2016 Transatlantic vanuit Fort Lauderdale naar Civitavecchia met de “Oosterdam” van de HAL.

2016 Transatlantic vanuit Fort Lauderdale naar Civitavecchia met de “Oosterdam” van de HAL.

De oversteek van Fort Lauderdale naar Rome met de Oosterdam in 2016.

Vaarschema:

Week 1

Vrijdag 18 maart 2016.

Om 10 uur ‘s ochtends worden we opgehaald door Dick Sarlemijn. Hij brengt ons, samen met Jannie en Roy, naar Schiphol. We vliegen met Tui reizen en hebben Starclass geboekt. We kunnen gelukkig al vroeg inchecken en onze koffers afgeven. We zijn erg vroeg, al om kwart over 11, terwijl we pas om kwart over 3 vliegen. Maar we gaan naar Amerika en verwachten een of meerdere uitgebreide veiligheidschecks. Achteraf valt dat reuze mee. We hebben dan ook ruim de tijd voor koffie en een lekkere zelf meegebrachte krentenbollen.
De Starclass is een geweldige boeking. Je hebt veel beenruimte en zit maar samen in plaats van met zijn drieën naast elkaar. Heerlijk ruim dus, bovendien komen de dames vaak langs met drankjes en hapjes, bij de prijs inbegrepen. We willen nooit meer anders!!!
De eerste stop in Florida is in Orlando. Hier gaat het merendeel van de passagiers er uit. We moeten er trouwens allemaal uit, om door de immigratie te gaan. We moeten dan zelf voor onze bagage zorgen , dat moet opnieuw door de scan en ook wij weer door de beveiliging. Maar het is hier maar een klein vliegtuig, in tegenstelling tot Miami. Hier hebben we ons een ongeluk gelopen om zelfs maar naar de band te gaan waar onze bagage op ligt. Hier in Miami werden we opgehaald door iemand van de HAL. Het was een minivan voor ons vieren met alle bagage. We werden naar het WESTIN hotel aan de 400 Corporate Drive gebracht. In dit hotel kom je altijd terecht als je je transfers en je hotel door de Hal laat verzorgen. Ook de transfer op maandag zit bij de package inbegrepen.
Midden in de nacht Nederlandse tijd en om 1 uur plaatselijke tijd kruipen we ons bed in. We zijn er.
We hebben nu 2 dagen om Fort Lauderdale te verkennen.

Zaterdag 19 maart 2016. Fort Lauderdale

We staan niet zo vroeg op en nemen een taxi naar de Galeria Mall. Daar willen we ontbijten. Helaas valt dat niet mee, want een kop koffie met een broodje kennen ze hier niet. Met moeite vinden we Starbucks in het warenhuis Macy’s. Wat we hier konden eten was voorlopig genoeg. Daarna hebben we de hele dag de tijd om te winkelen. En dat hebben we gedaan ook. We zijn alle vier geslaagd om meerdere leuke kledingstukken te kopen met soms enorme kortingen. Jan heeft een spijkerbroek, een colbertje en een kanariegele zwembroek gekocht. Roy scoorde 2 prachtige leren jasjes en een mooie trui.. Maar Jannie en ik zijn bij Chico’s buitengewoon goed geslaagd. Jannie heeft een rok, een shirt en een lange broek gekocht en ik zelf 3 broeken en 2 shirts. De broeken zijn van een heerlijke dunne stof die niet kreukt of wat dan ook. Ik heb het in Nederland nog nooit gezien. De zaak Chico’s bestaat trouwens in heel Europa niet.
Na een Aziatische maaltijd vonden we het tijd om het hotel weer op te zoeken. Een taxi bracht ons weer veilig bij Westin.
Na een half uurtje gerust te hebben ( hè hè ) zijn we in de lobby neergestreken en hebben genoten van een drankje, prosecco, bier of cocktail.
Daarna was het de hoogste tijd voor het diner. Eigenlijk hadden Jannie en ik niet veel trek meer. Wij hebben dan ook onze hamburger met frites gedeeld. Dat wordt in Amerika vaker gedaan. Er was nog wel ruimte voor een heerlijk toetje, namelijk Key Lime Pie. De mannen hebben zich te goed gedaan aan het buffet.
Na deze 2 inspannende dagen zijn we maar vroeg naar bed gegaan en hebben heerlijk geslapen.

Zondag 20 maart 2016. Fort Lauderdale

Vandaag hebben we het ons maar makkelijk gemaakt en van het ontbijt genoten in het hotel. Zeer uitgebreid met ook nog eens koffie en jus d’orange zoveel als je wil en dat alles voor maar 16 dollar.
Daarna maar weer op pad. Vandaag willen we met de watertaxi langs de zeer dure villa’s van allerlei beroemdheden gaan varen. Onze taxidriver begreep alleen niet waar wij wilden opstappen en bracht ons naar het beginpunt veel verder weg dan wat wij wilden (bij het restaurant Shooters). Maar enfin, achteraf was het niet verkeerd om hier te beginnen, want later wilden we hier weer overstappen op de watertaxi naar Las Olas boulevard. Het weer was niet zonnig, eerder bewolkt en soms een spatje regen. Daardoor was het niet zo zinvol om naar de boulevard te gaan. Wel jammer, want daar is het ook heel leuk zitten met meerdere restaurants en terrasjes.
Na een wandeling op Las Olas boulevard, het was zondag en niet alle winkels waren open, en een heerlijk, zelf getapt softijs, hebben we vermoeid een taxi terug genomen. Deze chauffeur kende de weg ook binnendoor en we waren snel weer in het hotel.
Dit keer besloten we om vroeg te gaan eten. Jannie en ik deelden dit keer een turkey sandwich met patat, voorafgegaan door een verrukkelijk tomatensoepje. Jan had weer zijn buffet, alleen Roy had pech. Zijn hamburger was aan de onderkant verbrand en die is dus teruggegaan naar de keuken. Roy was meteen klaar met eten en weigerde verder alle aangeboden compensaties. Dat resulteerde wel in een heel lage rekening, zijn maaltijd en alle drankjes en ook Jan zijn maaltijd waren geschrapt. Ook de koffie was van het huis.” Elk nadeel hep zijn voordeel”, moet je maar denken.
Na het eten was het nog lang geen bedtijd, Jan en Roy hebben in hun autotijdschriften zitten lezen en Jannie en ik hebben zitten Skibbo-en, een heel leuk en ontspannen kaartspelletje wat je makkelijk met zijn tweeën kan doen.
Er moest natuurlijk ook nog wat gepakt worden, want morgenochtend gaan we naar het schip. Om 9 uur ‘s ochtends moeten de koffers bij de deur op de kamer klaar staan, dan worden ze opgehaald en zie je ze pas terug in de hut. En zelf worden we met de bus naar het schip gebracht, wat een luxe die de Hal verzorgt. Als je de transfers boekt, uiteraard.

Maandag 21 maart 2016. Fort Lauderdale

Ontbijten doen we maar niet. Om 12 uur zitten we aan boord en kan je zoveel eten als je wil. We worden om 11 uur opgehaald, maar zitten om 10 uur al in de lobby klaar om te gaan. Bij de terminal aangekomen worden we een aparte richting op gestuurd. Aan de boardingkaart kan men zien dat we priority hebben, dat wil zeggen, voorrang bij het aan boord gaan. We staan maar heel kort in de rij en kunnen daarna meteen aan boord en naar het Lido om te lunchen. Hoe komen wij aan die “priority”? Wel, Jan en ik hebben al bijna 600 dagen bij de Hal gevaren en hebben daardoor de status van 5 star Mariner gekregen. Daar zitten dan allerlei voordelen aan, zoals met voorrang aan boord gaan. Maar bovendien hebben we bij deze oversteek een upgrade aangeboden gekregen voor een Neptunesuite, de zogenaamde 1e klas suite. En die hebben we, tegen bijbetaling, genomen. En dat levert ook voordelen op. Wauw, we zijn helemaal opgewonden van al deze privileges.
In de hut aangekomen blijken we nog een promo pakket gekregen te hebben, en dat is een drankenpakket voor 15 drankjes per dag per persoon, een Pinnacle Grill maaltijd, een wijnproeverij, een rijsttafel, en ik weet niet wat nog meer. De aanbiedingen van deze Neptune lounge en die van het 5 sterren hebben lopen door elkaar heen. Nou ja , we laten het ons mooi welgevallen. Meteen om 3 uur is er al een Mariners party in het Crow’s nest en het was afgestampt vol. Naast ons kwam er een meneer zitten die er ook al heel wat cruises op had zitten. En toevallig had hij ook de Pacificreis meegemaakt waar er in een haven een tenderboot uit de takels was gevallen. Ook hij had, net als Jan, er mooie foto’s van gemaakt. Zo zie je maar dat de wereld echt klein is. Zomaar iemand uit Indiana die een zelfde reis gemaakt heeft in winter 2011.
Om 4 uur vertrekt de boot en uiteraard zitten we dan op het achterdek met een van de 15 drankjes om de “Sail away” mee te maken. Dan heb ik nog geen koffer uitgepakt en dat wil ik voor het eten toch wel gedaan hebben. Dat betekent dat na het wegvaren er werk aan de winkel is. Er is in deze ruime hut kastruimte te over en het is voor Jan de komende reis goed zoeken naar al zijn kleding.
Het lukte me toch om op tijd klaar te zijn voor een aperitiefje in de Oceanbar. Hier wordt leuke dansmuziek gespeeld en de beentjes gaan van de vloer, alhoewel menig Amerikaans stel de 70 verre gepasseerd lijkt te zijn. Het maakt voor de spirit niks uit.
Om 8 uur hebben we een tafel met ons vieren en we laten het ons ( wederom) goed smaken. De menukaart is voor Jan en mij welbekend. Voor Jannie en Roy is er keus genoeg en ook hen smaakt prima. Weer hebben Jannie en ik genoten van een heerlijke key lime pie als toetje. Verder hebben wij een soepje en 2 voorgerechten genomen. Een beetje rustig aan beginnen. Roy vond de tomatensoep zo lekker dat hij er nog een bestelde. Gelukkig is alles mogelijk.
Deze oversteek heet “De Big band Cruise”. En dat komt omdat er een 16 mans formatie bigband aan boord is, de Harry James Orchestra, geleid door Fred Radke. Zij traden om 22.15 uur op in het Crow’s nest en dat wilden we niet missen. Maar een kleine teleurstelling hadden we wel. Het was een hoop koperwerk en dus een hoop geschetter in plaats van een zachtere “Glenn Miller sound” . We hebben de zaal voortijdig verlaten. Onze Amerikaanse medepassagiers vonden het geweldig en de beentjes gingen weer van de vloer, alhoewel heel voorzichtig deze keer, mede gezien de leeftijd van de dansers.
Voor ons werd het tijd om naar bed te gaan. Maar eerst moest ik nog aan mijn blog werken. Er was een achterstand van 4 dagen weg te werken. Dus aan de gang, Ria.
Jan zat naar de speech van Bernie Sanders te kijken en te luisteren, hij gaat voor president van de VS voor de democraten. Eerder hadden we op CNN Donald Trump al gevolgd, die een speech hield voor een Joods-Amerikaans congres. Veel stoere taal en wat haalt het uit?

