Vaarschema:

Week 1

Zaterdag 1 december 2018. Wieringerwerf

Voor het eerst maak ik dit verslag op mijn tablet. Eens kijken of dit handig is en of het mij bevalt.
We gaan weer een prachtige winterreis maken. Zo vermijden we een deel van de kou. De keerzijde is dat we zowel Sinterklaas als de Kerst en Oud en Nieuw elders vieren. Maar dat vinden we prima> We hebben geen voorbereidingen en geen versieringen thuis, daarentegen zijn de reisvoorbereidingen ook behoorlijk tijdrovend.
We vliegen maandag 2 december al naar Rome en rijden meteen door naar Civitavecchia, de havenplaats van Rome. Hier komen en vertrekken alle cruiseschepen. Onze reis begint op woensdag 5 december en we schepen in op het nieuwste schip van de HAL, nl. de Nieuw-Statendam. Haar maidentrip is de oversteek van Italië naar Florida en die gaan wij meemaken. Deze hele reis duurt 2 weken.
Zoals gezegd, vliegen we maandag 2 december al en gaan we de 5e pas aan boord. Dat betekent dat we dinsdag 3 december de hele dag de tijd hebben om naar Rome te gaan. Het moet wel een beetje aangenaam weer zijn. Hopelijk gaat dat lukken.
Vandaag, zaterdag 30 november, hebben we de koffers gepakt. Alles staat klaar. Morgen om 3 uur komt Dick Sarlemijn ons halen om ons naar het hotel , het Sheraton, vlakbij Schiphol, te brengen. Zo weten we zeker dat we het vliegtuig niet missen.
We hebben net van Jan van der Meijden gelezen dat het schip vanavond om 19.30 uur vanuit Venetië gaat vertrekken, te laat volgens de planning. De haven Dubrovnik wordt overgeslagen om op tijd in Rome aan te komen. Jan mag meevaren, dat heeft zijn zoon Feije geregeld. Leuk voor hem, dat is zeker. We zullen woensdag naar hem uitkijken, maar het zal wel moeilijk zijn om elkaar te ontmoeten.

Zondag 2 december 2018. Schiphol

We zijn er, nogmaals helemaal klaar voor. Ontspannen kijken we nog naar Harry Mens. Om 3 uur staat Dick voor de deur om ons naar het Sheraton hotel op Schiphol te brengen. Peter maakt nog een vertrekfoto van ons. Die wordt onmiddellijk op fb gepost. Zo grappig dat er zo ontzettend veel leuke reacties op komen. In het hotel overnachten we. Zo zijn we zeker op tijd op Schiphol morgen om naar Rome te vliegen. Na het inchecken lopen we zo over het overdekte gedeelte naar de centrale hal. Hier kijken we nog naar de winkeltjes en eten we lekkere Nasi Rames. Daarna gaan we weer terug naar de kamer. Dat was het wel voor vandaag.

Maandag 3 december 2018. Civitavecchia

Na het uitchecken lopen we met de koffers naar de balie om die koffers weer af te geven. We hebben voor dit keer businessclass geboekt. Daarom kunnen we in lounge 25 de wachttijd doorbrengen. Hier staat van alles te eten en te drinken. Daar maken we dankbaar gebruik van. We hadden nog niet ontbeten namelijk. Om 14.15 uur precies gaan we de lucht in. Bij de gate hebben we Elly en Cees ontmoet. Zij kwamen direct van huis gereden. We reizen de hele vakantie samen, erg gezellig.
Op het vliegveld van Rome staat er een man met Jan zijn naam klaar om ons in een grote taxibus naar Civitavecchia te brengen. Het is allemaal heel comfortabel en door Jan heel goed geregeld. We waren om 6 uur in het hotel, dat aan de boulevard ligt. Onze kamer keek idd uit op zee. We moesten nu nog gaan eten. Dus dan maar een wandelingetje over de boulevard gemaakt. Er was niet veel open en op goed geluk zijn we een van de restaurants ingegaan. We hadden echt geluk, want we hebben verrukkelijk gegeten. In het hotel hebben we in Il Grotto, de kelder die vroeger een wateropslag geweest was, nog een afzakkertje genomen. En daarna was het echt wel bedtijd. We willen morgen namelijk met de trein naar Rome,

Dinsdag 4 december 2018. Civitavecchia

Na het ontbijt gaan we op pad. Het station ligt op 200 meter afstand en dat is ideaal. Bij een verkooptentje kopen we al de treinkaartjes en ook de tickets voor de hop on-hop of bus in Rome. Dan hoeven we daar niet zoveel te lopen. Het station wordt verbouwd en het was nog een toer om op het juiste perron te komen. Gelukkig was er een Italiaan zo aardig om ons de weg te wijzen. Eenmaal in Rome aangekomen, op dat enorme station, lopen we wel 10 minuten voor we bij de uitgang zijn. Daar stond onze bus al klaar.
We besluiten om er bij stop 5, de Piazza di Venezia en later nog bij stop 6, Piazza Navona, uit te stappen en er rond te kijken. Zo gezegd, zo gedaan. Het was heel aangenaam weer en we konden lekker rondkijken. Op een gegeven moment, bij stop 5, hebben we geluncht. Jan en Cees namen spaghetti Carbonara, Elly een salade en ik kip met patat. Het duurde al met al wel een beetje lang. Hierdoor konden we onze eventuele 3e stop, bij de Spaanse trappen, niet meer doen. We reden er al in het donker langs en we moesten ook nog naar het hotel terug. En die treinreis duurde meer dan 1 uur.
De Piazza Navona is en blijft een aparte belevenis. Hier trakteerde Cees op een wijntje. De fles was zo leeg, een Chianti classico Gallo Nero. Na deze stop zijn we noodgedwongen in 1 keer teruggereden naar het station. We hadden de trein van 18.12 uur ruimschoots en dus ook een zitplaats.
Deze avond hebben we ons tegoed gedaan aan de tapa’s in de grotkelder van ons hotel. En hebben we een spelletje gespeeld, dat heet Lekkage. Dat is zo’n grappig spel dat nergens over gaat. Ik kan het zo niet uitleggen, maar we hadden veel lol.
Bij de receptie heeft Jan al om een taxi gevraagd om ons morgenochtend naar ons schip te brengen. Dat gaat wel lukken.

