Vaarschema:

Week 1 (Bezoek Venetië)

Dinsdag 17 december 2019

Deze eerste week is een beetje kort, maar dat komt doordat we de eerste paar dagen in Venetië doorbrengen.
Al een paar dagen waren we onze bagage aan het klaarmaken. Er kwam steeds een koffer bij en uiteindelijk zijn we met 4 grote en 2 kleine koffers vertrokken. Dick heeft ons naar Schiphol gebracht en daar hebben we in het Sheratonhotel overnacht. Om 5 uur hebben we Rachelle en Gavin uitgezwaaid, zij zitten nu in de Filippijnen.

Woensdag 18 december 2019 Venetië

Woensdagochtend vroeg zijn we er klaar voor. We vliegen om 9.40 uur en zijn na anderhalf uur vliegen op Marco Polo, de luchthaven van Venetië. Hier ligt er een watertaxi op ons te wachten en zo worden we naar ons mooie hotel Bucintoro gebracht. Gelukkig staat de stad nu niet blank en kunnen we dezelfde middag nog wandelen naar het San Marcoplein. Wat is het nu rustig hier. Er zijn maar weinig toeristen.
Het doel van deze wandeling is het operahuis La Felice, de phoenix die uit zijn as verrijst. Dat is met dit gebouw ook gebeurd. Het gebouw dateert van 1792, maar is zowel in 1836 als in 1997 uitgebrand. Maar het is steeds weer in de oude luister hersteld en zo hebben wij dit prachtige gebouw ook van binnen kunnen bewonderen. We hadden geluk, want er was een repetitie gaande voor de uitvoering van vrijdagavond. Voor 5 euro meer mag je dit bijwonen en is de koninklijke loge geopend. Deze loge heette ook al eens de keizerlijke loge, tijdens de dubbelmonarchie, de napoleontische loge, de koninklijke logen en nu de ereloge. De stoelen van het soort keukenstoel, zaten van geen kant.
Na de rondleiding hebben we in de foyer wat genuttigd en toen zijn we terug gegaan, weer langs de “PC Hooft” van de stad en over het natte en gladde San Marcoplein terug naar ons hotel. Vlak om de hoek van ons hotel vonden we een god restaurant om lekker te eten. Het werd een enorme zeebaars voor ons 2en. Heerlijk smullen was dat. En toen zat de 1e dag hier er op.

Donderdag 19 december 2019 Venetië

De receptionist is een wat oudere Italiaan die heel erg aardig en spraakzaam is. Wij vertellen dat we graag naar Murano willen, zou dat met het weer wel gaan??? Hij biedt onmiddellijk vervoer aan, gratis en voor niks. Maar dat vervoer bestaat uit een watertaxi van een glasfabriek, die heel graag klanten wil aantrekken. Dat laten we ons lekker aanleunen. Om 11 uur komt de watertaxi voorvaren en hop, daar gaan we weer over het water. We belanden bij een mooie glasblazerij, Venier genaamd, en krijgen hier een uitgebreide rondleiding; eerst in de blazerij en daarna door de zeer grote showroom. Wat een prachtige stukken staan hier en wij begrijpen ook wel waarom dit soort stukken zo ontzettend duur is. We zijn tot niets verplicht en kopen dan ook niets. Maar mooi is alles wel. Na de glasblazerij lopen we naar het glasmuseum en hier zien we de mooiste oude en nieuwe glasvoorwerpen en kunst stukken. We genieten er enorm van.
Dan is er nog een oude basiliek, San Donato, uit de 9e eeuw en daar kunnen we zo in. Dan is het tijd om weer terug naar het vaste land te gaan en de watertaxi van de glasblazerij brengt ons terug.
Als diner gebruiken we dit keer een banaan en een appel en ik haal in de straat naast ons hotel een fles wijn en een grote zak chips. Genoeg voor vandaag.
’s Avonds gaan we naar de oude gevangenis van het Dogenpaleis, bij de beroemde brug der Zuchten om er een concert van operazangers bij te wonen. Het duurt maar een krap uurtje en we horen een tenor, een bariton en een sopraan, begeleid door een pianist de bekende aria’s ten beste brengen. Leuk om dit in deze omgeving mee te maken.

