranzo, is hier de hoofdmaaltijd. We krijgen heerlijke gebakken porcini’s en daarna tagliatelle met door Albino gezochte porcini’s te eten. En daarbij salami en fruit. Dan gaan de mannen een middagdutje doen, Renata doet boven ook haar werk en ik ga heerlijk mijn kranten zitten lezen en een spelletje op mijn tablet doen in alle rust. Dan is het tijd voor de merenda, de middagthee. De overbuurvrouw wordt uitgenodigd. Die spreekt Engels, altijd handig. Die gaat ook voor ons bellen naar een restaurant in de bergen of dat van de week open is. Hier zullen we dus een keertje heen gaan.
Om 8 uur komt, wat bij ons de broodmaaltijd is, dus kaas, ham, salami, brood, fruit op tafel en als afsluiting een ijsje.

25-09-2022

Vandaag gaan we naar een zeer toeristische plaats aan de kust, Alassio, voor een aperitief. Het is een mondaine badplaats waar alle beroemde filmsterren en allerlei andere elitaire personen komen. Alle dure modemerken kun je hier vinden. Wij nemen er een aperolspritz en zitten lekker op een terras vlak voor het strand. Alleen zie je daar niet veel van, want het hele strand is privégebied. Het kost 1800 tot 2000 euro per maand om er een eigen plek te hebben. Zo is het hier aan de hele kust, alles is verpacht op een paar kleine ingangen na. Als we klaar zijn, rijden we langs de kust terug, 30 minuten, en gaan in het vaste restaurant in Loana lunchen, het wordt vis. We beginnen met heerlijke zalm en daarna komt er een enorm bord gemengde gefrituurde vis op tafel. Dat kunnen we niet op en de rest gaat mee naar huis.
Eenmaal thuis maakt Renata nog een koffie voor ons, dat is voor onze begrippen een espresso, en dan gaan de mannen weer onder zeil. Ook Renata gaat boven wat werken en ik heb weer het rijk alleen en kan mijn kranten nu helemaal uitlezen. Met de merenda komen de foto’s van de reis naar de Noordkaap en de reis naar Dubai tevoorschijn. Ze staan kriskras op een stickie of het mobieltje. Aan Jan de vraag of hij hier enige lijn in kan krijgen en ook of hij de foto’s op de computer kan krijgen ordelijk gedocumenteerd. Een leuk klusje voor Jan, het is hem op het lijf geschreven. Hij gaat ook aan Renata leren hoe ze zelf mappen kan aanmaken en de foto’s er in kan zetten.
Het blijkt trouwens dat ze ook mee gaan met de wereldreis. Hij is onlangs pas geboekt, toen bleek dat de voucher alleen nog op deze wereldreis ingezet kon worden en we hebben het hier over serieus geld. We gaan elkaar dus op de wereldreis weer terugzien.
Na de avondmaaltijd, brood, mortadella, ham, kaas, yoghurt, fruit, teveel om op te noemen, gaan we naar boven om op de grote tv de Noorwegenreis te bekijken. Op veel plekken zijn wij ook onlangs of langer geleden geweest, zoals de Lofoten of de Noordkaap. Alleen hadden wij mooier weer. Zij hadden heeeeeel veeeel regen, alleen op de Noordkaap was het zonnig, gelukkig.

26-09-2022

Vandaag komt de werkster om 10 uur. Wij zijn dan al lang en breed klaar met het ontbijt, la colazone. Het is weer prachtig weer en vandaag staat een wandelingetje en een aperitiefje op de boulevard van Loano op het programma, met aansluitend wederom de lunch in het visrestaurant. We nemen de Panda, die kan je makkelijker kwijt dan die grote SUV, de Alfa Romeo. We lopen een klein stukje en strijken dan neer bij een prachtig uitzicht over de Middellandse Zee. Je kan wel zeggen de Italiaanse Cote d’Azur. Deze streek heet Ligurie, we gaan er nog wel wat meer van zien.
Vandaag is de lunch na de antipasti van zalm een grote pan spaghetti met mosselen en grote garnalen. Het is maar voor 3 personen, maar het is zoveel. We kunnen het niet op. Dan nog een taartpunt als toetje en dan kunnen we op huis aan voor de koffie en aansluitend het middagdutje. Intussen tik ik dit verslag in afwachting van de mannen. Wederom een supermiddag.
Om 6 uur is het koffie- annex theetijd en komen de zoetigheden weer op tafel. Jan gaat verder met het op orde brengen van de foto’s van Dubai en de wereldreis 2020. Dat resultaat gaan we na het eten boven in hun eigenlijke appartement bekijken. De mannen nemen er een whisky bij. We halen de reis niet in 1 avond, morgenavond dus de rest. Het is voor ons ook een mooi weerzien met alles wat we beleefd en gezien hebben. Het was voor Renata en Albino de eerste keer dat ze de foto’s terugzagen. Het wordt een latertje, om 12 uur liggen we er in.