Dinsdag 22 maart 2016. Op zee

Weer een zeedag, nog 6 te gaan en “we love it”.
Het is nu donderdag de 24ste en ik moet de voorafgaande dagen nog bloggen. Wat deden we ook al weer eergisteren op de 1e echte zeedag?
Het programma dat we dagelijks krijgen is overvol. We kunnen elk uur van de dag kiezen uit wel 3 mogelijkheden om iets te ondernemen, hetzij een lezing ( over Madeira of Spanje bijv.) of een workshop ( over de mogelijkheden van Microsoft bijv.) of een cursus (bridgen of handwerken bijv.). En dan zijn er seminars over gezond eten, gedrag , pilatus, enz. Er is echt te veel om op te noemen. Elke dag een andere recente film, vanaf ‘s middags zijn er concerten, blues, jazz, klassiek en overal kun je heerlijk zitten lezen of over de zee uitkijken.
Wij vonden in de hut meteen al een fles champagne en meerdere uitnodigingen. We nemen deel aan een kookworkshop, we hebben al een Indonesische rijsttafel genuttigd, we gaan zo meteen heel luxe uit eten in “the Pinnacle Grill” .
Terug naar dinsdag. ‘s Morgens woonden we een lezing over Madeira bij, Roy was ook mee. Jan en Jannie hebben op dat moment hun eerste kookdemonstratie bijgewoond. Die zijn er elke dag. Om half 12 meldden we ons voor onze rijsttafel en om 2 uur volgden Jan en Jannie een wijnproeverij. En zo gaat het maar door. Deze dag is het niet zonnig, dus valt er op het balkon, dat zeer ruim is met een tafel en 4 stoelen en 2 grote fauteuils met voetenbank, nog niets te genieten. Dan maar verder de winkels in het schip verkend, ook altijd leuk om te doen.
Om 7 uur is het dan tijd voor een aperitief in de Oceanbar, al voor we aan tafel gaan om 8 uur.
We hadden trouwens een zeer aangename verrassing in de hut gevonden, namelijk een promotiepakket voor zowel Jannie en Roy als voor ons en dat houdt voor deze oversteek in dat we per persoon 15 drankjes per dag vrij hebben, maakt niet uit wat tot de grens van 8 dollar per drankje. 15 drankjes is heel veel, dat krijgen we nooit op. Want met onze Neptunes hut hebben we ook toegang tot de Neptunelounge waar we zoveel cappuccino’s mogen halen als we willen. In elke andere categorie hut moet je daar voor in het Exploration’s café steeds betalen. Gewone koffie kun je de hele dag in het Lido halen.
Dit was terzijde. Na het heerlijke diner gingen we vol verwachting naar het Crow’s nest waar het Harry James Orchestra zal spelen. Een 16 mans formatie die nostalgische, maar zeer Amerikaanse, muziek speelde. Dit geschetter hebben we niet tot het einde afgeluisterd. Niet onze muziek dus. Tijd om naar bed te gaan. Maar onderweg kwamen we langs de Queen’s lounge, waar het BB King orkest speelde. Deze muziek spreekt ons meer aan. Daar gaan we vaker naar luisteren. Ze treden elke avond hier 3 keer op. Goed om te weten.

Woensdag 23 maart 2016. Op zee

Jannie en Roy zijn vanmorgen iets later en dus gaan wij alvast op pad voor ons ontbijt. Om 11 uur is er weer een kookdemonstratie, ik ga mijn rondjes op het promenadedek lopen. De zon is tevoorschijn gekomen, hoera. Dan is er tijd voor koffie en een beetje rust op ons balkon, in de zon. Als lunch haalt Jan wat hapjes uit de Neptune lounge en maken we de champagnefles open. Natuurlijk drinkt Jannie ook een glaasje mee. Zij zitten ook heerlijk in de zon op hun balkon. De klok moet terug en dat gaat vandaag beginnen. Om 2 uur is het meteen 3 uur, dat gaat snel.
Om 1 uur was er een kunstveiling van Park West. Hier gaan Jannie en Roy en ik naar toe. De zaal zit behoorlijk vol en er wordt volop geboden. Ook Jannie en Roy bieden mee, op een mysterie aanbod, van Linda LeKinff, en later op de dag, vlak voor het diner, blijkt dat zij deze 3 doeken aangeschaft hebben. Dat zijn leuke berichten. Wij hebben ons van 7 tot 8 vermaakt bij de onvervalste soulmuziek van BB King.
Na de maaltijd zijn we voor het eerst naar een show geweest, zang en dans van de vaste entertainmentgroep. Ze zongen leuke musical- en andere Amerikaanse bekende songs. Zoiets duurt ruim een half uur, net genoeg.
En met een bezoekje aan het casino sluiten we de dag af. Jan heeft pech, want na de 1e keer spelen, dinsdagochtend, blokkeerde zijn kaart en dat is nu nog niet verholpen. Maar dan mag hij op mijn kaart even spelen, aardig hè?

Donderdag 24 maart 2016. Op zee

Gisteravond laat opende Jan zijn e mail en las dat we bij onze volgende cruise, op de Koningsdam mogen kiezen voor een balkonhut. We hebben een buitenhut geboekt, dus met alleen een venster. Nu, zo’n upgrade, dat willen we wel, maar we zitten midden op zee en bellen kan dan niet ( ping ping ). Maar een mail antwoord voldeed ook. Vandaag hebben we de nieuwe hut met nummer toegewezen gekregen. Nu nog de betaling regelen via de “future cruise consultant”. Jannie en Roy zijn met hun boeking niet aan de onze gekoppeld en zij moeten kijken bij hun eigen mail of zij ook zo’n aanbod hebben gekregen. Jan kan dat niet zien. Maar Roy heeft die vraag ook bij die consultant neergelegd, afwachten maar.
Inmiddels zijn we terug van een verrukkelijk diner in “the Pinnacle Grill” en hebben we een boodschap op de telefoon gekregen. De betaling kan gewoon op het boardaccount met onze creditkaart. Zo makkelijk gaat dat. Morgenochtend horen we wel of Jannie en Roy ook antwoord hebben gekregen.
Nu de dag van vandaag nog. Na het ontbijt zijn Jan en ik naar het praatje met de kapitein gegaan. Dat is een vragenuurtje met steeds een andere officier. Vandaag was de kapitein zelf aan de beurt. Hij heet Michiel Willems, een Nederlander. Hij is getrouwd met een Hongaarse. Hun huis, een op te knappen buitenhuis, staat in Roemenië. Zij zijn steeds 3 maanden aan het werk en dan 3 maanden thuis. Zijn vrouw is hoofd van de winkels aan boord. Zo werken ze steeds samen op het zelfde schip.
Na dit vragenuurtje, waarbij trouwens de zaal vol zat met geïnteresseerden, gingen Jan en Jannie naar hun kookdemonstratie en Roy en ik op de up-grade uit. Daarna was het weer tijd voor koffie met een koekje in de Neptunelounge. Van deze inspanningen moesten we toch wel nodig uitrusten op ons balkon in het zonnetje met een Pinot Grigio en een hartig hapje als lunch er bij.
De klok kreeg weer een uur, dus om 2 uur was het meteen al 3 uur en dus weer theetijd. Royal Dutch High tea om wel te verstaan. Dat betekent in de diningroom thee met gevulde koekjes, boterkoek, kokosmakroontjes en ook heerlijke hartige hapjes.
We hadden nog geen wandeling gemaakt, dus nu maar fluks naar buiten. Jan en ik hebben 3 keer het promenadedek, op dek 3, rond gelopen en daarmee 1 mijl afgelegd. Dat was voor vandaag wel weer genoeg. Bovendien wilde Jan bij Microsoft nog het een en ander vragen in het vragenuurtje om half 6. Voor mij eindelijk tijd om mijn gedownloade krant eens te gaan lezen, dat kan heerlijk in het Crow’s nest. Er is geen muziek en dus lekker rustig. Daar kwam Jan mij halen om ons te gaan omkleden voor het speciale diner in :”the Pinnacle Grill”.
Jan heeft hier zijn 23 ounce zware Porterhouse steak gegeten, een enorme T-bone steak. En Roy en Jannie en ik hebben genoten van een overheerlijke filet Mignon van 10 ounce ( geen idee hoe zwaar dat in grammen is, maar het was een enorme runderhaas ). Dit is voor herhaling vatbaar en we gaan dit volgende week ergens nog eens overdoen.
Na de laatste songs van de BB King groep gehoord te hebben, was het echt tijd om de hut op te zoeken. Dit stuk moet tenslotte af en morgen op het web. Er wordt met smart op gewacht.