Woensdag 5 december 2018, sinterklaasavond. Civitavecchia

Bij het ontbijt ontdekt Jan dat Jan van der Meijden al van boord is en op weg naar het station. Dan komt hij voorbij ons hotel. Dat komt mooi uit. Hij kan binnen komen en drinkt een kopje koffie met ons mee. Erg leuk om elkaar zo weer te zien.
Dan, om half elf is het zover. Met nog 2 mannen worden we, met al onze bagage, in een mini-van gestopt en gaan we op weg naar de Nieuw Statendam. Met onze 5 sterrenstatus en de suiteboeking van Cees en Elly krijgen we voorrang en zijn we in een mum van tijd ingecheckt en zitten we in de VIP lounge aan de koffie. Het was trouwens in de mooie nieuwe cruiseterminal helemaal niet druk. Niemand hoefde lang te wachten.
Inmiddels had Jan al vernomen dat Gon en Willem ook onderweg waren, van Schiphol naar Rome en dan met de shuttle van de Hal door naar het schip. Zij waren om half 3 ook al aan boord.
Eenmaal aan boord konden we meteen naar onze hut. Dat is een balkonhut op dek 4, met beperkt uitzicht. Dat betekent dat we tegen de sloepen aan kijken. Dat is iets minder, maar o.k. , we zijn er zeer tevreden mee.
Om half 3 hebben we onze eerste party al, een uitnodiging voor de suites en de 3/4/5 star Mariners, om een glas te heffen op een hartelijk weerzien met de kapitein, de hotelmanager, de ceo van de Hal en iemand van kantoor en iemand van de Mariner’s club. We hebben er met Cees en Elly een paar prosecco’s op gedronken. Proost !!!!!!!!
Dan gaan we natuurlijk ook in de diningroom kijken of we tevreden zijn over onze tafel. We zitten met ons zessen aan een ronde tafel aan het raam. Dat klopt allemaal. Het is alleen wel in het uiterste puntje van de eetsalon. Maar eigenlijk is dat achteraf wel zo rustig.
Weer terug in de hut zien we dat onze koffers er al zijn. Daar heb ik nog geen tijd voor, want de sloepenrol gaat voor. Dat is een nieuwe opzet. We kunnen niet meer buiten op dek verzamelen, daar is het promenadedek te smal voor geworden. Het binnengebeuren ie verbreed ten koste van het promenadedek. Je kan nog wel helemaal rondlopen, maar het is op sommige plekken echt smal.
Maar goed, de verzamelplaats voor ons was in de Oceanbar, zonder zwemvest aantreden. Hier worden we gescand en wordt verteld hoe je je zwemvest aantrekt. Als er een alarm gaat, moet je meteen naar je hut, warme kleding aantrekken, je identificatie en je medicijnen meenemen, je zwemvest aantrekken en in je hut wachten op nadere instructies. Als je moet verzamelen mag je geen koffers of andere bagage meebrengen. Het klinkt allemaal heel erg logisch, maar bij paniek weet je hier uiteraard niets meer van. Dit kan ook niet geoefend worden.
Dan gaan Jan en ik wat drinken op dek 9 bij het zwembad. Hier zien we Gon en Willem aankomen lopen. Het is een hartelijk weerzien en er wordt uiteraard op gedronken.
Op tijd ga ik naar de hut om onze koffers uit te pakken. Ik heb geen zin om dat nog laat op de avond te doen.
Om 8 uur zien we elkaar aan tafel. Het wordt een gezellig samenzijn. Helaas is de wijnsteward nog niet helemaal georganiseerd. We hebben al ons eten op voordat de wijn er aan komt. Dat moet morgen anders.
Na het diner hebben we even rond gelopen en toen was het wel tijd om te gaan slapen. Het was een drukke dag tenslotte. Gelukkig hebben we morgen een zeedag.

