2021 Kerst- en Nieuwjaarscruise met de AidaNova vanuit Hamburg naar de Canarische Eilanden.

2021, 2022, AIDA Cruises, Europa, Korte reizen, Maatschappij, Op jaartal, Op werelddeel

Week 1

22-12-2021 Vertrek Hamburg

Om 6 uur gaat de wekker en om half 8 staat Rikus voor de deur om ons naar Hoorn te brengen.
We gaan namelijk weer op cruise. Dit keer begint de reis in Amsterdam op het station. We nemen de trein naar Hamburg en stappen daar op de Aida Nova. De reis gaat hiervandaan via Lissabon naar de Canarische Eilanden. Daar gaat de Nova de weekcruises maken vanuit Tenerife. Wij zitten dan op een zogenaamde repositioning.
Oorspronkelijk hadden we het nieuwste schip van de Aida zullen nemen, de Aida Cosma, die dan aan de maidentrip zou gaan beginnen. Helaas is dit schip nog net niet klaar. Zij gaat pas in februari aan de cruises beginnen.
Neef Ruud gaat met ons mee. Hij vertrekt vanuit Rotterdam en we zien elkaar in Amersfoort waar hij bij ons in de trein komt. Het had voor hem wel wat voeten in aarde. De bovenleiding tussen Gouda en Utrecht was kapot en dus vielen de een na de andere trein uit. Gelukkig kon Ruud meteen een taxi te pakken krijgen met een heel aardige chauffeur die hem ruim op tijd op het station afleverde. Het leverde uiteraard enige stress voor Ruud op, maar de oplossing was perfect. En zo ging onze gezamenlijke reis toch behoorlijk soepel van start.
Onze trein had bij elk station meer vertraging. In Osnabrück moesten we overstappen op de trein van Muenchen naar Hamburg. We hadden maar 17 minuten overstaptijd. Die zagen we als sneeuw voor de zon verdwijnen. Maar we werden gered door de bel. De aansluitende trein had ook meer dan 20 minuten vertraging en zo konden we toch onze gereserveerde plaatsen innemen.
Eenmaal in Hamburg wezen andere mensen, die ook naar de Aida gingen, ons de weg naar de transfer van de Aida. We waren de enigen niet. Op het plein voor het station konden we bij de Aidavlag met hostess onze koffers achter laten en op een ander plein een stukje verderop stond de rij voor de bus naar het schip.
Eenmaal in de terminal werden we een aantal keren gecontroleerd op onze negatieve covidtest, vaccinatie, temperatuur, gezondheidsverklaring en uiteindelijk paspoorten. Onderweg kregen we nog een PCR-test te ondergaan. Het resultaat mochten we in de hut afwachten. We moesten er minstens 0 minuten blijven. Geen bericht, goed bericht en zo kwam het ook af. Joe hoe…… we mogen mee. We zijn aan boord.
Het is inmiddels al na zessen. We gaan het schip verkennen. Bij de receptie staan hele rijen. Waarvoor??? Geen idee.
Al snel lopen we het Brauhaus binnen. Hier wordt gegeten, dat lijkt ons wel wat. Jan heeft zijn eerste Schweinehaxe te pakken en Ruud en ik krijgen een verrukkelijke schnitzel voorgeschoteld, maar dan een echte!!!! Nu al vastgesteld: voor herhaling vatbaar.
Dan lopen we door het schip heen en stuiten op de show. We gaan alvast zitten, want veel plaats is er niet. Staan op rang 3 is niks voor mij, met alle grote en lange Duitsers voor mijn neus. We kijken naar de show van 9.00 uur, 2e zitting. Die is toch wel mooi en eindigt zelfs met een fantastische lasershow.
Dan nemen we nog wat te drinken en ga ik uiteindelijk toch maar mijn koffers uitpakken, laat op de avond, dat wel.