Vrijdag 20 december 2019. Venetië

Nu blijven we in de stad. ’s Ochtends zien we uit ons raam dat de wind het water behoorlijk voortstuwt en de kade al weer gedeeltelijk blank zet. Naast ons hotel ligt het maritiem museum en daar kunnen we dan eigenlijk altijd nog heen. We vragen binnen bij het loket of ze zaterdag ook open zijn. Maar eigenlijk wil ik ook nog naar het Lido en de loketdame is zo vriendelijk om me uit te leggen wat we dan op het Lido moeten gaan doen. Ook vertelt ze dat het beter is om een 2-daags openbaar vervoer ticket te kopen voor 20 euro pp. Een enkeltje waterbus kost al 7,50 euro. Die kaart heb je er zo uit. Ik besluit om die te kopen. Maar eerst gaan we vandaag met de waterbus door het canal Grande naar de Rialtobrug. Daar is een mooi, verbouwd warenhuis, galeria Tedeschi genoemd, het vroegere Duitse warenhuis. Hier zien we weer de mooiste, meest luxe winkels, voornamelijk tassen en kleding en juwelen. Wij gaan eerst zitten in het middengedeelte en nemen koffie met een tosti er bij. Rondom ons heen zien we veel Chinese toeristen langs schuifelen. Die kopen zich helemaal een ongeluk hier. We vermaken ons prima hier. Nadat we alles gezien hebben, nemen we weer de waterbus richting piazza di Roma. Hier kopen we bij de Coop nog wat prosecco en nog een zak chips.
Dan is het tijd om terug te gaan naar ons hotel. Genoeg geweest voor vandaag.

Zaterdag 21 december 2019. Venetië

Het is alweer de laatste dag hier en weer is het nat zo ’s ochtends vroeg. Toch besluiten we om naar het Lido te gaan. We nemen de waterbus de andere kant uit en na 2 stops zijn we er al. Hier moeten we, volgens het advies, bus B nemen naar het dorpje Malamocco. Dit ligt ook op het Lido. Als we uit de bus stappen, zien we helemaal niets bijzonders. Toch moet dat er zijn. We lopen het middeleeuwse gedeelte binnen, 3 straten rond de kerk en besluiten het enige restaurantje, een trattoria, binnen te gaan. Hier komt de locale bevolking om te lunchen. Dat doen wij dan ook maar. Het is een visrestaurant en dat vinden wij heerlijk. Onder het genot van een fles witte huiswijn eten e samen een voorgerecht, ieder een spaghetti con vongeole en samen een mixed fritatta. Smullen geblazen. Dan maar weer terug met de bus en de waterbus. Zo was het toch een genoeglijk uitstapje, ondanks dat het nu zeker niet het seizoen voor het Lido was.
We besluiten ons verblijf met wederom een concert en wel “De vier jaargetijden” van Vivaldi en ook nog een stuk van Telemann en een ander stuk. Dit vond plaats in de kerk waar Vivaldi zelf zijn koor had. De akoestiek was fantastisch en ook het strijkje speelde geweldig. Wederom genoten we van deze muziekstukken. Dan zit ons verblijf er hier op. We pakken al wat in. Morgenochtend komt er weer een watertaxi ons ophalen om ons naar de cruiseterminal te brengen. We zien het niet zitten om zelf te gaan slepen met al onze koffers bruggetje op, bruggetje af.