Donderdag 6 december 2018. Op zee

Deze zeedag begint uiteraard met het ontbijt. Als we uit de lift komen, duiken we meteen het Canaletto restaurant in. Hier is plaats. Gon en Willem zien we al snel langs lopen en ontbijten we met ons vieren. Elly en Cees hebben een suite en kunnen in een eigen restaurant ontbijten en lunchen, dat is in de Orange Club. In hun Neptunelounge staan eigenlijk geen hapjes meer die je als ontbijt kan gebruiken. Ze kunnen tot half 10 terecht en deze 1e keer waren ze te laat. Geen nood, in het Lido kun je tot half 11 terecht.
Na het ontbijt gaat Jan lekker op dek 10 zitten lezen in zijn nieuwe boek : “ Stieg Larssons erfenis” . Ik ga de sportschool in om te gaan lopen. Dat houd ik op de loopband een half uur vol en dan hang ik nog aan een paar apparaten. Na 3 kwartier houd ik het voor gezien en ga Jan opzoeken. Hij zit nog heerlijk te lezen en wil daar nog blijven zitten. Ik heb nog geen 10.000 stappen gemaakt en ga daarom nog 3 rondjes lopen op het promenadedek. Dan vind ik dat ik wel genoeg bewogen heb. We gaan lunchen en daarna gaan Willem en Jan wijn proeven. Ik hoef dat niet, dus gaat Willem in mijn plaats met Jan mee. Gon en ik hebben 2 heel gezellige tafelgenoten in het Lido, de gebroeders Brouwer. Ze komen uit Rotterdam (goed te horen), zijn een tweeling van 89 (!) jaar en ambassadeurs van de vereniging De Lijn, het orgaan van (oud)medewerkers van de HAL. Ze staan altijd op de havendagen bij de stand van de HAL. Wat een verhalen hebben we gehoord, fantastisch vinden we dat.
Hierna ga ik , eindelijk, uitrusten op een ligbed bij het zwembad. Het is hier heel rustig, geen muziek, lawaai of veel mensen, laat staan kinderen.
Tot het diner was er verder voor ons niets meer te doen, dachten wij. Er was om half 8 nog een ontvangst bij het zwembad voor iedereen met de kapitein etc. Hadden wij gemist.
Het diner verliep nu naar behoren. Willem had inmiddels met Wessel, de f&b manager, gesproken om ons ongenoegen over gisteravond te ventileren. Het was meteen al een gala avond en dus ook een galadiner. Dat smaakte ons prima.
Na afloop, om 22 uur, togen we naar het theater, World Stage genoemd, om naar 4 Spaanse gitaristen te luisteren. Zij speelden uitstekende flamencomuziek.
Als afsluiting hebben Jan en ik nog in de Rolling Stone’s rock room naar een rockband geluisterd onder het genot van een laatste drankje.
Morgen gaan we weer de wal op, onze 1e haven van deze reis.

Vrijdag 7 december 2018, Cartagena.

Vandaag hebben we een afspraak met Willy en Gerard, oud collega’s van mij, die hier in Spanje wonen. Het is wel ruim 2 uur rijden voor ze, maar we gaan toch samen lunchen.
Voor die tijd kunnen we zeker nog de stad in. Je loopt van het schip zo de stad in en dat doen we dan ook met elkaar. Om kwart over 12 gaan Jan en ik terug naar de haven, waar we hebben afgesproken. Daar wachten we bij Burger King, lekker in de zon. Gelukkig maar, want het duurde nog anderhalf uur voor Gerard en Wil er waren. Maar het was supergezellig met elkaar. We hebben leuk bijgepraat, als vanouds op school. Van de zomer, als Wil en Gerard in Slootdorp zijn, gaan we elkaar weer zien.
Om 4 uur waren wij weer aan boord. Nu gaan we in het Grand Dutch cafe een lekker kopje koffie drinken en nemen er een gevulde koek bij. We proberen alle lekkere dingen 1 keer uit.
Elly en Cees lopen langs en natuurlijk drinken we samen nog een koppie.
Dan gaan zij naar de hut. Zij hebben vanavond een borrel en diner op uitnodiging van de CEO van de HAL, Orlando Ashford, samen met alle suitebewoners. Wij gaan in het Lincoln Stage zitten luisteren naar een concert van klassieke balletmuziek. Erg leuk om daar bij te zijn, er zitten dan ook veel luisteraars.
Aan tafel zitten we nu met ons vieren. Ook prima natuurlijk.
Vanavond is er een operazangeres in het theater. Ik wil dat toch wel horen. Gon gaat met me mee. De mannen hebben het in de Oceanbar ook gezellig. Hier voegen wij ons later bij en nemen nog een laatste drankje.
Morgen is er weer een haven, namelijk Malaga.

Week 2.

Zaterdag 8 december 2018. Malaga.