23-12-2021 op zee

We hadden gisteren al een restaurant ontdekt waar we met vrije zitting wel kunnen ontbijten. Dus hebben we om half 9 afgesproken op dek 7 in de yachtclub.
Ruud zit er al en heeft zijn broodje vlokken al te pakken. Er komen meteen koffiekannen op tafel en ik haal een bakkie thee. Een lekker broodje spiegelei gaat er altijd in en Jan garneert dat nog met uitgebakken spek en uitjes.
Het is een zeedag tot aan Rotterdam. Hard hoeft er niet gevaren te worden, want voor je het weet vaar je dan de Nieuwe Waterweg voorbij. We verkennen verder het schip. In de Beach club is het heerlijk zitten. Met de Kerst willen we wel een apart etentje hebben. Daar is in de organisatie in voorzien. Er zijn meerdere restaurants waar je voor kerstavond, 1e en/of 2e kerstdag een reservering kan maken voor een speciaal Kerstmenu. Wij kiezen voor het steakhouse op kerstavond. Dat gaan Ruud en ik reserveren, dat kan vandaag in Studio X van half 12 tot 14 uur. Om precies half 12 staan wij op het juiste dek, helaas in een megalange rij. Toch maar aansluiten en wachten tot we aan de beurt zijn. Ondertussen komen ze langs met bier, prosecco, gluehwein en kerstkoekjes om het lange wachten te vergoeden. Daar maakt iedereen gretig gebruik van. Ruud begint dan spontaan te zingen van :” A prosit , a prooo hoosit, die Gemuetlichkeit”. En prompt zingt er aan Duitser mee.
Na een uur is het dan zo ver en hebben we de reservering binnen. Jan zit al die tijd geduldig te wachten met uiteraard een cocktailtje voor zijn neus. Dan gaan we maar weer naar de yachtclub om wat te snacken. Jan en Ruud nemen niet al te veel, want ze gaan van 15.00 uur tot 17.30 uur een bierproeverij doen. Er is hier namelijk een brouwerij aan boord en die organiseert voor het eigen gebrouwen bier een proeverij. Daar moeten de mannen natuurlijk meteen op af gaan. Ik houd dat voor gezien, ga lekker ergens mijn meegebrachte Libelle’s lezen. En er is een lezing over Rotterdam, altijd interessant wat een ander daar over te vertellen heeft. En dat valt niet tegen. Rotterdam wordt het Manhatten aan de Maas genoemd met vele architectonische hoogtepunten als nieuwe gebouwen, zoals daar zijn : de kubuswoningen, de Markthal, de Euromast, het depot bij Boymans (in de volksmond de bloempot genoemd), het station (in de volksmond de kapsalon genoemd), de Lijnbaan, de Erasmusbrug (de zwaan) en het Witte Huis. Verder kan je in de omgeving naar Delft, de Porceleine Fles, Kinderdijk met de molens, Den Haag met het Binnenhof en uiteraard ook naar Amsterdam. Helaas is Nederland in lockdown en mogen we niet van het schip af. Toch moeten we Rotterdam aan doen, want dit is een van de weinige havens waar het schip LNG kan tanken en daar vaart het als ultramodern en klimaatzuinig schip op.
Jan en Ruud zitten met nog een paar mannen lekker aan de lange tafel bij de brouwerij. Om half 5 zoekt Ruud me tijdens de lezing op. Jan is dan al terug naar de hut gegaan en meteen naar bed. Het ging met het proeven wel erg snel.
Dan gaan wij samen maar nog in de Beachclub wat drinken. We ontdekken dat je hier in de Fuego club ook kan eten. Dat zullen we gaan doen. Ik ga Jan er maar voor halen. Dat is te vroeg voor hem en hij besluit om niet mee te gaan. Ook niet erg, dan gaan Ruud en ik samen happen.
Om 22.00 uur is er een Schlageravond in het Brauhaus. Ruud en ik er heen. Wij dachten dat er allemaal schlagers gezongen zouden worden. Dat is een foutje, het is een quiz over allerlei schlagerzangers enz. Heel jammer dat pa, oom Anton, er niet bij is, die had alle antwoorden geweten. Hij luisterde namelijk altijd naar de Duitse schlagerzenders. Gelukkig heeft Ruud wel een beetje opgelet en hebben we toch nog een paar vragen goed, bijvoorbeeld die over Heleen Fischer die getrouwd was met Florian Silberreizen. En een vraag over Heino hadden we ook goed. Verder vulden we op de gok A,B of C in. We hadden wel een topavond. Of vulden we vooraf het antwoord al in. Bijvoorbeeld met : Ein, zwei, drei, hoepelakei. Een citaat van pa.
Later op de avond nemen we nog een afzakkertje op de Beach club. Daar treedt de band van een 8 man ive op. Ruud laat ik om half 12 achter, voor mij is dan tijd genoeg. Ruud blijft nog hangen tot wel half 2 met nog een paar biertjes op de koop toe.

24-12-2021 Rotterdam

Weer zijn we om half 9 voor het ontbijt paraat. Al om 8 uur komen we aan in Rotterdam. Voor Ruud is dit de 1e keer dat hij de Nieuwe Waterweg opvaart. Hij is dan ook al half 6 buiten op zijn balkon. We varen dan al de Nieuwe Waterweg op. Het is nog donker, maar met alle lichten overal is het toch een spectaculair gezicht. Wij zijn om kwart voor 7 op en kijken dan naar Rotterdam zuid. Ik zie het gebouw van de Maastunnel voorbijkomen en de ss Rotterdam voorbijkomen. Half 8 naderen we de Wilhelminakade en zie ik hotel New York tevoorschijn komen en de Montevideoflat. De Nova legt vlak voor het gebouw de ROTTERDAM aan, daar waar Ruud zijn werkplek heeft op verdieping 30 tot en met 34. Nu even niet natuurlijk met de lockdown, het is thuiswerken geblazen.
Na het ontbijt gaan we naar buiten, het is mooi weer, zonnig en fris. Iedereen staat foto’s te maken van de stad. Je hebt van zo hoog wel een mooi overzicht.
Uiteraard hoeven wij de stad niet te verkennen, noch de omgeving. Toch is het een beetje zuur dat we er niet af mogen. Er was namelijk een lunch gereserveerd in hotel NY door Linda voor ons allemaal, met Rachelle, Gavin, Ashley en Arthur uiteraard erbij. Dat ging niet door, zelfs het alternatief, thuis bij Linda lunchen kon niet doorgaan. Jammer, maar helaas.
Koffietijd in de Beachclub, niet te versmaden. Geluncht hebben we weer in de Fuego club , om Jan dit restaurant ook te laten zien.
In de middag is Ruud weer naar buiten gegaan. Een maat van hem, Nico, kwam speciaal naar de kade om van een afstand een praatje te maken samen. Grappig is dat. En om half zes, toen het schip eindelijk afgetankt was, voeren we weg. Het was mottig, maar bij Ruud op zijn balkon konden we toch staan om Rotterdam voorbij te zien komen. Dit heb ik tot aan de scheepswerf Damen, voorheen Wilton Fijenoord waar mijn vader meer dan 40 jaar gewerkt heeft. Dan is het tijd om ons in het pak te hijsen. Ons kerstdiner gaat om half 9 van start en dus wordt pak 7 uit de kast gehaald en gaan we ons opdoffen.
Om half acht gaan we uiteraard een aperitiefje nemen, weer in de Beach club. En om half negen begeven we ons naar het Steakhouse. Hier zien we dat we de enige niet zijn. Er is een uitloop van de 1e zitting en we staan (wederom) dik in de rij en ook nu krijgen we alvast een prosecco aangeboden. Scheepsladingen van dit soort flessen moeten er onder in het ruim liggen. Maar om 9 uur kunnen we toch naar binnen. Dik tevreden zijn we met onze tafel. Er hoort een aparte fles wijn bij, een Chateau Neuf du Pape, die nemen we. Ruud voelt meer voor een biertje van de huisbrouwer, de Zwickel. Ook goed. Het diner smaakt ons uitstekend. Leuk om zo Kerst met elkaar te vieren. We missen wel de samenzang die om 9 uur in het theatrium opgevoerd wordt en ook die om half 11 door het gezamenlijke personeel in de Beach club. Maar je kan niet alles hebben in je leven, want dan heb je een bult ook. (Citaat van Jan).
Natuurlijk nemen we wel een afzakkertje in de Beach club, maar te laat voor de samenzang.