Week 2

Goede Vrijdag 25 maart 2016. Op zee

Er is al weer een week voorbij. Er is wel veel gebeurd sinds we vertrokken zijn.
Onze zeedagen vliegen voorbij. Roy heeft de hele serie Homeland op dvd bij zich. Die wil hij gaan kijken op de, in zijn beleving, zeer saaie zeedagen. Tot nu toe is hij er nog niet aan toegekomen. “Geen tijd”, zegt hij.
Het is nu al weer zaterdagmiddag als ik dit 2e verslag begin en ik moet al nadenken wat we gisteren ook al weer gedaan hebben na het ontbijt. Jan en Jannie gaan elke dag trouw naar een kookdemonstratie. Alleen de kokkin die alles vertoont, praat er niet genoeg bij, ze mompelt maar wat. En dat is toch niet zo leuk als wanneer er een uitgebreid verslag gegeven wordt. Gelukkig maakt de assistent-cruisedirector met zijn humor veel goed. Hij is wel leuk.
Na de koffie in de Neptunelounge, met meteen maar lunch hapjes meegenomen, hebben we de hele middag genoten van het zeer kalme en zonnige weer op ons balkon. Wat is het heerlijk!!! De zee is als een spiegel zo glad en we zitten met onze hut aan de goede, want zuid, kant en kunnen dus de hele middag van het uitzonderlijk mooie weer genieten.
Aan het eind van de middag gaan Jannie en Roy naar de bingo en het zal weer niet zo zijn: Jannie wint. Ze heeft een beetje pech dat ze de som moet delen met nog een winnaar, maar toch. En ‘s avonds wint ze ook nog een keer met roulette in het casino. In de tussentijd ben ik nog een keertje gaan whirlpoolen. En voor het diner zoeken we de Queen’s lounge op voor de blues van BB King. Helaas staan de versterkers zo hard dat horen en zien je vergaat. Dat houden we geen van vieren vol en stappen we op. In de Pinnacle Bar ( niet te verwarren met de Pinnacle Grill waar je kan eten ) komen we tot rust en nemen een prosecco of de cocktail van de dag.
Na de wederom verrukkelijke maaltijd luisteren we in het theater, de Vista lounge genaamd, naar close harmonie , ten gehore gebracht door 4 Britse jonge mannen, de Flyboys genaamd. Toch een verschil met wat de Amerikaanse cast laat horen, die laten elk lied eindigen met “geschreeuw” , enorme uithalen die Jan en ik niet kunnen bewonderen.
Na de voorstelling gaan we voor het eerst naar de Pianobar. Hier kun je meezingen met wat de pianist laat horen. Een soort van karaoke, maar wij kennen al die Engelstalige liedjes niet. Nevermind, het is er toch gezellig. Maar wat schetst onze verbazing? Om kwart over elf verdwijnt de pianist en is het einde pianobar. We begonnen het net leuk te vinden. Jan, trouwens, zat in het casino net om de hoek. Nou ja, dan moet er nog maar wat gegokt worden. Het resultaat van Jannie staat boven al vermeld.
Daarna was het bedtijd. Om half 12 is het schip uitgestorven.

Zaterdag 26 maart 2016. Op zee

Vandaag hebben Jan en ik onze Mariner’s bijeenkomst. Passagiers met meer dan 100 of 300 of 500 of 700 cruisedagen krijgen resp. een koperen, zilveren, gouden of platina medaille omgehangen. Wij hebben al goud en doen ons best voor platina, nog even doorcruisen betekent dat. We krijgen een drankje tijdens de uitreiking bij anderen. We komen naast Karin en Sies, Nederlanders die al lang in Florida wonen, te zitten. Er is altijd baas boven baas, zij hebben, dankzij 6 wereldreizen, al meer dan 1200 (!) cruisedagen op hun conto staan. Ze kennen dan ook de kapitein van de Nieuw-Amsterdam , E. van Zaane, en we moeten straks op de Koningsdam beslist van hen de groeten doen aan Stan Kuppens, de hotelmanager, en zijn vrouw. Dat zullen we dan ook zeker doen.
Vanmorgen belde Willem Himmelreich ons op. Nadat hij gehoord had dat we op de Oosterdam zitten, hield hij het kort. Maar hij vertelde dat hij op 8 april meevaart op de Koningsdam en er gastchef voor de kookshows is. Dat is nou eens een leuk bericht. Jan en Jannie moeten zeer beslist zeker meedoen met zijn kookshow. Leuk om elkaar zo weer te zien.
Na de Mariner’s lunch, standaard na de uitreiking van de medailles, gaan Jan en ik een paar rondjes op het promenadedek lopen. Ik heb dat trouwens vanmorgen ook al gedaan, 4,5 rondjes om wel te verstaan, zo’n 2 km.
En nu gaan we zo meteen maar nog eens kijken bij BB King, of het geluid nu wel acceptabel is. Want de groep is wel erg leuk. Maar anders kunnen we ook na het diner, want er is een goochelaar en dat vinden we helemaal niks.
Nu we in deze luxe hut ( we hebben zelfs briefpapier op naam ) , zitten, komen we veel minder in het Lido. Jan heeft dan ook pas 3 keer een ijsje gehaald. Afkicken geblazen heet dat. Maar daar staat tegenover dat we heerlijke cappuccino’s drinken met overheerlijke koekjes er bij.
Jannie, Roy en ik weten al wat we gaan eten. We hebben gisteravond zo’n heerlijke lamscurry gegeten, dat we dat voor vanavond weer besteld hebben.
Na het diner hebben we voor het eerst ons favoriete kaartspelletje, dat lijkt op Mens erger je niet, genaamd Keezen, gespeeld. De tafels in het Lido zijn daar het meest geschikt voor. Zo zagen we dat er na 23.00 uur nog volop belangstelling is voor de Late Night snack.

Zondag 27 maart 2016, Op zee, 1e Paasdag.

En er lag voor vandaag weer een uitnodiging in de bus. Dit keer voor een aperitiefje van half acht tot acht uur aan de bewoners van de Neptunesuites aangeboden door de kapitein en de hotelmanager.
Maar eerst ons Paasontbijt, met een eitje uiteraard. Overal in het Lido stonden grote chocolade paashazen. Mooi versierd. En je kon vroeg al naar verscheidene kerkdiensten. En de Paus was op de tv te volgen.
Ook was er een Paasbrunch van 10 tot 13 uur in de Vista dining room. Ook hier stonden weer hazen van een meter hoog. Er waren lange rijen voor deze brunch. Wij hebben hem maar overgeslagen. Jan en ik hebben heerlijk over het promenadedek gewandeld en ‘s middags op ons balkon in de zon gezeten. Jan veel eerder dan ik, want ik heb gebruik gemaakt van de spa, met een heerlijk verwarmde stenen bank en ook een apart bubbelbad. Jannie en Roy genieten ook steeds van hun zonnige balkon. Jannie heeft nog wel last van haar heup en heeft voor 3 keer een acupunctuurbehandeling besteld. Hiermee hoopt ze van de pijn verlost te zijn en goed te kunnen lopen in Rome. Vandaag was de eerste behandeling.
Om half acht waren we present op dek 10, buiten !!! in de zon, voordat die achter de schoorsteen zakte. Het was nog heerlijk. En we ontmoetten weer andere mensen, o.a. een stel dat ook op de Koningsdam gaat op 8 april. En ook 2 mannen die, net als wij, in maart 2017 op de Costa Deliziosa terugvaren van Fort Lauderdale naar Venetië in 32 dagen.
Na het diner zagen we voor de 2e keer het Engelse mannenkwartet, de Flyboys. Wat kunnen die zingen zeg. Geweldig, dit keer met een band van 4 personen er bij. Jammer dat dit maar 3 kwartier duurde.
Daarna wordt het casino nog bezocht en de enige die wat wint, is Jannie. Zij is altijd gelukkig bij de roulettetafel.