Vandaag begint er een nieuwe blogweek. We komen al om 8 uur aan. De haven van Malaga is heel mooi en erg modern. Het is prachtig weer en we kunnen het lopend af naar de stad.
Cees en Elly gaan het Picassomuseum bekijken en nemen de shuttlebus naar het plein aan het eind van de pier. Met Gon en Willem lopen we om 10.30 uur op ons gemak naar het begin van de schitterend versierde hoofdstraat. We hebben een opdracht vandaag. Op 14 december is er op het schip een ORANJE PARTY en daar moeten we natuurlijk wel in het oranje verschijnen. Jan heeft op Schiphol 2 T-shirts kunnen kopen. Willem krijgt er ook 1. IK heb een oranje vest en sjaaltje bij me, heel toevallig ingepakt. En ik heb ook nog een tulpensjaal en een armbandje met delfts blauwe kraaltjes gekocht. Alleen Gon heeft helemaal niks. Dus moeten we op jacht. Helaas is oranje niet de modekleur dit jaar, dat is mosterdgeel en dat zie je dan ook overal.
Eerst op het grote plein, als we de boulevard helemaal hebben afgelopen, zien we een container staan met een overzichtstentoonstelling van het Guernica van Picasso. Hier gaan we naar binnen en worden we weer met onze neus op de geschiedenisfeiten gedrukt. Dit enorme (3x6m) schilderij gaat over de Spaanse burgeroorlog die er in de jaren 30 woedde. Franco won en het leed in de vele dorpen was niet te overzien. Meteen toen het doek klaar was, voor de tentoonstelling in 1938 in Parijs gemaakt, ging het daarna op tournee. In de 2e w.o. was het in Amerika en daar heeft het de oorlog overleefd. Het is in 1956 ook te zien geweest in het Stedelijk in Amsterdam. Vanaf 1981 hangt het in Madrid, waar het thuis hoort.
Dan gaan we de mooi versierde hoofdstraat in met allemaal leuke kleding- en schoenenwinkels. Een genot om hier door heen te lopen. Bij een zeer Spaanse koffie- en gebakzaak strijken we binnen neer voor idd koffie met amandelgebak, Jan had een schuimgebak.
Daarna lopen we door , winkel in winkel uit tot we eindelijk oranje kleding zien hangen.
Dus gelukkig in de winkel Stradivarius vinden we de kleuren feloranje en ook felgroen en ook nog eens goedkoop. Hier heeft Gon gelukkig wel een toch niet verkeerd truitje kunnen vinden voor 13 euro. Zo zijn wij voorzien. Cees en Elly laten niet de party, maar wel de oranje kleur aan zich voorbij gaan.
Natuurlijk willen we ook wat eten. In een heel druk straatje met allemaal eettentjes vinden we een plaatsje bij Pepe y Pepe, het laatste tafeltje buiten, wat een weelde. Hier zitten we wel even. Het is echt lunchtijd en zaterdagmiddag, dus heel erg druk. Er staan mensen te wachten op een tafeltje. Hier willen we boquerones fritas eten, wat jammer nou dat die al op zijn. Dan nemen we maar calamares fritas, ook lekker en vooraf Spaanse rauwe ham en een biertje er bij, dat spreekt vanzelf.
We hebben er heerlijk gegeten en gezeten, maar het schip wacht niet. We lopen weer verder door de menigte die op deze mooie zaterdagmiddag een wandeling door de stad maakt en een hapje eet. Zo langzamerhand gaan wij de boulevard weer opzoeken en lopen dan terug. Uiteraard nemen we daar nog een afzakkertje, een wijntje of biertje en dan zit Malaga er op. Vanaf nu gaan we de Atlantische Oceaan over en komen na 8 zeedagen in Fort Lauderdale aan. Eerst dachten we nog dat dat dinsdagmiddag de 18e zou zijn om 12 uur, maar het is 1 minuut voor middernacht. Dat betekent dat we eerst oversteken naar de Deliziosa, inchecken en daarna nog de stad in kunnen.