25-12-2021 Zeebrugge

1e Kerstdag.
Weer een havendag, namelijk Zeebrugge in Belgie. Hier mag iedereen zo de wal op. Er zijn wel veel excursies, want er staat een hele rij bussen klaar. De meeste gaan naar Brugge. Wij vragen ons af wat er op 1e kerstdag eigenlijk open is in Brugge. Jan en ik blijven dan ook aan boord. Ruud gaat op eigen houtje Zeebrugge in, op jacht naar Pokemons en die zijn er zat. Zo maakt hij er een mooie wandeling van een uur lang. En bij terugkomst komt hij in de cruiseterminal een praatje van een half uur met een beveiliger die blij is dat er een passagier is die Nederlands praat. Om kwart voor 1 zien we elkaar weer, je raadt het nooit, in de Beachclub op dek 16. Dat is trouwens bij Ruud om de hoek, want zijn hut ligt op dek 16. Zo hebben we weer wat te vertellen.
We varen om 14.00 uur weg, op weg naar Noord Spanje, La Coruna. Dit is een plaats die Jan en ik niet kennen. Ruud wel, hij was hier als Feijenoordfan, toen ze hier moesten voetballen.
In de middag volg ik een lezing over La Coruna. Moet een mooie stad zijn. Ruud komt er ook bij zitten, alleen is er voor hem op een barkruk nog plaats. Na afloop zegt hij iets tegen mij en daar reageert een mevrouw achter mij op. Zo van :”Je kan wel horen waar je vandaan komt in Nederland” Ruud reageert daar onmiddellijk op en er ontstaat tussen hen een hele discussie en gesprek van meer dan een half uur over van alles en nog wat. Ik ging naast hem zitten op de barkruk voor gezelschap en koffie met gebak. Maar voor zijn gesprek ging Ruud toen op mijn plek zitten voor hun gesprek. Deze mevrouw was een Nederlandse en haar man een Duitser. Ze wonen in Duitsland net over de grens bij Winterswijk. Ze beginnen meteen over hun wereldreizen en dan laat Ruud zich niet onbetuigd over ons. Het was een leuk gesprek. Maar terug over La Coruna. Je kan er te voet komen. Maar Jan en ik hebben een excursie naar Santiago de Compostella geboekt. Daar wil ik nu toch wel geweest zijn als het kan. Ruud gaat te voet pokemonnen, ook prima. Maar het is nu nog niet. We krijgen eerst nog een hele zeedag te gaan.
We willen weer in het Brauhaus gaan eten. Helaas is dat de1e Kerstdag nog gereserveerd met een speciaal menu er bij : gans. Daar voelen we niets voor. Dus wijken we uit naar wat anders. Dat wordt de vrije inloop in de Best Burger en dat smaakte uitstekend eigenlijk.
Dan is het tijd voor een spelletje. We nemen Phase 10, dat kent Ruud nog niet. Altijd leuk om iets nieuws te leren kennen. Het duurt eigenlijk de hele avond. Ruud wint. Jan gaat naar de hut, maar wij gaan voor een laatste drankje de Beachclub weer opzoeken. De dj is er bezig en de muziek staat niet te luid. Trouwens nergens staat de muziek hard, het is overal goed uit te houden. Om 12 uur ga ik toch de hut maar opzoeken. Daar heeft Jan ontdekt dat iedereen de antigeentest moet ondergaan voor we Portugal binnenvaren. Dat kan de 27ste en via het boordportaal, de tv, moet je een tijdslot kiezen waarin je naar het hospitaal op de 3 moet zijn voor de test. Ik ga Ruud nog maar even waarschuwen dat hij niet te lang moet wachten met het kiezen van een tijdslot, want de vroegste zijn al volgeboekt. Wij kunnen om 9.40 uur en Ruud gaat om 10.20 uur. Dan is deze dag ook weer voorbij.