Week 2 (Kerstcruise)

Zondag 22 december 2019. Venetië / Trieste

De Costa heeft ons laten weten dat de Deliziosa vanwege het weer niet in Venetië ligt, maar in Triest. We melden ons bij de cruiseterminal, hal 107, en daar wachten we op de bus die ons naar Triest brengt. Alles gaat gesmeerd, alleen moeten we wel zelf onze koffers bij de goede bus brengen. Maar dan gaat het toch beginnen. Om half 1 rijden we in de stromende regen Venetië uit, op weg naar Triest.
We zijn ingescheept in Triest. Op onze hutkaart staat “suite”, dat hadden we volgens ons niet geboekt. Maar blijkbaar zitten we in een minisuite. Er staat een koffiezetapparaat en de badjassen hebben een andere kleur, herkenbaar voor in de spa. We zien wel wat het oplevert.
Op tijd varen we weg naar Bari. De eerste show is meteen al raak, namelijk de vaste tenor die altijd bij de Costa aanwezig is, geeft een voorstelling. Hier houden wij van.
Na nog wat gedronken te hebben in de Grand bar, is het bedtijd. Het schip zit vol en er zijn veel gezinnen met kinderen. Die gaan overdag meestal naar de Squok, de kinderclub. Die is hier bij de Costa goed georganiseerd. De Italiaanse kinderen weten niet beter.

Maandag 23 december 2019. Bari

We komen ’s middags in Bari aan en het regent pijpenstelen. We hebben deze week geen excursies geboekt. We kunnen zo zelf de wal op, maar met deze regen is dat niet zo leuk. Toch wil ik graag gaan, want hier in Bari ligt Sinterklaas begraven in de Sint Nicolaaskerk uiteraard. Deze heilige ligt hier sinds 1087, overgebracht vanuit Myra, op de kust van het huidige Turkije. Toen de moslims steeds verder oprukten en kerken omvormden in moskeeën, vond de paus het beter om de kist met overblijfselen van de heilige Nicolaas over te brengen naar een Rooms-katholieke kerk en dat werd dus Bari. En hier ligt hij in de crypte nog steeds. Nicolaas was de patroonheilige van de (misdeelde) kinderen en de zeevarenden. Vandaar dat je in veel havenplaatsen een Nicolaaskerk vindt. Ook is St. Nicolaas de patroonheilige van Rusland. En nog niet zo lang geleden is de kist met overblijfselen met militaire eer , op verzoek van de Russische kerk, uitgeleend geweest naar Rusland. Dat was een zeer plechtig moment.
Enfin, toen het wat droger werd, hebben wij toch de tocht naar de kerk ondernomen. Het is tenslotte bijna Kerst en dan is het hier zeker versierd. En ja, de kerk is dicht bij de haven en je loopt zo het oude gedeelte in. Iedereen loopt hier en in de nauwe straatjes zijn alle souvenirwinkeltjes open. Op het plein voor de kerk is een enorme stal gebouwd. En inderdaad vinden we in de crypte van de kerk de kleine kist met zijn heilige overblijfselen. Toch bijzonder, vind ik. Van de een of andere knecht is totaal geen sprake.
Na een leuke wandeling door Bari gaan we weer terug naar het schip. We komen droog over gelukkig. Aan boord nemen we er maar een lekker drankje op. In de Grand bar zijn de quizes weer begonnen en ook de danslessen.
Om half 7 gaan we op dek 10, in de club, aan tafel. Hier is het niet druk, er zijn blijkbaar niet zoveel Perl diamanten aan boord, de hoogste Costa club categorie die wij inmiddels bij elkaar gespaard hebben aan punten.
Om 10 uur wordt er druk mee gedaan aan de miss Costa verkiezing en daarna gaat in de pianobar de karaoke van start, dit is een voorronde voor The Voice of the Sea, idd het programma van Talpa. Het is hier aan alle Costaschepen zeer populair en er wordt dan ook driftig aan mee gedaan.