Zondag 9 december 2018. Op zee

Vanaf nu ga ik verslag doen van wat er allemaal aan boord te doen en te zien is. Dat is bij de HAL altijd een vol programma.
Er is geen animatieteam, het enige is dat er een cruisedirector is en een assistent en een sportbegeleider. Verder moet je je zelf zien te vermaken. Dat gaat ons lukken. We hebben kaarten en boeken mee. En er is een goed uitgeruste sportschool.
Om 9 uur ontbijten we in het Canaletto, dat is een Italiaans restaurant waar je ’s avonds een tafel kan reserveren. Overdag kan iedereen er ontbijten en lunchen. Het is een vaste plek voor ons, zo hoeven we elkaar nooit te zoeken. Ook Gon en Willem schuiven elke ochtend aan, of omgekeerd natuurlijk. Cees en Elly gaan in hun Neptune restaurant eten, dat heet Club Orange.
Na het ontbijt ga ik een uur de sportschool in, om te lopen op de loopband en wat oefeningen te doen. Ik wil wel elke dag minimaal 10.000 stappen gemaakt hebben en dat lukt meestal prima. Daar zijn dan ook nog een paar rondjes op het promenadedek voor nodig en verder loop je in het schip sowieso veel. De gangen zijn lang. Jan begint op dek 10 aan zijn boek. Samen drinken we koffie in het Grand Dutch cafe. Daar hebben ze lekkere koffie en ook amandelkoeken en Bossche bollen. Die vond ik iets minder, gelukkig maar, dan neem ik er niet nog meer een.
Om 10 uur zijn Jan en Gon en Willem naar een lezing van Albert Schoonderbeek geweest, hier waren ze lovend over.
Ik ga om half 2 naar een klassiek concert in de Lincoln Center Stage, op dek 2 in het midden van het schip. Het zit hier bomvol en het is ook een heel goed concert van ruim 3 kwartier.
Daarna ga ik naar een lezing over de Portugese veroveringen om de weg naar de specerijen te vinden. Dit is de 2e van een serie lezingen over “ zeemacht” . Wie de havens en de toegang tot land beheerst, kan de overzeese handel beheersen. De Venetianen en de Arabieren samen heersten over de Adriatische Zee en de oostelijke Middellandse Zee. En over land waren ze de baas over de karavaanroutes en zo hadden ze de zeer profijtelijke handel in specerijen in handen. Dat zinde de West- Europeanen niet en als eerste rustten de Portugezen schepen uit om een andere route te vinden naar het Verre Oosten. Ze kwamen in wat nu Brazilië is, terecht. Verder zeilden ze rond Afrika en zetten handelsposten op aan de kusten van Afrika, west ( Angola ) en oost ( Mozambique ), en in India ( Goa ) en verder op Malakka en voor de kust van China ( Macao ) tot in Japan toe. Helaas voor de Portugezen kwamen de Hollanders ze al snel achterna met hun VOC schepen en ze verloren bijna al hun handelsposten aan de Hollanders. Die hadden namelijk meer geld, meer schepen en meer mensen als zeevarende natie en dat gaf de doorslag. Bovendien werd de evangelisatiedrang van de Jezuïeten de Portugezen hier en daar fataal. Daar was de bevolking niet van gediend. De Hollanders kwamen handelen , in 1e instantie. In Japan gaf dat de doorslag bij het in stand houden van de bezetting van het eiland Decima, voor de kust van Japan. De Hollanders hebben daar ruim 300 jaar als enige buitenlandse natie contact gehad met de Japanners voor de handel en ook de diplomatie. Het Sieboldthuis op het Rapenburg in Leiden is daar nog het bewijs van.
De Hollandse veroveringen kwam in de 3e lezing aan bod. Dat begon bij de 80-jarige oorlog en eindigde bij het verlaten van Indonesië in 1945.
Laat ik nu ook de 1e lezing maar vertellen. Die ging, voor Cartagena, over de hegemonie over de Middellandse Zee door de Carthagers. Zij hadden een grote vloot en hadden de macht over de zee. Ze stichtten hier en daar koloniën, o.a. dus aan de Spaanse kust en noemde de plaats Cartagena, klein Carthago. Maar die macht duurde niet eeuwig. Met de opkomst van het Romeinse Rijk was te verwachten dat de Romeinen toegang wilden hebben tot de rijkdom van de Carthagers. Ze hadden alleen (nog) geen vloot. Ze vochten altijd op land en dat leger was inmiddels onverslaanbaar, zo’n 250 voor Chr. Op zee waren ze geen partij voor de Carthagers. Maar daar hadden ze het volgende op gevonden, ze veroverden toch 1 boot, namen die mee, haalden hem uit elkaar en bouwden hem na. Toen hadden ze even sterke schepen en konden de 1e, 2e en 3e Punische oorlogen beginnen. Generaal (burgemeester????) Hasribal, de vader van Hannibal, van Cartagena, werd belaagd door de Romeinen. Hannibal trok nu ten strijde en liep met een kudde olifanten de Alpen over. Pas ver in Italië werd hij tot staan gebracht en verslagen. Nu werd Cartagena de eerste kolonie van Rome buiten Italië. In Cartagena zie je de opgravingen van een amfitheater en zelfs de Carthaagse nederzetting komt tevoorschijn. Na deze verovering heeft Rome de stad Carthago, op de huidige Tunesische kust, totaal verwoest. Deze stad is er nooit meer bovenop gekomen. Je kan met een excursie de ruïnes bezoeken.
Dit was een uitstapje over zeemachten. Wordt vervolgd in de volgende dagen.
Na de lezing gaan we koffie drinken in het Grand Dutch café.
Hier hebben ze heerlijke koffie met een amandelkoek erbij. Wij noemen dat gevulde koeken, maar ik moet toegeven dat er weinig gevulds aan is. Maar goed, de koek is verder prima.
Na het diner gaan we naar de show. Het is een operazangeres die het wel aardig doet. De zaal zit lang niet vol. We hebben wat aanmerkingen op de stoelen, ze zijn te smal en de zittingen te kort. Er is wel voldoende beenruimte. Er is een min of meer rond podium en er zijn heel veel rijen met stoelen er omheen. Vanuit de meeste plaatsen kun je heel goed naar het podium kijken. Alleen van de achterste zijplaatsen is het achterste deel van het podium en het scherm niet te zien. Het is dus zaak vroeg in de zaal te zitten bij gewilde voorstellingen.
Morgen, maandag, zijn we op Madeira. De klok krijgt een uur achteruit. Heerlijk, kunnen we een uur langer slapen.

Maandag 10 december 2018. Funchal

We komen mooi op tijd in Madeira aan, in de hoofdstad Funchal. Met ons zessen gaan we de wal op. We nemen niet de shuttle `a raison van 12 euro pp, maar gaan lopen. Dat is goed te doen. Allereerst lopen we de hele boulevard af tot aan de hoogte van de mercado, de overdekte markthal. Het is altijd een genot om hier rond te lopen. Ze verkopen hier de meest buitenissige fruitsoorten. We mogen het een en ander proeven, met name stukjes van een ananas-banaan. Dat smaakt heerlijk. Ik voel me net Erica Terpstra zo. Voor we de markthal in lopen, drinken we eerst een kopje koffie; kunnen we meteen even een sanitaire stop maken. De terugweg gaat door de straten van de stad. Er staat al een kerstmarkt. Zie de foto op fb van ons bij de enorme Kerstman. Volgens Willem moeten we hier een vanillepuddingcakeje eten, dat is echt Portugees. Dat doen we dan maar in een van de sjiekste terrassen die we tegen komen. Koffie met een pastelanida (of iets dergelijks). Dat smaakte idd heerlijk.
Dan is het alweer tijd om langzaam richting schip te lopen. Als laatste pleisterplaats leggen we aan bij de Beerstube op de boulevard. Hier zitten we nog heerlijk buiten in de zon. En dan zit Madeira er op. We lopen weer terug naar het schip en hebben meteen ons loopdoel van de dag bereikt, namelijk 10.000 stappen. Dat is mijn loopdoel voor elke dag.
De show was dit keer een jazzpianiste en -zangeres. Een Amerikaanse die haar liedjes ook nog aardig aan elkaar kon kletsen. Maar haar jazzspel was wel meer van het zelfde. Tot nu toe hebben we nog geen cast kunnen ontdekken. We kijken uit naar een eigen show van de Hal.
Vanaf nu zitten we alleen maar op zee tot we in Fort Lauderdale aankomen op 19 december. We zijn benieuwd hoe we bezig gehouden worden.