26-12-2021 op zee

2e Kerstdag alweer.
Na het ontbijt gaat Ruud de activiteiten opzoeken, buiten lopen en in de sportschool op de band lopen. En dat lukt prima. Zijn snelste tijd is 8,6 km per uur. Niet verkeerd.
Maar eerst moeten we ons allemaal speciaal aanmelden bij de regering van Portugal digitaal. Ook dat hebben Jan en Ruud voor mekaar gebracht.
Op ons balkon schijnt de zon volop en daar gaan wij van genieten. Op elk balkon hangt een hangmat en daar gaat Jan uiteraard in liggen tot dat de zon teveel wegdraait en we in de schaduw komen te zitten. Dan wordt het te koud. Toch schijnt de zon en wil ik die buiten op dek 17 gaan opzoeken. Dus jas mee en samen naar dek 16 , de Beach club, waar Jan aan de cocktail gaat, op mijn spullen past en ik naar buiten ga. Na 1 groot rondje, zon en schaduw, vind ik het wel genoeg. Jas weer terug en zitte, ook aan de cocktail. Daar komt Ruud aan, terug van zijn loopactiviteiten.
Na de lunch, pas om 2 uur, gaat Jan naar de hut voor een powernap en zoeken Ruud en ik een hoge tafel op. Ik moet namelijk nog bijna de hele week vertellen in de blog. Na zo’n dik 2 uur tikken en Ruud wordfeuden ben ik helemaal bij. We hebben Jan opgepiept en zitten we aan een aperitiefje. Zo meteen gaan we weer dineren. We verheugen ons al op het Brauhaus, de Haxe, Schnitzel en de Ente, die op het menu staan.
Jan heeft na de nap zijn foto’s verkleind op de laptop.
Vanavond gaan Ruud en ik een body en soul experiment ondergaan, van 20 tot 23 uur, kosten 15 euro pp voor de hele avond.
Het is nu woensdagavond en Jan heeft me dringend gevraagd om de week tot en met dinsdag af te maken, zodat het verhaal op de website kan,
De spa ervaring van Ruud en mij was erg lekker. We hadden de enorme whirlpool voor ons zelf en de relaxbanken met muziek die in de bank doortrilde waren ook onbezet. Daarna ging Ruud in het stoombad, maar dat vond ik niks. Veel te warm, de biologische sauna was meer wat voor mij. Na een 2e ronde badderen hielden we het voor gezien, bij elkaar hebben we de 3 uur wel volgemaakt.