Maandag 28 maart 2016. Op zee

Het is alweer de laatste zeedag van de hele oversteek. Morgen gaan we land zien en wel Madeira, maar daar over morgen.
Vandaag nog maar wat rustig aan doen, alhoewel we weer een uitnodiging hebben voor onze suites. Dit keer een lunch in de Pinnaclegrill, een zeer speciale rijsttafel, voorafgegaan door een heerlijke cocktail.
Het was vanmorgen niet zo zonnig en daarom hebben we maar een wandeling door de gangen van dek 1 en 2 en 3 gemaakt.
Na de lunch is Jan naar groente en fruit snijden gegaan. Samen met Jannie hebben ze geleerd hoe je van groente en fruit mooie decoraties kan snijden. Roy gaat liever naar de hut en ikzelf ben naar een lezing over de zeeroverij in de Middellandse Zee gegaan. Maar daar heb ik nog wel wat gemist. Ik kan beter eerst de herhaling op de tv nog eens zien en dat beschrijven wat er allemaal gezegd is. Het ging over zeeroverij of barbarij van 1400 tot ver na 1800. De gekidnapte mensen werden verkocht als slaven, als ze niet door hun maatschappij of regering vrij gekocht werden. Het ging er van tijd tot tijd heftig aan toe.
Eenmaal daarna in de hut heb ik me niet meer verkleed, maar heerlijk op het balkon zitten lezen, in “Zweedse laarzen” van Mankell. Dat leest lekker weg. Ik heb er al 2 boeken opzitten. Die laat ik hier achter op het schip.
Om 6 uur zijn we met ons vieren wat gaan drinken en weer gaan Keezen. Nu in het Crow’s nest, maar dat was een foute locatie, want om 7 uur begon daar het Harry James Orchestra te spelen, oftewel te schetteren. Wat een herrie maken die lui en de zangeres zingt ook nog vals. Geen onverdeeld genoegen dus, vooral niet met het lage plafond daar. Maar goed, het diner wacht weer op ons om 8 uur en dat was weer goed. We eten elke dag verrukkelijk. Jannie en Roy hebben zelfs een Indiase maaltijd mogen bestellen en dat smaakte overheerlijk. Het was wel vegetarisch. En er stond ook nog moussaka op het dagmenu. Dat heb ik toen ook nog maar besteld, voor Jannie dan wel te verstaan. Zelf had ik iets Mexicaans.
In het theater waren de komediant en de goochelaar aan de beurt en het was niet spectaculair. Toch was het wel grappig. De pianobar is gezelliger, met de gasten die meezingen en verzoeknummers mogen roepen. Helaas stopt de pianist er om kwart over 11 mee en dan is op een handjevol in het casino het schip uitgestorven. Tijd om naar de hut en naar bed te gaan. Maar niet voordat ik de beide paasdagen geblogd heb. Op de BBC volgen we nog even het laatste nieuws, niet opbeurend overigens, en dat gaat het licht uit.

Dinsdag 29 maart 2016. Funchal

We zijn van 10.00 uur tot 18.00 uur in de hoofdstad Funchal op het Portugese eiland Madeira. We hopen dat het mooi weer is en dat we de stad kunnen gaan verkennen. De shore excursies zijn peperduur en we gaan er dus zelf maar op uit.
Er staat een gratis shuttlebus naar het centrum van de stad klaar en daar gaan we mee mee. De bestrating van de trottoirs is heel bijzonder. Het is van gladde steentjes in steeds andere zwart-witte motieven uitgevoerd. Wel mooi, maar met nat weer is het oppassen geblazen, want dan kan je snel uitglijden. In de straten zie je mooie parken en bloempartijen. Eerst nemen we maar een kop koffie. Jannie heeft haar eerste aankoop al gedaan, een Peugeot sleutelhanger. In een klein winkelcentrum zien we iets speciaals van Portugal en dat zijn tassen e.d. van kurk. Roy heeft hier dan ook een kurken pet gekocht, heel mooi en licht materiaal. Intussen is het gaan regenen en maken we nog een rondje. De nagel van mijn duim is behoorlijk ingescheurd. Een manicure helpt me om de nagel te fatsoeneren en die service was ook nog gratis. Dat was heel aardig.
Na verloop van tijd werd het droger. Wel had Jan toch een eigen paraplu gekocht. Maar even verderop vonden we een tafeltje onder een afdak waar we een Madeirawijn konden bestellen. Die wijn was nou niet bepaald lekker, maar wel van het eiland. En om de clubsandwich mee weg te spoelen was hij goed genoeg. Daarna zijn we het plein over gestoken en een prachtige kerk binnengegaan. Wat was die rijk gedecoreerd, met tegeltableaus en beschilderingen overal. Er was geen plek leeg. Aan hetzelfde plein ligt het stadhuis met een leuke binnenplaats. Ook hier liepen we even naar binnen. Roy wilde toch nog de trap op die verboden was, maar hij werd onmiddellijk terug geroepen. In een straatje verderop zagen we in een prachtige winkel de mooiste serviezen en glaswerk. Jannie had bijna 3 x 6 borden gekocht, ze konden wereldwijd verscheept worden. Maar ze zag er toch maar van af. Het was wel erg mooi. Het merk was Vista Allegra, een puur Portugees merk. Echt heel mooi allemaal, maar je kan niet alles hebben.
Daarna was het tijd voor nog een afzakkertje voor we weer de shuttlebus gingen opzoeken. Dit keer kozen we voor een droge witte wijn of een goede rode wijn of een portje. Heerlijk op een terras met uitzicht op de zee en de Oosterdam zittend hebben we genoten van dit glaasje. De zon was inmiddels doorgebroken en het werd heerlijk weer. Toch was het tijd om weer naar het schip terug te gaan. De bloemenmarkt hebben we niet gehaald. Ook de sportwinkel waar ze Segways per uur verhuren hebben we niet gezien.
‘s Avonds , na het diner, hebben we voor het laatst de cast gezien en vooral gehoord. Wij snappen niet waarom het allemaal zo vreselijk hard moet zijn. Elk lied begint zacht en wordt daarna vreselijk hard, niet om aan te horen.
In het casino heeft Jan zijn eerder gewonnen dollars weer verspeeld. Jannie heeft aan de roulettetafel meer succes, zoals ook al 2 avonden eerder. Zij heeft altijd geluk met gokken.

Woensdag 30 maart 2016. Op zee

Vandaag hebben we weer een zeedag. Op naar de Middellandse Zee, door de Straat van Gibraltar, varen we in anderhalve dag naar Malaga. Midden in de nacht gaat het schip langs de rots. Als je dit wil zien, moet je om 3 uur je bed uit en dan in het Crow’s nest uitkijken naar lichten op de Afrikaanse kust en op de Europese kust. Hier hadden wij geen zin in.
Op deze zeedag hebben Jan en Jannie hun kookklas. In een groep van maximaal 12 personen maken ze een paar gerechten, die ze daarna in de groep in de Pinnacle Grill met elkaar opeten. Jan werkte samen met 2 Russische dames en dat ging goed. Maar bij Jannie in de groep was er een Amerikaanse dame die meteen de leiding naar zich toe haalde en in haar eentje de crème bruleé maakte. Ook goed, Jannie heeft heel genoeglijk met de andere mede kok, een Nederlander uit Bruinisse, staan kletsen. Eind april staat er in Zeeland weer overal kreeft op het menu. Goed om te weten. Roy heeft intussen heerlijk op zijn balkon zitten lezen en ik heb maar weer een paar rondjes op het promenadedek gemaakt. Ook heb ik boven in de bibliotheek op de zeekaarten de uitgestippelde route bekeken. Eerst voeren we van de Bermuda’s in een rechte streep met een koers van 83 graden naar Funchal. Daarna varen we met een koers van 70 graden zo de Middellandse Zee in. ‘s Middags hebben we op ons balkon in de zon gezeten. Ik ben al halverwege mijn 3e boek ( Zweedse laarzen, van Mankell ) en Jan luistert naar zijn muziek. Ook kijkt hij regelmatig zijn e mail na. Nu hebben we voor onze volgende cruise, op 8 april op de Koningsdam, een hutnummer gekregen, eindelijk. We zitten op het Main dek in een buitenhut. Na 1 week, als de maiden voyage achter de rug is, verkassen we naar een balkonhut op dek 5, het Gershwin dek, voor de volgende 12 dagen.
Om 6 uur gaan we al naar de show om naar een violiste te luisteren. Ook dit was weer oorverdovend en dat ook nog met die hoge tonen, niet leuk meer. Maar om 10 uur ‘s avonds is het 142ste black and white ball en dat is wel erg leuk. De BB King band, de Allstars, spelen erg goed, muziek om ook op te dansen. De Vistalounge zit bomvol als alle officieren oplijnen en voor het podium komen staan. Nu is het moment aangebroken om als gast een officier ten dans te vragen en het loopt storm. Jan kon er niet doorkomen en was ik de aangewezen persoon om met hem te dansen. Vond ik geen probleem. Vijf personen die met uitgezochte officieren dansten, wonnen een prijsje. Twee van die officieren waren nog leerlingen Marofs, de heren Popma en Kingma. Wat er bij hun opleiding ontbreekt, zijn een paar danslessen. De meest eenvoudige foxtrot zit er niet in. Toch jammer van zo’n avond. Het duurde tot even na 11 uur en toen was het feestje over. Hier bij de Hal gaan we niet tot in de kleine uurtjes door met feesten en muziek maken. Alleen het casino is nog in vol bedrijf en de disco met muziek voor jongere generaties. Voor ons dus tijd om naar bed te gaan, wat we dan ook maar doen. Morgen zijn we in Malaga.