Dinsdag 11 t/m vrijdag 14 december 2018. Op zee

Deze dagen vat ik samen in 1 verhaal. We gaan niet de wal op en dus zien alle dagen er hetzelfde uit. Het is de kunst om er voor ons het juiste amusement uit te halen.
Jan gaat een keertje bingo-en. Hij heeft meer geluk dan ik, helaas dit keer heeft ook hij niets gewonnen.
Ik ga elke dag na het ontbijt naar de sportschool boven op dek 9 voorop. Hier loop ik 30 minuten op de loopband en doe daarna allerlei oefeningen aan verschillende apparaten, voornamelijk om mijn bovenbenen te trainen en meer kracht in mijn armen te ontwikkelen. Het bevalt me eigenlijk prima.
Jan gaat in de tussentijd zijn licht opsteken bij Microsoft op dek 2. Of hij gaat naar het internetcafe op dek 1. Om 11 uur zien we elkaar weer in het Grand Dutch café voor een lekkere bak koffie. Eenmalig nemen we er een Bossche bol bij. Die kon beter.
Daarna loop ik nog 3 rondjes op het promenadedek om aan de 10.000 stappen te komen en gaat Jan lekker op ons zonnige balkon zitten. we hebben veel geluk met het weer, de zee is kalm en de zon schijnt bijna voortdurend. Wat een prachtige overtocht is dit weer.
Om 1 uur is er in het theater elke dag een kookshow, America’s testkitchen genaamd. Daar gaat Jan dan weer heen en dan lunchen we samen weer op dek 9 in het Lido, dwz in het Canaletto deel.
’s Middags gaan we op ons balkon zitten of naar klassieke muziek luistern in het schip of naar een lezing over zeemacht, zoals ik al boven beschreven heb. Daarna is het tijd voor een drankje of koffie. Meestal ontmoeten we onderweg wel Gon en Willem of Cees en Elly.
Gon en Willem brengen veel tijd door op dek 10 voorop in de zon. Cees en Elly nemen hun gemak in hun hut of in de lounge, lekker in hun boek lezend. Wat een leven is dit toch.
Zondag 9 december hebben we met elkaar in The Pinnacle gegeten. Dat is een extra luxe restaurant waar ze porterhouse en t-bone steaks hebben en andere lekkernijen. Alleen liep de keuken niet zo lekker en kregen we de borden niet in de juiste volgorde. Wat een punt van aandacht is voor de Hal is dat Jan de tafel thuis al online geboekt had en meteen moest afrekenen voor 6, terwijl we als Mariner’s een gratis Pinnacle hadden. Hier over moest dan weer gecommuniceerd worden met de manager. Niet soepel allemaal, zo ook voor de Tamarind, het Aziatische restaurant. Voor de Sel de Mer, a la carte, hoefde niet voortuit betaald te worden. Een beetje vreemd allemaal. Ook met het drankenpakket van Gon en Willem loopt het nog niet gesmeerd. Moeten ze nou allebei hun kaartje geven of niet? En hoeveel drankjes per dag zitten er in dit pakket? Bovendien mogen de prijzen van die drankjes niet boven de 9 dollar uitkomen. Daarvan staan er maar 5 op de wijnkaart, de rest is veel duurder. In het begin gaf de wijnsteward ze aan tafel veel te dure wijnen. Foutje??? Wordt dat nog recht gezet? Kortom, dit zijn irritante aanloopproblemen.
Cees heeft een gesprek over onze bevindingen gearrangeerd met de hotelmanager en dat is op zaterdagochtend, vanochtend dus, geweest. We hadden ook zeer positieve en opbouwende aan- en opmerkingen. Drie zaken hiervan zijn a: een leuning in het theater op het bovenste stukje van de trap, een camera boven de pan bij het showkoken en doe vooral iets met die schitterende huisjes die er bij het Dutch café in die staantafels staan. Wij zijn helemaal weg van die huisjes. Je kan ze vergelijken met de KLM huisjes die je kan sparen als je businessclass vliegt. Alleen zit daar jenever in.
De huisjes hier op het schip zijn modellen van de paleizen, van de Zaanse Schans, van de Kinderdijk en van de Amsterdamse grachtenpanden. Ik hoop dat het idee om deze huisjes in het loyaliteitsprogramma wordt opgenomen en dat je zo’n huisje kan krijgen i.p.v. een medaille bij een bepaald aantal dagen. We zullen het de volgende keer zien als we weer op een Halschip gaan varen.