27-12-2021 La Coruna

We komen na de overtocht door de Golf van Biskaje aan in La Coruna in Noord Spanje, wel pas om 11 uur en we zien de Nova mooi binnenlopen. De aanlegplaats is midden in de stad, je loopt zo de kade en de mooie boulevard op. Het is helaas niet zulk mooi weer. Jan en ik hebben een excursie naar de bedevaartsplaats Santiago de Compostella. Dat ligt een uur rijden landinwaarts.
Hier bij de Aida delen ze geen busstickers uit, buiten bij de bussen staat er iemand van het touroffice en die wijst je aan waar je bus staat. Ook krijg je geen ticket. Je kijkt op de interactieve schermen die overal hangen waar je wanneer moet zijn. Ook wordt dit vermeld in je Bordportaal op je mobiel enje tv in de hut. Geen onnodig papierwerk dus. Opletten geblazen. Toen we buiten kwamen, regende het behoorlijk hard. Een tegenvaller was ook dat we voor we de bus in konden, eerst op de lijst op een tablet opgezocht moesten worden. Daarna mocht je pas de bus in, en dat in de stromende regen. Een minpuntje dus.
De busreis duurde 1 uur en de gids heeft dat uur helemaal volgepraat met informatie over de bedevaart en ook over de landstreek Galicië. Hiervandaan begon de Reconquista, dat wil zeggen de herovering van het Iberisch schiereiland van de christenen op de mohammedanen in de 8e eeuw al.
Dat er hier op deze plek een kerk is gebouwd voor het botje van de heilige Jacobus, een bijzonder relikwie, heeft zeker meegeholpen om terrein te winnen op de moren. Vanuit heel de christelijke wereld kwam men hier ter pelgrimage om Jacobus te vereren, maar ook om zelf zijn leven te verbeteren of nader tot God te komen , etc. Er waren in die tijd en misschien nu nog wel, 3 pelgrimsoorden, namelijk Jeruzalem, Rome en dan Santiago de Compostella. In heel Europa zie je nog langs de verschillende pelgrimsroutes de sint Jacobsschelp in de gevels gedrukt staan.
Het regende onderweg behoorlijk, maar op de plek waar we uitstapten was het even droog. Het weer was verder verschrikkelijk, koud en winderig. Niet zo aangenaam om een wandeling door de plaats te maken. Maar toch was dat waar we voor kwamen en wat de gids ook heeft volbracht. Ala afsluiter konden we de kerk in. Het schitterende altaar was een plaatje. Vol goud en glitter. Verder was de kerk uit graniet opgetrokken, net al alle gebouwen hier en daar was niet veel bijzonders aan te bewonderen. Het was wel een grote romaanse 3beukige kerk, met een barokke voorgevel er later voor gezet voor het mooi. Over het stadje nog het een en ander. Het is toch bijzonder dat in de 10 eeuw er al een straat gebouwd was naar de kerk toe van allemaal stenen/granieten huizen met een overkapping over de hele lengte van de straat. Er was toen hier geen onderscheid in grote en kleine huizen. De beter gesitueerden woonden beneden en de arme sloebers boven in het pand. Op straatniveau waren er de neringdoenden met hun winkeltjes van 1 deur en 1 raam breed.
Jan viel trouwens een uithangbord van een kleermakerspand op met als een van de kleermakers de naam Jacob Cohen. Ook in Rotterdam had je kleermaker Cohen in de Scheepstimmermanlaan, daar waar Jan zijn uniformen moest aanschaffen. De andere kleermaker in Rotterdam was Determeijer op de Nieuwe Binnenweg. Maar dit tussen haakjes. Het is toch frappant dat je hier in Santiago ook de naam Cohen als kleermaker tegenkomt.
Onder begeleiding van de laatste regenbui togen we naar de bus die ons terug bracht naar de bus. En ook hier kwam de gids niet uitverteld. Alles uiteraard in het Duits op een monotone toon achter zijn mondkapje. Ik heb er niet zoveel van begrepen. En ik verloor ook de aandacht, om eerlijk te zijn.
Terug in La Coruna konden we nog de wal op, want het schip vertrok pas om 21 uur. Daar hadden wij geen zin meer in.
Ruud had zich de hele middag al lopend en pokemonnend prima vermaakt in La Coruna. Hij had het stadion van de voetbalclub gevonden, niet ver van het schip en er een origineel t-shirt van de club gekocht. Later, toen het weer nog verder was opgeknapt, is hij nog even terug gegaan, maar toen was het wel genoeg.
Samen hebben we in het atrium nog wat gedronken voor het eten.
Na het eten zijn we naast de artgallery een spelletje gaan spelen, namelijk Phase 10. Duurde al met al toch nog zo’n 2 uur. Ruud had het nog nooit gespeeld en hij won. Jan vond het welletjes en ging naar bed. Daarna zijn Ruud en ik op dek 16, in jawel de beach club gaan luisteren naar een rockconcert van de uitstekende band. Het werd weer een latertje, zeker voor Ruud die blijft plakken. Het wordt slecht weer op zee, windkracht 8 a 9. Het schip begint te rollen. Dit is voor Ruud het moment om aan het eind van de avond toch nog naar buiten te gaan, een unieke ervaring meemaken, lopend tegen de storm in.

28-12-2021 op zee

We zijn op weg naar Lissabon. Het weer is nog steeds onstuimig. Op deze zeedag gaat Ruud, omdat het zijn laatste dag is, de dingen doen waar hij eerst nog niet aan toe was gekomen. Onder andere de suisbuis, er zijn 3 waterglijbanen en hij heeft ze allemaal meerdere keren gebruikt. Eigenlijk had hij ook de klimtouwen nog wel willen doen, maar je mocht het niet met bril doen en dat kan hij niet. Je moet je wel goed zekeren. O.k. dat ging dus niet door.
Tussendoor heeft hij zijn koffer moeten inpakken. Voor de laatste avond, als afscheid gaan we in het steakhouse eten. Volgens Jan moet je het reserveren, maar ik dacht van niet. Dat was niet goed, gelukkig konden we nog om half 9 terecht. Dan ons programma maar omgedraaid, eerst wat drinken, daarna eten en dan toch nog als afzakkertje de band met dit keer discomuziek in de Beachclub.
Daarna zit deze dag er ook weer op. En daarmee de hele 1e week. Morgenochtend ontbijten we nog samen en dan gaat Ruud er af. Jammer voor hem, het was heel erg gezellig met elkaar. In week 2 gaan we zonder hem verder.

Week 2

29-12-2021 Lissabon

We zijn in Lissabon aangekomen en de eerste week zit erop. Voor Ruud betekent dit dat hij van boord gaat. Hij had maar een week geboekt. Wel gaat hij in Lissabon nog een paar dagen in een hotel, want zijn Transavia vlucht naar Rotterdam gaat zondagavond. Dus gaat hij nog een paar dagen in een hotel en Lissabon verkennen.
Hij checkt uit na het ontbijt en neemt een taxi naar zijn hotel. Heel toevallig is de chauffeur net zo’n type als hij met tatoeages en gaten in zijn oren. Hij had meteen contact en kreeg te horen dat het de komende dagen mooi weer zou blijven. De man was een ge-emigreerde Schot, voor het mooie weer.
’s Middags hebben we elkaar weer ontmoet, hij was helemaal naar de terminal komen lopen, een eitje voor hem. Zijn hotel ligt mooi in het centrum aan een brede boulevard met chique winkels. Samen hebben we het voetgangersdeel door gelopen, nadat we eerst gedronken hadden op wat daarna ons vaste stekkie zou worden.
Bij een volgend plein zagen we een hele rij mensen staan die zich willen laten testen voor toegang. Dat kan in Lissabon bijna op elke hoek van de straat. Hier staat een portocabine met 2 deuren waar het testen plaats vindt. En er is behoefte aan, want er staat een hele rij te wachten. Hier op dit plein laten we Ruud verder zijn weg vervolgen naar zijn hotel en gaan wij terug naar het schip. We moeten om half 7 binnen zijn, want we gaan om 19 uur varen naar Madeira om het wereldberoemde vuurwerk op oudejaarsavond mee te maken. Er liggen daar wel 20 schepen voor de rede die avond.
Onderweg koop ik nog de beroemde Pastel de Nata, een vla taartje, erg lekker en voor Jan 2 kokosmakronen.
Eenmaal op het schip gaan we ons verkleden en een hapje eten.
Om 7 uur gaan we weg, maar wat er gebeurt, er is geen beweging te bespeuren. We gaan helemaal niet weg. Wel vreemd en er volgt een verklaring dat we van de Portugese autoriteiten geen toestemming hebben gekregen om te vertrekken, zonder erbij te zeggen waarom.
Het casino blijft dicht en de winkels ook.