27-09-2022

Voor vandaag staat een ritje door de bergen op het programma. Renata en Albino rijden hier vaker door de bergen. Ze gaan dan paddestoelen zoeken. Dat is hier een geliefde bezigheid in het najaar. Zij gaan dan al heel vroeg op pad, 5 uur, om als eerste op de beste plekken te zijn, zodat je kans hebt op een mooie oogst. Renata heeft al 13 kleine weckpotjes vol met funghi zoals ze hier heten. Afgelopen zaterdag kregen we ze nog op de pasta geserveerd, ze smaakten heerlijk. Na een mooie rit van wel een uur komen we bij een Agro-turismo aan, Odonde genaamd, waar we de lunch gaan gebruiken. Jan en ik vinden alles even leuk en ook lekker, maar Albino was niet te spreken over de “seconde piatti”, het 2e hoofdgerecht, want het vlees van half koud en van mindere kwaliteit. Enfin, wij vonden het eten hier en de reis ernaar toe al een belevenis, dus geen commentaar van onze kant. Eenmaal thuis nemen we weer koffie, met nu ook een Jaegermeister of een Limoncello erbij en dan trekken de mannen zich terug voor hun middagdutje. De merenda en de cena sla ik maar over, het is elke keer even uitbundig. Jan gaat steeds verder met het rangschikken van allerlei foto’s en ik probeer met Renata op haar laptop een paar mappen aan te maken. Ze heeft er totaal geen kaas van gegeten, maar wil eigenlijk wel de foto’s van de nieuwe wereldreis over kunnen zetten van haar mobiel naar de laptop. Les 1 is : hoe maak je een map aan. Dat valt nog niet mee, maar we doen ons best. Jan heeft het 1 keer voorgedaan, we hebben alles opgeschreven en gaan met die banaan. Na de opstart en het 1e blad te zien, drukt ze met de muis op een ander item en weg is de DCIM voor de camera die we moeten hebben. Met geen mogelijkheid krijgen we die terug, dus einde oefening. Morgen komt zoon Andrea, die moet ons uit de brand helpen.
’s Avonds bekijken we de rest van de wereldreis, vanaf de Paaseilanden tot aan Genua toe.

28-09-2022

Vanavond komen zoon Andrea met zijn vrouw Cristina eten. Renata is in haar element en is gisteren al met de voorbereidingen begonnen. Met de lunch krijgen we heel dun gesneden plakken rundvlees met parmezaanse kaas voorgeschoteld. De rest van de rosbief gaart verder voor vanavond.
Voor de lunch, il pranzo genoemd, gaan we in hun stamcafé een aperitief gaan drinken, in een zijstraat van de Via Aurelia. Ook weer gezellig, daarna lopen we door het historische oude centrum van Loana door. Die centra zijn allemaal autovrij.
Daarna naar huis, de lunch, de koffie met schnaps en het middagdutje. Ik krijg weer de gelegenheid om mijn kranten te lezen. De 2 hondjes komen af en toe om aandacht bedelen. Ook loop ik een aantal rondjes rond het huis om in beweging te blijven en heb ik de hometrainer ontdekt, dat trouwens op aandringen van Renata. Maar ik moet toegeven het helpt wel om soepel te blijven, want dat ontbreekt er bij mij nog wel aan. Alleen een stukje lopen is toch niet goed genoeg om helemaal voor 100% te genezen van de operatie. Dus hup, op de fiets. Renata is druk bezig met koken. We eten dus op zijn Italiaans : een antipasti ( 2 kleine stukjes brood met ham of kaas) , de primi piatti (spaghetti met ragout), de secundo piatti (rosbief met aardappelpuree en gepaneerde , gebakken aubergine) , het dessert ( door Cristina gebakken crostinitaart met pruimenjam), fruit en koffie. Ons wordt verzekerd door Cristina dat dit echt niet elke avond of middag zo bij alle Italianen het gebruik is. Bij ons in Nederland was de spaghetti met ragout alleen al voldoende geweest voor een volledige maaltijd. Met eventueel een toetje of fruit.
Cristina is in verwachting. In januari worden Renata en Albino oma en opa. Voor de jongelui had ik 2 boekjes van Nijntje gekocht, in het Italiaans dacht ik. Het bleek Latijn te zijn. Gelukkig kunnen ze het toch wel lezen en ook zeker waarderen, alhoewel ze nog nooit van deze boekjes hadden gehoord. Maar Nijntje is wereldberoemd, daar gaan ze, nu ze eenmaal een kind krijgen, wel meer te weten over komen. Hier heet Nijntje trouwens Miffa.
We hadden een ontzettend gezellige maaltijd. Cristina spreekt goed Engels en Andrea goed Frans en ook nog goed genoeg Engels, dus de conversatie met vertalingen over en weer verliep heel gemoedelijk en gezellig. Interesses over en weer naar werkzaamheden en cultuur maakt het gesprek levendig. Andrea en Cristina wonen in een appartementengebouw van 3 verdiepingen in een dorp verderop, Albengo. Dat gebouw is 10 jaar geleden door Renata en Albino aangeschaft om er zelf in te wonen. De zolder hebben ze helemaal laten verbouwen tot een groot appartement voor hun zoon Andrea. Nadat die 4 jaar geleden is getrouwd wonen ze hier samen en nu de ouders in hun nieuwe villa in Loano wonen, hebben ze de 3 appartementen voor zich alleen. Wie heeft er zulke ouders?
Als de jongelui weg zijn en de keuken is opgeruimd, houden we het voor gezien. Bedtijd.