Op woensdag de 12e was het Tamarind aan de beurt. Zowel Gon, als Cees en Elly kenden deze formule nog niet. Het was hun 1e keer. En het was een succes. Alleen ook hier weer was de kaart vereenvoudigd en was die niet meer in 4 thema’a ( vuur, water, land en lucht ) ingedeeld. Maar er stond toch nog wel genoeg op om lekker te eten. Ook hiervoor moest er bijbetaald worden, voor ons 25 dollar per koppel, door de 50% korting die we hebben.
Als we in een specialiteitenrestaurant eten, komen we steevast te laat voor het theater. We hebben dan ook een comedian en 3 zangers gemist. Gelukkig kunnen die niet van boord af en krijgen we ze nog een keer te zien. Vrijdagavond was de comedien al aan de beurt en die was leuk. Het valt misschien op dat er nog maar steeds 1 persoon in het theater staat, hetzij een pianiste, een fluitiste, een operazangeres, een comedian en dan een groepje van 3 zangers. Van een cast van het schip is er geen enkel spoor. Toch wordt er een groep aangekondigd als het klapstuk van de hele reis. Het is een dansgroep, “Step ONE” genoemd en die dansen wel de sterren van de hemel, maar dat is niet wat wij gewend waren. Het decor wordt gevormd door de schermen rondom van de achterwand en er wordt uiteraard met een dansgroep, niet bij gezongen. Mmmm , is dat alles?
Verder is als entertainment ’s avonds op 3 plekken muziek te beluisteren en te bewonderen. In het Lincoln Center Stage treedt de 8 persoonsformatie B B King op, rhythm & blues, verderop in de Music Walk kun je een rockband horen en zien in het Rolling Stone Rock center, afgewisseld er tegenover in het Billboard on board 2 pianisten die allerlei liedjes , wel of niet op verzoek, zingen. Deze 3 groepen hebben ook wel eens een vrije avond, dus je weet nooit wanneer ze precies spelen. Kijk daarvoor dagelijks in het programma. Dan is er meestal s’s middags een strijkje van 5 jonge dames die klassieke muziek spelen en tussen 4 en 7 een bandje met een zanger die rustige muziek laat horen.
Kortom, er is genoeg te doen, naast de Triviant, bingo, diamantverkopen en dito uitleg. En dan kun je natuurlijk ook gewoon bij het zwembad of ergens anders op dek gaan zitten. Het weer is er goed genoeg voor.
En het casino is elke dag open. Daar mag overigens nog gerookt worden mits je speelt. Dat vinden wij onbegrijpelijk. Vrijdag was er een rookvrije casinodag en dat ging prima. Vandaag, zaterdag, zat er weer 1 vrouw met een glas wijn en 1 sigaret achter een gokkast. Hiermee zet zij in haar uppie het casino in de rook. Niet veel, maar genoeg om het te ruiken en het zou niet mogelijk moeten zijn.
Ook dit hebben we bij de hotelmanager aangekaart. Een aantal zaken worden van hogerhand opgelegd. Daarvan is dit rookbeleid er 1 van. We vragen ons af of het wettelijk wel is toegestaan, aangezien de Nieuw Statendam in Rotterdam geregistreerd is en onder de Nederlandse wet valt.
Enfin, gisteravond, en eigenlijk de hele dag, was er de Orangeparty. Heel veel mensen liepen met oranje kleding aan of andere versierselen. De echte party zou om kwart voor tien beginnen op dek 2 bij de Music Walk. Daar werden hoedjes, pruiken, kettingen en zonnebrillen uitgedeeld. Wij liepen over dek 3 en kwamen net te laat. Ook de rij obers met Hollandse hapjes zagen we niet voorbij komen, op 2 na, 1 met kleine Bosse bollen en1 met oliebolletjes. Die smaakten prima. Vlak voor de show begon zag het oranje op dek 2, heel erg leuk om te zien. Gon wilde nog een paar foto’s maken. Dat zou ze wel na de show doen, maar helaas was toen het merendeel al naar bed verdwenen. De party was over. Wij vonden het idee heel erg leuk en hebben dat ook tegen de hotelmanager gezegd. Het was een initiatief voor deze 1e reis. De kapitein, Sybe de Boer, had een mail gestuurd met wat er aan feestjes op de planning stond. Alleen had hij slechts de Amerikaanse verzendlijst gekregen, wij wisten van niks. Gelukkig had Jan het via zijn persoonlijke contacten nog gelezen en hadden we nog 2 oranje t-shirts op Schiphol kunnen kopen. Ik heb mijn oranje vest sowieso bij me. Maar een leuke Delfts blauwe armband heb ik toch ook maar aangeschaft.