Dinsdag 24 december 2019. Kerstavond. Op zee

Gisteravond hebben we van de kapitein te horen gekregen dat de havenautoriteiten van Corfu vanwege de harde wind de haven heeft afgesloten. We kunnen er dus niet in. Dat is niet zo leuk natuurlijk, maar o.k. dan niet. We varen door en zullen morgenochtend om 10 uur in de haven van Athene, Pireaus, aankomen.
We beginnen aan onze boeken, Jan aan deel 6 van de Millennium serie en ik aan het laatste deel van de Q serie, nr 2117, genaamd, een detective. Tussendoor puzzelen we wat en ga ik naar de sportschool. Ook lopen we samen op dek 3 een aantal rondjes. Zo hard waait het nou ook weer niet. Goed aangekleed is het best heerlijk om zo buiten op dek rond te lopen.
’s Middags komt voor alle kinderen de Kerstman aan boord in het theater. Hier wordt een erg leuke show voor kinderen opgevoerd. En alle kinderen blijven ook keurig zitten kijken.
Als de kerstman eenmaal aankomt, houd ik het spektakel voor gezien. ’s Avonds laat ga ik alleen naar de nachtmis. De zaal zit vol en de mis is dit keer een echte katholieke mis met het Credo, het sanctus en het Onze Vader in het Italiaans erbij. 2 onderdelen werden voorgelezen in het Duits of Engels, maar daar hield het internationale gedeelte wel op. Ik vond het prima zo. Aan het begin van de mis kwam er een optocht van Jozef, Maria, Anna, de herders en het volk het theater in gelopen. Ze namen op het podium hun plaats in, zoals in een stal. En dit keer was er een echt kindje bij. En moeder met een baby liep mee en ging als moeder Maria ook op het podium zitten. Erg leuk verzonnen, het kindje gaf geen kik.

Woensdag 25 december 2019. Eerste Kerstdag. Piraeus

We komen inderdaad om 10 uur in de haven van Athene aan. Het schip ligt aan pier A en dat is het dichtst mogelijk bij de stad. Wij lopen naar de stad toe, want we willen kijken of er wat te winkelen valt. Maar we komen bij de hop on hop of bussen tot de ontdekking dat alles dicht is, maar dan ook echt alles. Alleen wat souvenirwinkeltjes rond de Plaka bij de Acropolis zullen open zijn. Wij nemen dan maar een ritje naar Athene, de Acropolis en ook meteen weer terug. Het is toch te koud om er rond te zwerven. In de cruiseterminal staat een tafel met traditionele kerstkoekjes, gratis aangeboden door de Griekse autoriteit, wie dat dan ook mag zijn. Wij vinden alle koekjes even heerlijk, dat snapt iedereen natuurlijk wel. Eenmaal aan boord gaan we verder met puzzelen, rondwandelen en lezen.
’s Avonds om 23.00 uur is er op dek 9, bij het zwembad de kerstparty. Hier staat een heel kerst tafereel opgesteld, met van groente en fruit en brooddeeg een bergdorp, een kerstman en wat nog meer opgesteld. Ook is er van ijs een hele slee met 3 rendieren te zien en een grote dennenboom. Wat een kunstwerken allemaal. Jan heeft het allemaal al op fb gezet. En traditioneel eten de Italianen er een klein pannetone met de kerst. Het is een soort hoge cupcake, maar dan heel luchtig. We hebben er ook een in de hut gekregen, maar dan een grote.
De band speelt anderhalf uur non-stop de leukste muziek om op te dansen en te swingen, wat een feest weet men er toch elke keer van te maken.

Donderdag 26 december 2019. Op zee

Op weg naar Kotor in Montenegro hebben we een zeedag. Tijd voor een spelletje in het casino. Winnen is er voor mij niet bij, maar de inzet is dan ook niet hoog. Met 20 euro weet ik me leuk te vermaken. Jan wint dat vast wel weer terug.
Er valt verder niet zoveel te melden van deze dag. We vervelen ons geen moment met het sporten, rondwandelen, lezen en puzzelen. De boeken zijn spannend.
We houden ons aardig in met eten. Tussen de middag alleen wat groente en soms een klein stukje vlees of vis. ’s Ochtends alleen een eitje of fruit en ’s avonds een voorgerecht en een hoofdgerecht en soms kaas na. De pasta’s slaan we over en de toetjes ook. Tot nog toe bevalt ons dit prima. Ook de theetijd om 4 uur mijden we, want de koekjes die daar liggen, zijn heerlijk. Dan wordt de verleiding wel weer erg groot. Niet doen dus. Wij nemen de koffie en thee in de Grand bar. Of een kopje chocola in de chocoladebar ’s middags na vieren.