30-12-2021 Lissabon

Om 7 uur ’s ochtends heeft de kapitein blijkbaar al verteld dat we nog niet gaan vertrekken. Dat hebben wij niet gehoord, want je hoort dit soort mededelingen alleen in de openbare ruimtes.
Wij tastten dus volledig in het duister waarom we niet weggingen en wanneer dan wel. Madeira kunnen we dan wel vergeten, dag vuurwerk. Via Marga Coppens, die op een Duitse site kijkt, weten we dat we voorlopig nog niet vertrekken, kan wel zondag worden.
Van de bijna volledig Duitstalige passagiers is er van een opstand niets te bespeuren. Had met een schip vol Fransen wel anders geweest, hebben wij op de NeoRiviera bij Madagascar ervaren.
Maar hier wacht iedereen af wat er gaat gebeuren. Met Ruud hebben we dan maar weer afgesproken, kan makkelijk. Hij gaat eerst naar het kasteel boven op de heuvel lopen en daarna zien we elkaar weer op het terras van gisteren. Het is heerlijk zonnig weer en ik word dan ook een beetje bruin, gelukkig nog wel ingesmeerd. Uiteraard gaat het gesprek over wat er aan de hand is. Dan weten we wel dat er een paar bemanningsleden vanwege corona van boord zijn gegaan, in quarantaine in een hotel en dat die perse vervangen moeten worden. Daar wachten we op. Van de passagiers is er 1 besmet gevonden bij de test van een paar dagen geleden en in de hut opgesloten. Het probleem ligt dus bij de besmette bemanning. En wij denken, als dat er maar een paar zijn, kan er toch wel naar Tenerife gevaren worden. Daar heeft Aida een eigen terminal. Maar nee, we blijven liggen.
In de media worden we al een item en lezen dat we van de Portugezen wel weg hadden gemogen. De beslissing wordt op het hoofdkantoor in Rostock genomen. Daar wordt ook aan de andere Aidaschepen het coronaprotocol aangescherpt. De crew mag helemaal de wal niet meer op en de passagiers alleen met een excursie, in de bubbel dus. Wij mochten in Zeebrugge en La Coruna nog wel zelf de wal op en de bemanning ook. Hier is waarschijnlijk wat misgegaan met de zeer besmettelijke Omikronvariant.
Natuurlijk komen we er niet uit in onze gesprekken over wat er nou precies aan de hand is. Maar dat van een paar bemanningsleden geloven we niet.
We zitten overigens heerlijk en er gaat een hele fles witte wijn uit Porto doorheen en ook wat cola en bier. Gezellig voor Ruud dat we nog samen zijn. Hij gaat voor donker weer teruglopen en wij ook.
Zijn antigeentest uitslag gold voor zijn hotel en daar kan hij gewoon in- en uitlopen. Voor andere gelegenheden binnen moet hij een nieuwe test laten doen. Dat gaat Ruud niet doen en dus eet hij in het hotel. Ze hebben er de Italiaanse keuken en dat is altijd goed.
Wij gaan Aziatisch eten in het buffetrestaurant East. Er is ook een sushi annex wok restaurant en ook een Japans terriyaki restaurant. Daar moet je voor reserveren en de drankjes apart afrekenen. In de buffetrestaurants, er zijn er 4, is de wijn en het bier en soda’s bij de reis inbegrepen.
Via de media of zo hebben we begrepen dat Aida de kade besproken heeft tot zondagavond 2 januari 20.00 uur. Lanzarote kunnen we nu ook wel vergeten en misschien Gran Canaria ook wel.
Inmiddels hebben we ook gehoord dat Lissabon het vuurwerk heeft afgelast in verband met omikron, dus ook hier geen vuurwerk. Jammer.