Week 3

Zaterdag 15 december 2018. Op zee

Dit begint bij ons diner in het specialiteitenrestaurant waar je à la carte eet. Het heet Rudi’s Sel de Mer. Hier eet je uitstekende visgerechten. Dat gaan we uitproberen. De zalm wordt aangeraden en de gebakken inktvis. We nemen allemaal vis, behalve Jan, die gaat voor de dagschotel dat op zaterdag altijd een lamsknie is. Ik ga dus de zalm en de inktvis nemen en dan als hoofdgerecht zeetong. Dat heb ik geweten. Het was een enorme vis en overheerlijk gebakken. Wat heb ik gesmuld. Er hoefde geen groente of iets anders nog bij. Als voorgerecht namen de anderen slakken, die smaakten ook heerlijk. Kortom, we hebben een uitstekende avond gehad, echt uit eten, terwijl het allemaal al in de gewone diningroom ook al meer dan voortreffelijk eten is. We komen niks te kort. Na het diner gaan Cees en Elly naar hun hut en gaan wij met Gon en Willem eens kijken of er op het achterdek bij het Lido nog wat te beleven valt. Helaas zie je hier helemaal niemand, ondanks dat het heerlijk zacht weer al is. Dan maar weer het schip in. Alleen de rockband speelt nog, ook al niet aantrekkelijk voor ons ouderen. Gon en Willem houden het voor gezien en wij gaan ons geluk beproeven in het casino. Ik heb nog niet gespeeld, Jan al wel. On no time heb ik mijn inzet meer dan verdubbeld, dat is leuk en ik stop er dan ook mee. Jan is al snel zijn inzet kwijt en dat is het einde van deze mooie avond. Iedereen is vol lof over het restaurant, een aanrader, alhoewel de prijzen per gerecht gelden.

Zondag 16 t/m vrijdag 18 december 2018. Op zee

Aangezien we nog steeds op zee zitten, maak ik van deze dagen weer 1 verslag.
Elke ochtend ontbijten we met Gon en Willem in het Canaletto restaurant. Daar kun je ’s avonds Italiaans eten. Maar overdag is het gewoon voor iedereen toegankelijk. Italiaans gaan we niet eten. We nemen namelijk geen koolhydraten en dus geen pasta. Dat doen we alle 6, wel leuk om te zien dat er betrekkelijk weinig brood aan tafel gegeten wordt ondanks dat het brood uitstekend is.
Daarna ga ik weer lopen en sporten. Jan gaat naar zijn Microsoft vriend, waar hij heel veel van leert over wat er allemaal kan met zijn pc. Norton is meteen opgezegd, want in Microsoft 10 zit een uitstekende firewall. Verder kan iedereen van zijn lessen meegenieten, want de video’s komen per week op fb te staan. Ook in de middag is er een les en dan is Jan weer van de partij. Tussendoor zien we elkaar weer voor een lekkere kop koffie bij het Dutch cafe. Lunchen doen we pas om half 2 en dan nog mondjesmaat. We hebben nu ook het Aziatische station weer ontdekt. Ze hadden er sateetjes met pindasaus, wel wat te grote stukken vlees, maar de pindasaus maakte het goed.
Om 3 uur was er op zondag- en dinsdagmiddag nog een lezing over zeemacht, met name over de Engelse zeemacht en de piraten business. Op maandagmorgen gaf Albert Schoonderbeek zijn 2e lezing over de geschiedenis van de HAL. De zaal zat stampvol en het duurde anderhalf uur. Daar ging Jan zijn loop voor de kankerbestrijding. Hij heeft gedoneerd en dat is in principe al genoeg. Bovendien regende het en dus kwam de lezing goed uit.
’s Middags hebben we met Gon en Willem ons nieuwe spelletje “Lekkage” uitgelegd en gespeeld. Het is erg leuk om met kinderen te spelen, maar ook met volwassenen is het erg leuk.
Maandagavond hebben we nog een keer in de Pinnacle gegeten, het was formal en het restaurant stroomde na half 9 vol met bemanningsleden in hun avondbaadje en jasje toetoep. (dit voor de ingewijden onder ons). Dit keer zaten we wel aan een ronde tafel, gezellig weer.
Dinsdag is de dag van het inpakken. Ik begin al meteen na het ontbijt met de 2 koffers te vullen. Dan kan later de 3e koffer nog wel gedaan worden. Anders wordt het wel wat veel zo aan het eind van de middag.
We eten op tijd, we zijn een half uur eerder in de diningroom omdat de dansgroep nog een keer optreedt. Vorige keer hadden we slechte plaatsen. Voor een voorstelling is het niet handig om aan de zijkant van het podium te gaan zitten. Je ziet de helft van het toneel niet. Ook dit keer waren we eigenlijk al te laat. Gon had nog een plaats op een duobank bij een gezette mijnheer, maar Elly en ik zaten op de trap. Ook deze voorstelling was erg mooi. Het is alleen dansen met het 270 graden ronde doek als decor. Hier worden hele scenes op geprojecteerd. Er wordt niet gezongen. Heel professioneel allemaal, maar het is niet een gewone show van de cast van het schip. Er is helemaal geen cast op dit schip, daar zijn we nu achter. En er is ook geen animatie- of sportsteam. Er is een cruisedirector en zijn assistent. De laatste doet de bingo en als dj zijn werk.
Na de show drinken we nog een laatste drankje met elkaar en dan nemen we afscheid van Gon en Willem. Deze cruise zit er op en zij blijven nog 3 dagen in Fort Lauderdale en vliegen dan voor de kerst naar huis. We hebben met elkaar veel gesprekken gevoerd en ook veel gelachen. Afgesproken is dat we in mei elkaar weer zien en dat we dan ook rondleiding door Amsterdam krijgen door Willem georganiseerd. Een heel goed idee.
Cees en Elly en wij stappen morgen over op de Costa Deliziosa. Wij komen aan op pier 19 en de Costa ligt op pier 26. Hoe we dat moeten doen met alle bagage, dat zien we morgen wel.