Donderdag 31 maart 2016. Malaga

Om half negen liggen we stil voor de kade. Wij vinden het dan nog te vroeg en ook wat te koud. Het waait vreselijk, de vlaggen staan strak horizontaal.
Maar om half elf nemen we de shuttlebus naar het centrum van de stad. Daar staan hele rijen koetsjes klaar en die nemen we met zijn vieren voor een half uur. Zo rijden we langs het strand en ook de arena van het stierenvechten. Op de kade staat een hypermodern gebouw, de ingang van een museum, als onderdeel van het Parijse Centre Pompidou. We zijn er alleen niet in geweest. Na de rondrit werd het tijd om de binnenstad te verkennen. We zoeken een terrasje in de zon. Dat valt nog niet mee in een stad die leeft van de schaduw als het warm is. Maar we vinden natuurlijk wel wat. Een cappuccino of een cortadootje gaat er wel in. Daarna lopen we weer verder op verkenning en stuiten we op het geboortehuis van Pablo Picasso ( of daar waar hij gedoopt is of zo, daar kan ik niet zo goed wijs uit ). Het is een heel bekende bodega, waar je de typische gerechten en wijnen uit Malaga kan krijgen. Jan en Roy nemen er wel 100 foto’s. Hier hebben Jan en ik de heerlijke gefrituurde sardientjes op, de boquerones fritos, met een goed glas wijn uiteraard. Jannie nam een tostas, een getoast broodje met ham, kaas en nog iets er tussen en Roy dronk een zoete Spaanse wijn. Dat leek erg op port. We zaten binnen, want nog steeds woei er een koude, gemene noordenwind en dat is in de schaduw zeer onaangenaam. En de tafels in de zon waren allemaal bezet. Maar binnen was het wel zo authentiek.
Het laatste deel van onze wandeling voer door het Romeinse theater heen, een nog intact zijnde amfitheater. De grote kerk hebben we links laten liggen deze keer. Er moest ook nog gewinkeld worden. Voor Jannie een wit truitje en een donkerblauw vestje en voor mij een donkerblauwe lange broek, daar zijn we zeer tevreden mee.
Nu ook hier weer een afzakkertje nemen en dan terug naar de boot. Roy wil koffie en wij gaan met ons 3en aan de sangria met cava. En we zaten lekker in het zonnetje.
In de shuttlebus brak er bij Roy even paniek uit. Hij was zijn boordkaart kwijt. Waarschijnlijk losgerukt bij het instappen in de bus. We zijn nog teruggelopen naar het laatste terras, want daar had hij hem nog. Maar met die wind was het onmogelijk om de kaart nog te vinden. Gelukkig had Jannie de paspoorten mee en was er geen enkel probleem om aan boord te komen. Jan wilde nog in de aankomsthal wifi kopen en kon zo al zijn mails en dergelijke binnenhalen. Er zat niks bijzonders bij, geen rare berichten of zo.
Op het schip hebben we nog 2 spelletjes keezen gespeeld en daarna gedineerd. Na het diner moest ik meteen aan het werk om de afgelopen 3 dagen te verslaan. En dat is nu gebeurd. Morgen komen we aan in Cartagena.

Week 3

Vrijdag 1 April 2016. Cartagena

We zijn nu in Cartagena aangekomen. Hier zijn Jan en ik al een paar keer geweest en weten dat je zo van het schip de stad inloopt. Helaas is het een snijdende koude wind en daar heb ik een gloeiende hekel aan. Maar ja, je wil toch een wandelingetje maken en dan moet ik de wind maar trotseren. Zo vroeg in de morgen is het nog stil in de stad. We kunnen heerlijk door de winkelstraat van winkel naar winkel gaan. Schoenen passen, kleding kijken, naar de drogist en de parfumerie. Natuurlijk kopen we ook het een en ander, zoals een mooi suède tasje en een witte blouse ( Jannie ), een donkerblauwe spijkerbroek ( Ria ), een nieuwe dop voor zijn camera ( Jan ) en nieuwe sokken ( Roy ). Hierom zijn de havenplaatsen ook zo blij met de cruiseschepen, er wordt altijd wel wat gekocht.
Op een plekje in de zon hebben we een heerlijke kop koffie genomen. Daarna zijn we weer verder geslenterd. Ook in deze stad zijn er Romeinse opgravingen, maar door de snijdende kou en het feit dat we weer om half 3 aan boord moesten zijn, keren we op tijd terug naar de haven. Daar zijn meerdere mooie terrassen pal in de zon en daar drinken we nog een afscheidswijntje. Zo is het weer mooi geweest en lopen we de gangway op.
We hebben al afgesproken dat we op het schip een hamburger en patatjes en een ijsje gaan halen. Zo heerlijk is dat dan, na zo’n tochtige wandeling. Roy en ik eten ook nog een beetje lasagne, lekker hoor.
Daarna gaan de mannen naar de hut en spelen Jannie en ik nog een paar rondjes Skib-bo. Ik heb nog zin om te gaan whirl poolen en dus stoppen we het spelen.
‘s Avonds gaan we om 8 uur nog een keer naar de Pinnacle Grill, de biefstuk was daar zo lekker. En tot onze verrassing kregen we als suite bewoner ook nog een uitnodiging voor een borrel in de Pinnacle Bar ( zoek het verschil ) om half acht. Onze avond kon niet meer stuk.

Zaterdag 2 april 2016. Op zee

Het is alweer de laatste dag van deze fantastische overtocht. Helaas moeten we gaan inpakken. Dat is nog een beetje een puzzel, want we gaan nog door naar de Koningsdam over 5 dagen. Maar eerst zitten we dus, ter overbrugging, in een hotel en daar hebben we niet alle kleding en zo voor nodig. Het is dus handig om een klein koffertje te pakken en daar alle spullen voor aan de wal in te doen. Dan blijft de rest in de koffers zitten. Het vraagt dus enig denkwerk over wat we nu echt nodig hebben, voor in Rome bij koud en warm weer.
Maar dat gaat me wel lukken. Tussendoor gaan we nog een keer aan de koffie in de Neptunelounge en drinken we de laatste witte wijn op bij wat lekkere hapjes later. Om 3 uur is er de Indonesische show in de Vista lounge en die gaan we natuurlijk zien. Onze tafelsteward treedt ook op. De show is alle jaren hetzelfde, maar toch weer leuk. Er wordt een liefdesdans opgevoerd, er is de 1000 handendans, de dans van de goede en slechte monkey en het anklang orkest met de bamboestokken.
We blijven in de zelfde zaal zitten voor de afsluitende bingo en loterij. En weet je wat, wij winnen weer niks. Dan gaan we nog maar voor een ijsje en Jan ook nog voor een patatje, met een Grolschbiertje er bij en een cocktail van de dag. Het pakken is bijna gedaan, dus is het tijd voor ontspanning. We doen nog 3 spelletjes keezen en dan is het weer tijd voor het diner. O, o, wat hebben we het toch druk. Gelukkig kunnen op tijd de koffers de gang op. Die zien we pas op de kade weer terug. Is er dan nog tijd voor een rondje casino? Ik dacht het wel. Jan heeft dit keer wel geluk en wint een paar tientjes. We zijn als een kind zo blij. Voor morgenochtend zetten we de wekker, want we worden al bijtijds van boord geknikkerd. Om 7 uur opstaan wordt dat, alles klaar zetten, ontbijten en van boord als je kleur en nummer van je label omgeroepen wordt.