31-12-2021 Lissabon (Madeira)

De ochtend doen we het rustig aan. Na het ontbijt verkassen we naar buiten op dek 7 en vinden een perfect tafeltje, precies met ons gezicht in de zon. Hier zitten we tot lunchtijd. Vanmiddag gaan we weer naar ons terras op het mooiste plein van de stad. Ruud gaat weer een wandeling maken, dit keer naar de toren van Belem en de brug die daarvoor ligt. Hij kon die brug helemaal bezoeken en tot boven op de pyloon komen. Er is een echt bezoekerscentrum en hij is de enige bezoeker. Test nu niet nodig. Het is nog een beetje bewolkt, maar prachtig wandelweer.
Na de lunch lopen wij op ons gemak naar het terras en daar zit Ruud al te wachten. Het is weer een gezellige middag samen en er gaat weer een fles witte wijn uit Porto doorheen en ook colaatjes etc.
Ruud gaat weer in zijn hotel eten en daarna op zijn kamer BVN kijken of zoiets. Lekker rustig avondje.
Wij willen eerst in het atrium een show bijwonen. Het is een Duitse travestiet die zingt en praat. Wij snappen er niets van. Bovendien is het atrium rond op 3 niveau’s in het midden van het schip. Wil je op de tribune zitten, dan moet je meer dan een half uur eerder daar al gaan zitten. Dat doen wij niet en we vinden nog een plaatsje voor een van de vele televisies die er overal hangen. Daarna zien we de show een klein half uur aan en constateren dat die echt voor de Duitsers is. We verstaan het niet en begrijpen het niet. We gaan naar de hut en zetten op onze laptop Peter Pannekoek aan, de oudejaarsconference op Ned.1. Om half 11 kan Jan de bestelde champagne afhalen, hij staat een tijd in de rij, jammer weer. Gelukkig is de champi erg lekker. Om 12 uur staan we op het balkon om te kijken of er toch nog vuurwerk te zien is. Nou dat valt inderdaad tegen, alleen hier en daar wat in een wijk. Maar het was ook zo voorbij. Bovendien hoorde je de hele dag geen knallen zoals bij ons het geval is.
Na 12 uur ga ik nog even naar de Beach club om te kijken hoe het feest verder verloopt. De band speelt nog en het is er nog druk met toch wel mooi aangeklede mensen met rare hoedjes en brillen en zo.
Na 10 minuten heb ik het wel gezien en ga weer naar Jan toe. Gelukkig Nieuwjaar iedereen.

1-1-2022 Lissabon (Madeira)

En wederom liggen we nog in Lissabon waar het mooi weer is. De kapitein heeft nu wel verteld dat er meer bemanningsleden ziek zijn, het getal 52 wordt genoemd. Dat is wel veel. We krijgen geen informatie over wat voor belangrijke bemanningen er ziek zijn en die wel nodig zijn om ons veilig en gezond naar de Canarische Eilanden te varen. Ook dit keer zitten we aan het perfecte tafeltje van gisteren en er is prosecco uitgedeeld bij het ontbijt. Maar die is op. Geen nood, wij hebben een drankenpakket, dus bestel ik zelf voor ons een proseccootje om het nieuwe jaar in te luiden.
Dan gaan we na de lunch maar weer naar het plein om met Ruud lekker te zitten. Hij is vandaag met de metro naar het stadion geweest en heeft eromheen gelopen en ook nog een shirt gekocht.
Natuurlijk gaat er nu ook weer een fles witte wijn doorheen en ook nog de colaatjes. Als afscheid loopt Ruud helemaal mee naar de terminal. Onderweg strijken we nog even neer op het terras van het Bananen cafe voor een biertje. Helaas voor de mannen zijn de grote glazen op en worden het kleintjes pils.
Dan is het echt over voor onze gezamenlijke slemppartijen. Ruud gaat richting metrostation Appollonia en wij gaan aan boord.
Eten gaan we weer in East, dat is daar erg lekker. Wat we ’s avonds gedaan hebben, weet ik niet meer.

2-1-2022 Lissabon (Lanzarote)