Vrijdag 27 december 2019. Kotor

Hier in Kotor liggen we de hele dag. En wij liggen aan de kade, dit in tegenstelling tot een Norwegian schip dat op stroom ligt. Die passagiers moeten dus tenderen. Wij lopen zo dit ontzettend leuke plaatsje in. Het is zonnig , maar wederom koud. Toch vinden we op het plein bij de kerk uit 1166 een terras in de zon en hier nemen we wat te drinken en ook wat te eten. Daarna, op de terugweg, bezoeken we nog een Servisch-orthodoxe kerk. Hier moeten de kerkgangers allemaal staan. Er zijn geen banken of stoelen. Op de tv vernemen we dat er een politieke opstand is tegen een voorgenomen wet om kerkbezit te onteigenen. Of er moet een eigendomsbewijs zijn van voor 1902. Het blijkt dat 70% van de bevolking Servisch-orthodox is. Men is zeer opstandig en vindt het wetsvoorstel een vorm van diefstal van kerkelijke en kloostereigendommen. De wet wordt echter wel aangenomen. Gelukkig was dit een dag na ons bezoek en hebben wij niets van de onregelmatigheden gezien. Overal was alles in de kerstsfeer.
Bij het wegvaren komt de kapitein weer met een mededeling. Nu dat we vanavond al om 23.00 uur in Dubrovnik zullen aankomen, weer vanwege de weersverwachtingen die wederom storm voorspellen. Blijkbaar ligt Dubrovnik zo dichtbij dat we er ’s avonds al zijn.

Zaterdag 28 december 2019. Dubrovnik

Er staat een strak blauwe hemel en de zon schijnt. Toch gaan we niet de wal op. We liggen niet zo dicht bij de stad en moeten dan een eind lopen om bij het centrum te komen wat we al meerdere keren bezocht hebben. Kortom, Dubrovnik kennen we wel en we blijven dan ook aan boord, hoe decadent dat ook lijkt.
Ik ga weer sporten en Jan is in zijn boek verdiept.
Om 13.00 uur varen we nog niet weg. De mededeling van de kapitein is dat er een technisch mankement is wat eerst verholpen moet worden. Maar een uurtje later gaan we toch op weg. Dat is ook nodig om morgenochtend om 9 uur in Venetië aan te kunnen komen. Helaas komen we niet in Triest aan. Dat hadden wij graag gewild, want die plaats kennen we nog niet en hadden we de wal op gekund.
In Venetië zijn we pas 4 dagen geweest en hebben we eigenlijk alles wel gezien.
Het is sneu voor een echtpaar dat vorige week de shuttlebus van Venetië naar Triest uitgezet werd met de mededeling dat ze met eigen auto waren gekomen en dus ook zo naar Triest konden rijden. Het schip zou daar toch weer terug komen zei de dame van de Costa. Helaas is dat niet waar. Dus sneu als je je auto toch in Triest hebt staan. En een raar besluit van de dame van de Costa. Enfin, niet ons probleem.
’s Avonds heb ik mijn boek uit, dat van Jan is dikker en hij is nog even bezig.
Na de mister Costa verkiezing gaan we naar de hut. De shows laten we even voor wat ze zijn. We hebben er 2 bijgewoond, maar het geluid staat zo hard (oordoppen in) en ook is de inhoud qua liedjes wel erg amerikaans gericht. Vinden wij wat minder toepasselijk op een Costaschip. Volgende week maar weer eens kijken of er dan wat veranderd is. De kerstliedjes zijn dan weer opgeborgen tot volgend jaar.

Zondag 29 december 2019. Venetië

De 1e week aan boord van de Costa Deliziosa zit er op. Na het ontbijt gaan we naar de receptie om onze scheepskaart om te wisselen. De huidige eindigt vandaag, er staat een datum op namelijk. Met de nieuwe kaart moeten we wel even binnenkomen voor de foto en dan zijn we weer klaar met onze taak voor vandaag. Op naar de Grand bar voor onze dubbele espresso en een cappuccino.
Van af nu begint er weer een rondje Adriatische zee met dezelfde haven. Maar nu hebben we in elke haven een excursie.