Zondag 3 april 2016 . Civitavecchia

Wij hebben roze 1 en mogen al voor achten van boord. Dat redden we niet, maar om half negen is het dan toch zo ver. We hebben meteen onze bagage te pakken en lopen naar de shuttlebus die ons naar de poort van de haven brengt. Daar worden we opgewacht door een hele rij taxichauffeurs die ons allemaal naar de luchthaven willen brengen. Maar daar moeten we helemaal niet heen. We hebben een hotel geboekt vlak bij de uitgang van de haven en dachten dat het te lopen was. Maar deze poort was voor ons onherkenbaar en gelukkig sprak Jan een chauffeur van een luchthavenshuttledienst aan die wat verder weg stond. Hij wilde ons voor 20 euro wel bij ons hotel afzetten, onderweg naar het vliegveld. Meteen kwam de baas van de taxiorganisatie er aan gehold om te protesteren. Voor een 2 persoonstaxi zou dat al 30 euro zijn en voor ons vieren dus 60. En nu vroeg deze man ons maar 20. Enfin, hij bezwoer dat het geen probleem was en wij zijn ingestapt. Er kwamen nog 3 mensen bij zitten en zo gingen we op weg. Onderweg heeft Jan meteen met de chauffeur nog 2 afspraken gemaakt, een voor 8 april als we weer terug moeten naar de haven en een voor 27 april als we naar de luchthaven moeten. Geen probleem en de prijs weten we ook al. Zo zijn we gerustgesteld en gaan we een paar leuke dagen tegemoet.
Het hotel, MIramare, ligt direct aan de zee en we hebben ook een kamer met zeezicht. Ook ligt het aan een wandelpromenade en het is prachtig zonnig weer.
Kortom, om 10 uur zitten we al kant en klaar aan de koffie op een terras. Daarna gaan we de boulevard aflopen. Er is een minimarathon aan de gang, er valt wat te beleven dus. Na een paar uur gelopen en gezeten te hebben, er is veel te zien aan jonge gezinnen en spelende kinderen, strijken we om 12 uur neer op een terras voor een wijntje. Dit was vlak naast de prijsuitreiking en het was een gezellige drukte. De prijzen bestonden hoofdzakelijk uit manden met etenswaren en grote hammen en flessen wijn.
Jan wilde hierna terug naar het hotel voor een siësta. Daar waren we na alle inspanningen van de ochtend wel aan toe. Wel jammer van de gezelligheid juist nu op de wandelpromenade, want alle Italiaanse gezinnen zaten heerlijk te eten. Het is het belangrijkste deel van de zondag, lekker met de hele familie lang aan tafel zitten. Maar wij konden het niet meer opbrengen.
Om 6 uur zijn we pas weer naar buiten gegaan. Daar zagen we Jannie en Roy op ons koffieterrasje zitten aan een wijntje. Wij wilden eerst nog even onze benen strekken en zijn de pier ( Pirgo ) opgelopen, wat een heerlijk weer is het nog. Alleen verschillen we hierin met het gros van de Italianen, want de meeste hebben nog een jas aan en laarzen. En ook de kinderen zijn goed ingepakt. Voor ons was het een heerlijk temperatuurtje.
Om half acht hebben we nog in het restaurantje naast het hotel een pizza gegeten en toen was de koek op. Jannie was nu moe en we hebben om half 10 onze kamer opgezocht.
Ik moest het verslag van de afgelopen 3 dagen nog maken. Jan ligt achter me lekker te ronken. Morgen gaan we met de trein naar Rome. Het station is vlak achter het hotel en dan zijn we met een dagkaart zo in Rome. We kunnen met die dagkaart ook in Rome gebruik maken van al het openbaar vervoer. Dat is wel zo makkelijk. We mogen dan wel alleen in de lokale trein ( BIRG )en niet in de snelle trein die van ver komt.

Maandag 4 april 2016. Civitavecchia

We gaan naar Rome toe, we gaan naar Rome toe, we gaan naar Rome toe, we gaan naar Rome toe.
Eerst ontbijten in het hotel, we hebben om 9 uur afgesproken. Dan om 10 uur gaan we op pad naar het station, dat vlak achter het hotel ligt. Bij een speciale kiosk voor toeristen kopen we een dagkaart voor € 13,– pp en nemen om 10.44 uur de lokale trein. Die doet er een uur en 10 minuten over om bij het centraal station van Rome te komen, Roma Termini genaamd. Daar gaan we op pad, lopend door de stad dan zie je het meest, naar de Trevi fontein. Het duurt even voor we er zijn, want onderweg nemen we een kop koffie en staan we bij meerdere gebouwen stil om foto’s te maken. Maar om half 3 zijn we er toch aangekomen. Het is er overvol met toeristen, ook met allerlei schoolklassen. Na de bezichtiging, er was voor Jannie geen plaats om over haar schouder een muntje in de fontein te gooien ( zo komt ze hier niet meer terug ), gaan we in een kleine trattoria eten. Jannie, Jan en ik nemen de dagschotel, Fettuccini met pomodori en buffelmozzarella. Dat was overheerlijk. Roy heeft liever een lekker broodje. Als compensatie neemt hij de grootste ijs die er is, 5 bolletjes en slagroom er bovenop. De ijszaak zat naast de trattoria en was van dezelfde eigenaar. Natuurlijk nemen we er met elkaar ook een karaf rode wijn bij, vino rosso. Die komt moeiteloos op. En dat zonder Roy, want die heeft liever een colaatje zonder ijs.
Na ons langs de menigte bij de Trevifontein geworsteld te hebben, zetten we koers naar het Pantheon. Ook daar is het erg druk, toch zijn we zo binnen. Het is en blijft een fascinerend gebouw met die koepel zonder sluitstuk bovenop. Hoe houden die enorme vierkante blokken elkaar zo vast en blijft het gebouw al meer dan 20 (!) eeuwen staan? In 608 is het gebouw met hulp van de Byzantijnse keizer omgekat in een van de eerste christelijke, Rooms-Katholieke kerken. Daardoor is het gespaard gebleven voor de vandalen die verder veel voorchristelijke gebouwen vernietigd hebben, een soort van beeldenstorm dus. Waar hebben we dat onlangs nog meer gezien?
Als laatste onderdeel van onze wandeling eindigen we op het mooiste plein van Rome, in ieder geval mijn favoriet, en dat is het Piazza Navona. Hier gaan we even op een van de vele stenen banken zitten en kijken om ons heen naar de mensenmassa die zich hier ook bevindt. Na de nodige foto’s genomen te hebben, zie facebook, kijken we om 5 uur nog even op het Campi di Fiori, de boerenmarkt midden in Rome, maar ze zijn het plein al aan het schoonmaken. Blijft er voor de volgende keer toch nog iets te bezichtigen over, naast het Forum Romanum en het Vaticaan. Wij nemen de bus naar het station en lopen dan nog 16 minuten alvorens we op het juiste perron aangekomen zijn. Het boemeltje naar Civitavecchia, dat trouwens helemaal naar Pisa gaat, staat ergens achteraan op perron 27 of 28. Maar we kunnen gelukkig zitten en dat voor meer dan een uur. Jannie had in onderweg in de gauwigheid nog een paar lekkere koekjes gekocht en we hadden ook water gekocht. Heerlijk voor onderweg. Eenmaal aangekomen hadden we eigenlijk geen zin meer in een restaurant en daarom hebben we op het station voor ieder een lekker broodje gekocht en ook een fles wijn en een fles water. En om nog een beetje op adem te komen van de lange dag namen we ook nog een kop koffie. En toen viel mijn oog op de zeer afgeprijsde paaseieren, voor minder dan de helft. Dit koopje kon Roy niet laten lopen. Hij kocht een groot paasei van witte chocola. Je kan het maar lekker vinden. Op de kamer hebben we een koelkast en daar kan de rest in van wat er dan na vanavond nog over is. Wij hebben onze broodjes op de kamer opgegeten met , alweer, een glaasje rode wijn er bij.
Na nog een half uurtje meldde Jannie zich nog. Ze had trek in een kopje thee. We zijn met elkaar op pad gegaan, het keezspel mee. En we vonden nog een restaurant om de hoek dat ons nog wilde serveren, alleen geen thee. Het enige was nog wijn of bier per fles, dat was makkelijk kiezen. We hebben een Chianti classico genomen met zijn vieren en hebben nog 2 spelletjes gespeeld, 2 – 0 voor de boys deze keer.
Tijd om naar bed te gaan. Morgen doen we het rustig aan en blijven in Civitavecchia.