Om 8 uur zou de kapitein al met de verlossende mededeling komen, maar al wat we horen, geen kapitein. Dat duurt tot 12.30 uur. Om 12 uur heeft de safety chef het bericht aangekondigd. En het zou in het atrium en op de tv uitgezonden worden.
Maar eerst in de ochtend hebben wij de volgende antigeentest gehaald. Die is dan tot dinsdagochtend 8 uur geldig en heel hard nodig om in Portugal ergens in de horeca en hotels binnen te komen.
Na de test gaan we nog maar een keer uitgebreid ontbijten. Het is mistig en mottig vandaag, dus geen terrassenweer. Van Ruud lezen we dat hij op verkenning is uit geweest naar het vliegveld met de metro. Dat is met de koffer niet te doen, dat wordt een taxi. Daarna heeft hij nog een afzakkertje genomen op “ons” terras en is daarna zijn spullen in het hotel gaan halen en op tijd naar het vliegveld gegaan. Het was daar een chaos, zei hij. Zijn vlucht was pas om half 7, maar je kan maar ingecheckt zijn.
Intussen zijn wij bezig geweest met plan B. De kapitein heeft het in zijn verhaal alleen gehad over Duitsers, Oostenrijkers en Zwitsers, over wat er aan tests nodig is om je eigen land binnen te komen. Over overige passagiers wordt met geen woord gerept, jammer en we zijn er verbolgen over.
Jan heeft op internet een hotel geboekt aan de Algarve en een auto bij verhuurbedrijf Sixt besteld, die we bij de luchthaven ophalen. En we hebben het noodnummer van ons reisbureau gebeld hoe onze reis ervoor staat. Onze vlucht van Las Palmas moet omgeboekt worden om van Faro terug te vliegen. Dat gaat ze doen en in overleg met ons wordt dat vrijdag 14 januari ’s ochtends vroeg in plaats van zaterdag de 15e aan het eind van de middag. Gelukkig hadden we een ticket gekocht voor 100 euro meer met omboekmogelijkheid. Daar maken we nu dankbaar gebruik van. Dat kan bij Transavia, en misschien ook wel bij de KLM.
Dan krijg ik van Marjan een tip dat ik alvast op het schip mijn beklag moet doen over het afbreken van de reis. Bij de receptie staat altijd een rij, er wordt met te weinig mensen gewerkt, maar eenmaal aan de beurt krijg ik een officieel formulier mee waarop we ons ongenoegen kwijt kunnen en teruggave van alle reiskosten verlangen. En dat in het Duits dus, dat was even dokteren hoe dit zo kort en bondig en toch duidelijk op papier te zetten was. Daarna met dit papier weer in de rij staan om het in te leveren, met stempel van het receptiehoofd en een afdruk voor onszelf. Dat is gelukt. Meteen even gevraagd wanneer we ons casino te goed konden innen, toch nog een kleine 50 euro bij elkaar. En dan is het inpakken geblazen. Niet leuk maar het moet. Aan het eind van de avond krijgen ook wij de verwachte Kabinenbrief waarin staat op welke vlucht we gezet zijn, heel correct. We vliegen maandag in de middag met KLM naar Amsterdam, dat is het aanbod. Alleen maken wij er geen gebruik van, alleen de transfer met de bus is nog belangrijk. Dus Jan is dit keer naar het frontoffice gegaan om ons af te melden voor de KLM. Geen probleem uiteraard. Om 12 uur gaat de shuttle en daar gaan wij morgen mee. Jan heeft bij het afmelden ook nog wel laten weten het niet aardig te vinden dat er niets over andere nationaliteiten iets gezegd wordt. Die moeten maar bij hun eigen land kijken wat er geëist wordt om het land binnen te komen. Enfin, de cruise is afgelopen.
We gaan lekker eten en na het laatste te hebben ingepakt zodat de koffers op de gang kunnen, gaan we nog 1 keer naar de Beachclub voor een cocktail. Jan een Campari-orange en ik een planter’s punch. Het thema van de band was rock en dat was overduidelijk te horen. Na een kwartier dit aangehoord te hebben zijn we ‘m gesmeerd. Je kon nog de wal op, maar in donker doen we dat niet. Tijd om te gaan slapen.

3-1-2022 Lissabon/Vilamoura (Las Palmas)

We zijn er klaar voor, alles is geregeld en afgesproken. Hotel, auto, transfer. De handbagage staat klaar en na een laatste bakkie koffie gaan we om half 12 naar de bus die mensen vervoerd voor de vlucht naar Hannover en ook voor ons.
Eenmaal op de luchthaven gaan wij naar de autoverhuurder. Daar staan we zeker een half uur te wachten tot we aan de beurt zijn. Maar dan hebben we dan ook een mooie Seat te pakken.
Jan rijdt ons soepel Lissabon uit op weg naar het zuiden, de A12 richting Sul (zuid). Eenmaal op de tolweg staat de Algarve al aangegeven, nog 212 km te gaan. Het wordt zonnig weer en we hebben er zin in. Halverwege stoppen we bij een wegrestaurant om wat te eten en te drinken.
Dan zijn we toch pas om half 6 in het hotel, Crowne Plaza in Vilamoura. Het ziet er schitterend uit. Hier wordt ons antigeenbewijs uitgebreid gecontroleerd. Gelukkig dat we er een hadden laten maken, anders hadden we in de auto moeten slapen en de volgende ochtend op zoek naar een testlocatie.
Eenmaal op de kamer pak ik alleen de handbagage uit, daar zit voor de 1e dagen alles in. Morgen doen we de rest van de koffers wel.
Later op de avond loop ik door het hotel en het is heel stil. Er is in het restaurant 1 tafeltje bezet. Ik vraag me af waar alle gasten dan zijn of is het inderdaad zo slecht bezet.

4-1-2022 Vilamoura (Tenerife)

Ik word wakker met een migraine aanval. Daar zal ik niet verder over uitweiden, maar ik heb tot 4 uur geslapen. Ben wel even voor de gezelligheid met Jan mee geweest naar het ontbijt, maar meer dan een kopje thee en wat fruit ging er niet in. Om 4 uur zijn we samen naar de buurtsuper gelopen, de Spar en hebben daar het een en ander ingeslagen, zoals port, chips, koekjes, thee en oploskoffie. Kunnen we tussendoor op ons balkon wat innemen. Na dit uitje ben ik weer mijn bed ingedoken. Pas om 8 uur was ik een beetje bij de tijd en heb ik thee gezet. Jan heeft op zijn laptop de tv van Nederland opgezet en we hebben De Slimste Mens gekeken. Daarna ben ik toch begonnen om dit blog af te maken en dat is nu wel zo goed als af voor de 2e week dan wel te verstaan.
Om op de titel van deze week terug te komen: Quo Vadis? Wel, niet naar de Canarische Eilanden, maar naar de Algarve, omdat we nog niet terug willen naar de kou.
Morgen gaan we de omgeving verkennen, als het mooi weer is. Maar als het mistig is als vandaag, dan duiken we de Spa in. Dat ziet er fantastisch uit.