29-09-2022

Vandaag staat het historische centrum van Albengo op het programma en een rondrit langs de woning en het werk van Andrea. Hier in Albengo hebben Renata en Albino meer dan 40 jaar gewoond en kennen elke straat en winkel. We kunnen een echt heel oude kerk in, romaanse bouwstijl met nog resten van oude (originele?) fresco’s op de ronde pilaren en de muren. Hier heeft Andrea zijn 1e communie gedaan. In een van de straatjes nemen we een kopje koffie en ruim op tijd vertrekken we weer naar Loano voor ons vaste restaurantje voor de pranzo.
Dan hetzelfde ritueel thuis : koffie met schnaps, dutje voor de mannen en lezen voor de vrouwen, de merenda , koffie of thee met koekjes en het avondeten, wat een deel van de rest van gisteren is.
Dan gaan we boven naar een nieuwe serie foto’s kijken, die van Dubai. We maken het niet te laat, omdat ik mijn ogen niet open kan houden.

30-09-2022

Renata weet elke dag een ander voormiddagtripje te verzinnen. Vandaag gaan we een wandeling langs de kust maken in het plaatsje Laigueglia. Het is 1 dorp verder dan Alassio, iets kleiner en minder mondain, maar zeker niet minder toeristisch. In de zomer zit het vol met Zwitsers, Duitsers, Russen en andere gasten. Dan is er geen hotelkamer of parkeerplaats meer te vinden. Maar nu heeft Albino de auto kunnen parkeren bij de begraafplaats. De doden hebben volgens hem de beste stukjes aarde en is er vaker parkeerplek te vinden. Schertsend bedoeld uiteraard. We lopen een heel eind langs de boulevard. Ook hier is het strand uitbesteed en het ziet er overal even netjes uit, dat dan weer wel.
Ook hier lopen we door het middeleeuwse centrum heen, ook weer autoloos. Overal pleintjes en doorsteken van de Via Aurelia naar het strand toe. Je ziet hier overal evenwijdig aan de boulevard een winkelstraat lopen, heel handig voor de warme, zonnige zomers, want hier loop je in de schaduw. Uiteindelijk belanden we ook hier weer op een terras met zicht op de zee en het strand. En de aperol/ spritz staat alweer voor onze neus. Hier is trouwens, zo te zien wel een stukje openbaar strand te betreden. Dan lopen we terug naar de wagen en rijden naar Loano terug voor onze lunch. Eenmaal thuis nemen we nog een keer koffie en een digestief en dan heb ik het rijk alleen en ga ik aan mijn blog werken. Ik was aardig achter, dus aan de slag.
Om 5 uur komt Renata weer tevoorschijn en kan ik net dit verslag niet helemaal afmaken. Enfin, er gebeurt niet meer zoveel interessants. Ik moet gaan pakken en om 10 uur is het tijd om de dag te besluiten. Morgen vliegen we terug naar Amsterdam.

01-10-2022 Vliegen vanaf Genua naar huis.

Jan heeft gistermorgen al ingecheckt, voor een paar tientjes meer vliegen we businessclass. Dat geeft het grote voordeel bij het afgeven van de koffers en ook bij de beveiliging. We lopen de rijen zo voorbij. Ook kunnen we de wachttijd doorbrengen in de aparte lounge, waar de versnaperingen klaar staan en we ook onze koffers afgeven. Dat gemak is het al waard. Jammer dat we bij het wachten voor het boarden te weinig stoelen staan. Maar goed, je kan niet alles hebben.
In het vliegtuig krijgen we een koude salade en een flesje water en wijn. Het enige puntje van kritiek vinden wij allebei het houten kleuterbestek, onsmakelijk bij het eten en ook onhandig. Om half 5 landen we veilig en wel op Schiphol. Na een treinreisje naar Hoorn komen Con en Dick ons ophalen. Na een kopje koffie bij hun thuis met wat verhalen over en weer zit onze reis er weer op. Het was een heel mooie, aparte ervaring.