Dinsdag 5 april 2016. Civitavecchia

We hebben weer ons gemak er van genomen en zijn om 9 uur gaan ontbijten. Wat een grote croissants krijgen we hier voorgeschoteld en ze zijn niet van bladerdeeg maar van brooddeeg gemaakt. Heel makkelijk door te snijden en te besmeren dus. In de ontbijtzaal zit een meneer en die blijkt ook op de Oosterdam gezeten te hebben met de oversteek en gaat straks ook op de Koningsdam voor 19 dagen. Het is een Amerikaan van enorme omvang. We hebben er gezellig mee zitten kletsen. Hij kent Europa heel goed, had aan de Moezel een 2e huis, voor in de zomer. En de Nederlandse kazen behoren tot zijn favorieten.
Na het ontbijt gaan we naar de markt hier in Civitavecchia. Dat is een gewone, dagelijkse groente- en fruitmarkt op straat en onder een markthal. Op het volgende plein, helemaal binnen, bevindt zich de vismarkt, met lokale verse vissen in het midden van de hal. Aan de kanten in de winkeltjes zien we de slagers met hun , voor onze begrippen afwijkende, vleeswaren, zoals darmen, schapenkoppen, maag en dergelijke. Maar ze verkopen er ook de Florentijnse biefstuk, zoals de T-bone steak hier genoemd wordt. Hier worden ze voor zo’n €18,- per kilo verkocht en in een restaurant kun je die dan bestellen voor € 45,- per kilo of € 4,50 per ons zoals we ergens zagen aangeprezen in Rome.
Jannie heeft op de markt wat fruit en olijven gekocht en dezelfde slipjes die ze ook op de Noordermarkt heeft gekocht. Je vindt de zelfde spullen toch ook overal. Wij geloven het wel. Na de markt zijn we weer toe aan een terrasje en dat vinden we in de voetgangerszone. Wat een heerlijk weer is het toch hier in het voorjaar. We bespreken nu wat we verder nog gaan doen. Jannie en Roy willen liever nog wat winkelen, maar ik wil het Nationale museum in waar de opgravingen van de stad liggen. Het is gratis toegankelijk en op een plaatje heb ik de mooiste Griekse vazen zien staan. Die wil ik wel zien. Jan en ik gaan dus daar op af en we zullen elkaar wel weer later in de middag zien. In het museum is alleen de begane grond toegankelijk, de rest wordt gerenoveerd. Dat is jammer. Maar toch hebben we de ontstaansgeschiedenis van de stad kunnen lezen. De haven is in de 2e eeuw na Chr. aangelegd als aanvoerhaven voor graan voor Rome. Het is een diep, natuurlijk bassin, geschikt voor de toen grotere schepen. Daarna is het in bezit geweest van de pausen. Daarna hebben de Byzantijnen de pausen moeten bijstaan om de stad tegen de Goten te verdedigen in de 7e eeuw. En in de 9e eeuw hebben de Saracenen er een tijdje gebivakkeerd. De pausen en andere , wereldlijke leiders hebben er een militair fort van gemaakt. Ook de fransen zagen er tijdens Napoleon (?) wel wat in om er een garnizoen te plaatsen.
Maar toen er halverwege de 19 eeuw een station werd aangelegd voor de Romeinen werd Civitavecchia een geliefde badplaats. Er werden op 2 pieren 2 badhuizen en restaurants gebouwd. De gebouwen zijn met de enorme vernielingen in de 2e w.o. verdwenen, maar de pieren en de fundamenten staan er nog steeds. Inmiddels is de stad een cruisehaven geworden voor Rome. Er komen bijna dagelijks cruiseschepen aan, uiteraard de Italiaanse van de Costa en de MSC, maar ook de Hal en alle andere maatschappijen weten de cruiseterminal te vinden.
Er is een uitstekend openbaar vervoer , voor als je weinig bagage bij je hebt, naar de luchthaven, Fiumicini , te vinden. Er gaat een shuttlebus van het schip naar de poort van de haven. Daar staat een shuttlebus naar het station en als je daar een dagkaartje koopt, reis je zo via de halte Trastevere en de trein Leonardo da Vinci, naar het vliegveld. Ik heb zelfs gelezen dat een paar enkele reizen van €1,- per stuk ook geldig zijn. Een voor elke treinreis, en aangezien je er maar 2 nodig hebt, kost dat dan dus maar € 2,–. Dit laatste weet ik niet zeker, omdat ik niet weet of beide stations binnen het bereik van de kaartjes binnen Rome liggen.
Heb je daarentegen veel koffers bij je, dan kun je buiten de poort een taxi nemen, Die staan bij bosjes klaar en hebben een vast tarief voor het vliegveld, namelijk € 130,- voor de hele taxi. Wil je afgehaald worden bij het schip, dat kan ook, mits je daar met een bedrijf of een chauffeur afspraken over gemaakt hebt.
Wil je helemaal geen omkijken hebben naar je bagage, maar ze terugvinden bij de vertrekhal van je vliegtuig, dan boek je een transfer op het schip voor het tarief van $114,50 pp direct of $134,50 pp via een rondtoer door Rome als je een late vlucht hebt.
Dit allemaal terzijde van het museumbezoek. Hier ontmoetten we ook onze Amerikaans/Indiase tafelburen. Ook zij hebben de oversteek gemaakt en blijven een paar dagen wachten op de Koningsdam. Zij waren van de week al naar Rome en naar Pisa geweest en raadden ons dat laatste erg aan. Jan wilde eigenlijk liever naar Siena, maar dat is met het openbaar vervoer toch te ver weg. Pisa ligt gewoon aan het andere einde van onze treinverbinding. We zijn op onderzoek uit geweest. In een reisbureau naast het station kwamen we de tijden en de prijzen te weten van de snelle trein ( 2 uur voor € 83 pp voor een enkeltje ) en de langzame trein ( 3 uur voor € 42,70 voor een enkeltje). De vertrektijden zijn 7.15 uur en 10.47 uur voor de langzame trein en 7.41 uur en 10.41 uur voor de snelle trein. Hier moeten we even over nadenken. Doen we het en dan de vroege trein, zoals ons ook aanbevolen is. En bovendien, willen Jannie en Roy ook mee.
We nemen dus nog geen beslissing, eerst maar eens lekker lunchen. We weten dat ons hotel ook een restaurant heeft en nogal veel vis op het menu heeft staan. Zondag zagen we de kreeften aangevoerd worden en vanmorgen de mosselen en andere schelpdieren en garnalen. Dat lijkt ons wel wat. Voor Roy is vis onbespreekbaar en zo gaan Jan en ik samen heerlijk buiten eten.
We krijgen de menukaart eerst in het Italiaans. Dat heb je als je je in je beste Italiaans verstaanbaar wil maken. Maar de eigenaar had het door en toen kwam de Engelse menukaart tevoorschijn. We hebben er een antipasti, een primi piatti en een secundo piatti uitgekozen. Maar geen van de gerechten hebben we voorgeschoteld gekregen, of de vis was er niet of men begreep het niet. Er liepen ook 2 obers naast de eigenaar rond en alle drie vroegen ze wat we wilden. Desondanks hebben we heerlijk gegeten en er een lekkere huiswijn bij gedronken, een droge witte deze keer. En we hebben er van half 1 tot half 4 gezeten, een geweldige ervaring vonden we zelf.
Zoals de spreuk is : “When you are in Rome, do as de Romans do”.
En die lunchen met zijn allen heel lang, het is de hoofdmaaltijd van de dag. We hoeven vanavond niets meer.
Na de lunch hebben we besloten om naar Pisa te gaan met de vroege, langzame trein. Nu eerst even kijken of Jannie en Roy hier ook voor voelen. Het antwoord is : “Nee”. Gisteren de hele dag in Rome was vermoeiend genoeg. Dat niet nog een keer en dan nog veel langer naar Pisa. Zo gaan Jan en ik weer naar dat reisbureau voor kaartjes. Maar dat is gesloten, dan maar meteen naar het station. Helaas het loket met bediening is maar tot half 1 bezet. Er staan wel veel automaten en Jan heeft zich inmiddels in het menu er van verdiept. Het kan in het Engels en zo komen we er achter dat de treinkaartjes voor de langzame trein € 19,.. pp per enkele reis kosten. We hebben geen gereserveerde zitplaats, maar is dat erg? We kopen de kaartjes voor zowel de heen- als de terugreis en zijn voor € 77,– klaar. Dat wordt dus vroeg op en een broodje op het station kopen. Geen punt voor een keer, we gaan wel de scheve toren van Pisa zien en dat is ook wat waard.
Als afsluiting van de middag gaan we op de kamer van Jannie en Roy een glaasje bubbels drinken en revanche nemen voor de nederlaag van Jannie en mij. Het wordt dit keer een gelijkspel 2 – 2. Voor ons zit de dag er op en Jannie en Roy gaan nog ergens wat eten. Nu zit ik dit stukje af te tikken. Het raam staat open en we horen het ruisen van de Middellandse Zee. Het is een heerlijk gehoor. We bereiden ons vast voor op de dag van morgen, vroeg op en dan met de trein naar Pisa.

Woensdag 6 april 2016. Civitavecchia

Nu ik dit verslag maak, is het al donderdagmiddag. We hebben zo juist de Koningsdam binnen zien komen en Jan is er al op uit om een paar foto’s te maken.
Maar eerst de reis naar Pisa op woensdag. Jannie en Roy laten vandaag verstek gaan. Jannie is erg verkouden en dan is zo’n lange dag funest.
Wij zijn om 6 uur al opgestaan om op tijd de trein te kunnen halen. Die gaat om 7.15 uur. We waren ruim op tijd en hebben nog een cappuccino gedronken op het station. Ook heb ik er een paar croissants gekocht voor onderweg. Zo ‘s ochtends vroeg zie je Italië ontwaken en op gang komen. De Italianen komen aan de toog een kopje koffie ( een espresso voor ons ) drinken en er een zoet broodje bij eten. Dan gaan ze naar hun werk, zo vroeg met de trein mee zal dat wel in Rome zijn. Die trein ging om 7.02 uur.
Wij hadden in de trein een mooie zitplaats en konden 3 uur lang genieten van het Italiaanse landschap. Heel veel graanvelden zagen we voorbij komen. En dat klopt ook wel met al dat brood en de pasta’s die hier gegeten worden.
Precies op tijd liep de trein het station van Pisa binnen, zijn eindpunt. Daar op het station hebben we toch maar een plattegrondje gekocht, want we wilden gaan lopen naar de scheve toren en alles wat daar nog bij staat. Die wandeling is uitstekend te doen. Onderweg lopen we door mooie winkelstraten en over verschillende pleinen, het Victor Emanuelplein en het Garibaldiplein en de Galileo Galilei straat , enz. We zien dure juwelierszaken en kledingmerken langs komen. Het gaat klaarblijkelijk goed in dit deel van Toscane, zou je zo zeggen. We zien heel veel schoolklassen op excursie naar de bezienswaardigheden. Wij vinden het heel goed dat de jeugd zijn eigen geschiedenis leert kennen en er is volop aandacht van de leerkrachten, bijvoorbeeld in de Dom.
Na ruim anderhalf uur en een ijsje verder komen we op het grote plein aan. De 3 grote witte monumenten liggen te schitteren in de zon. Het zijn de scheve toren ( niet meer in de steigers ), de Dom en het Baptisterium. Ook nog op dit plein bevinden zich het museum met zo’n 500 sarcofagen en een museum met ( zeer vage ) fresco’s.
Een kaartje voor 1 toegang kost 5 euro, voor 2 kost dat 7 euro en voor 3 gebouwen 8 euro en dan is de Dom gratis. Zonder toegangsbewijs kom je ook gratis de Dom niet in, heel slim bedacht. Wij doen niet moeilijk en kopen voor 2 toegangen een kaartje en kiezen er de fresco’s en het Baptisterium voor uit. De scheve toren is apart en kost 18 euro en dan moet je ook zelf nog 250 treden omhoog lopen. Dat gaan we niet doen. Wel kijken we naar een film over de restauratie van de toren. Hij zakte steeds verder weg aan 1 kant. Dat is verholpen. Men heeft er 10 jaar over gedaan. Eerst alle mankementen in kaart gebracht, toen monsters genomen van de bodem en daarna is men aan de slag gegaan. Met 43 buizen heeft men onder de ene kant van de toren speciale grond in de zwakke bodem gespoten. Daarna is men de scheuren gaan opvullen en de toren heeft een schoonmaakbeurt gekregen. Hij staat er blinkend wit bij. Heel apart om zo, als je de laatste hoek om komt, de bovenkant van de toren boven de huizen te zien uitsteken. Het geheel trouwens is ook indrukwekkend. Het Baptisterium, de doopkapel dus, is een groot rond gebouw met een koepel er boven op. Er worden nog diensten gehouden. Voor kerkgangers en pelgrims is er een aparte ingang. Dat is ook zo bij de Domkerk. Wat een enorm gebouw is dat toch. Een gedeelte buiten en binnen staat in de steigers, maar toch is er nog van alles te zien. Met name het spreekgestoelte, dat op 3 marmeren leeuwen staat, vind ik indrukwekkend. Jan heeft overal foto’s van gemaakt. Die vertellen meer dan 1000 woorden. Maar die foto’s willen maar niet ge-upload worden op deze website. Jammer genoeg.
De fresco’s vertellen Bijbelse verhalen uit het oude testament. En ze zijn met speciale rode aarde, die uit het gebied rond de Zwarte Zee in Turkije, gemaakt. Helaas zijn de tekeningen zeer vaag geworden en fragmentarisch blootgelegd. Alleen met verklaringen er bij snap je wat er te zien is, bijvoorbeeld het huwelijk van Isaac en Rachel met Abraham er bij, die eerst een vrouw voor zijn zoon Isaac gezocht heeft. Maar toch, de fresco’s dateren al van na de kruistochten toen het Pisa voor de wind ging.
Na de bezichtigingen waren we wel aan wat eten toe. Op een van de vele terrassen rond de toren zijn we maar gaan zitten. Een spaghetti carbonara en een lasagna met tiramisu na ging er wel in. Met ook nog een Chianti classico in onze kraag konden we de voettocht richting station moeiteloos voortzetten. We hadden nog tijd zat en als je snel liep was je zo bij het station. Nog een, nee twee, terrassen extra hadden we nodig om niet veel te vroeg op het perron aan te komen. De winkels sluiten echt tussen 1 en 4 uur. Wat kun je anders doen dan nog maar een wijntje te drinken???
Voor onderweg terug kocht ik nog een paar broodjes en toen was de dagtocht voorbij.
Op het station hadden we nog 2 aparte ontmoetingen. Ik hielp een Canadees echtpaar bij het uitzoeken van de juiste trein naar Florence. Ze stonden op het bord van de Aankomsten te kijken. Dan kom je niet ver. Ze hadden vroeger een Hollandse au pair gehad ( Hop paarde hop ) en in 5 minuten weet je bijna alles van elkaar. Assissi is buitengewoon de moeite waard om te bezoeken. En Jan kwam onderweg naar het toilet onze Amerikaans-Indiase tafelburen van de Oosterdam weer tegen. Maar hij had geen tijd voor een praatje. Ben wel benieuwd wat zij deze keer bezocht hebben, want afgelopen zondag waren ze ook al hier geweest.
De trein vertrok precies op tijd en kwam ook weer precies op tijd aan. Voldaan en tevreden hebben we het hotel opgezocht. Ik heb een Italiaanse krant gekocht. Heb niet voor niets een vakantiecursus Italiaans achter de rug. En ik moet zeggen, het is zeer de moeite waard geweest. Ik begrijp alle getallen en verschillende werkwoorden. En bestellen lukt ook aardig.
Welterusten dan maar.
Jannie en Roy hebben de dag in Civitavecchia doorgebracht. Ze hebben heerlijk op hun balkon geluncht en verder hun gemak gehouden. Jannie is toch erger verkouden dan het er eerst naar uitzag. Wel jammer, maar hier genieten van de zon is ook niet verkeerd. Het is prachtig weer tenslotte.

Donderdag 7 april 2016. Civitavecchia

Vandaag houden we ons een beetje rustig. Morgen gaan we de Koningsdam op en daar gaan we ons geestelijk op voorbereiden.
Na het ontbijt, waar we uit Nederland geëmigreerde Canadezen ontmoeten, gaan Jan en ik een lange wandeling maken. Jannie hoest nog heel erg en kan beter niet zo ver gaan. Zij gaan nog een keer naar de markt om fruit en dergelijke te kopen.
Wij lopen heel de boulevard af tot we niet verder kunnen. Dan gaan we vlak voor Mac Donald de trappen op en vervolgen de waterlijn maar nu wat hoger. Hier komen we langs het oudste deel van de haven. Dat is in 107-108 na Christus al gegraven voor de aanvoer van graan voor Rome. Noord- Afrika was de graanschuur van het Romeinse rijk. Er zijn nog een paar stukken muur over, maar die zijn weggewerkt in de huidige muren. In de 2e w.o. is de stad en ook de haven hevig gebombardeerd en is het oude deel verloren gegaan nadat het bijna 2000 jaar overleefd had.
Jan heeft volop foto’s lopen maken en ik heb lekker rustig om me heen gekeken. Zo zag ik bijvoorbeeld net buiten de toegangspoort van de haven een passagier van de Costa Diadema uit een kleine poort komen lopen. Er stond van mijn kant een verbodsbord voor fietsen. Die oude mijnheer kwam dus uit die poort en hield toen de shuttlebus naar het station aan. Hij kon rustig instappen. 50 meter verder was de echte toegangspoort met rotonde voor alle bussen, taxi’s en zo. Daar staat bewaking, een soldaat met getrokken karabijn. Hier kom je niet zomaar langs. Toch hadden wij zo het haventerrein op kunnen lopen, ook al op een eerdere plek. Zo’n terrein is zo groot en er werken zoveel verschillende mensen ( vissers en zo ) dat het bijna niet volledig is af te sluiten.
Na deze constatering hebben we de winkelstraat terug genomen. Hier onder de bogen vind je mooie winkels met dure merken en ook avondkleding. Alleen ligt het toch niet in de voetgangersroute van het schip naar het centrum van de stad. Daar is het begin er van te verwarrend voor. De meeste passagiers nemen de shuttlebus en die zet je veel verder, bij het station af, zodat je meteen de trein naar Rome kan nemen; hetzij voor een visite, hetzij voor de terugreis via het vliegveld.
Uiteraard is het dan tijd voor een terrasje. Jan blijft bij zijn caffé doppio ( een dubbele espresso ) en ik nam dit keer een colaatje.
Maar eigenlijk was het een overbodige tussenstop, want we wilden weer vis eten in het restaurant dat onder ons hotel ligt. Het staat in de stad bekend om zijn visgerechten en daar houden wij van.
Bij een naburige tafel zagen we een grote platvis geserveerd worden als secondo piatti, hoofdgerecht dus. Het was een vis voor 3 personen. De ober fileerde hem vlekkeloos. Jan liep het water al in de mond, maar wij waren net klaar met onze calamari frittos en mixed fried fish nog voor Jan en mosselsoep voor mij. Vanavond krijgt Jan zijn laatste kans voor deze platvis, in het Italiaans “rombo” genoemd. We hebben geen idee wat het voor een vis is, maar hij zag er inderdaad voortreffelijk uit.
Op de terugweg van de wandeling zagen we in de verte een cruiseschip binnen komen en warempel, dat is al de Koningsdam. Die komt om 3 uur aan en blijft de nacht over liggen.
Willem Himmelreich zit al aan boord en Jan gaat hem bellen om eventueel af te spreken. Hij krijgt te horen dat ook Gon aan boord is en ook dat Willem weer opa is geworden. Gefeliciteerd Gon en Willem !!!De nieuwe kleinzoon heeft oma nu al gefopt door 2 weken te vroeg te komen. Gon wil nu dan ook meteen naar huis. Dat gaan ze vandaag regelen. En volgens mij gaan er meerdere KLM vliegtuigen per dag van Rome naar Amsterdam, en anders is er wel een andere vliegmaatschappij te vinden. De afspraak voor een biertje kan dus vandaag niet plaatsvinden. Jan is ook nog weer terug naar de cruiseterminal gelopen om een foto van het schip te maken, maar dat lag toch te ver weg.
Ik was niet mee, kijk maar bij het begin van woensdag. En nu ben ik nog ( alweer ) aan het typen. Tussendoor hebben we 6 spelletjes gekeezd, het werd 3-3.
Nu, vlak voor het diner, maak ik dit verslag af. Of we de platvis nog te pakken hebben gekregen, vertelt dit verhaal dus niet meer. Het moet vandaag nog op het web.
Morgen begint week 4 en dan zitten we op : !!!!!!!!!!!!!.DE KONINGSDAM!!!!!!!!!!……….

Inhoudsopgave

Galerij

Op de hoogte blijven?

Vul je e-mailadres in en ontvang een notificatie zodra er een nieuw verslag online komt.
Scroll naar boven