Reisschema:
De voorbereiding van de reis.
Uiteraard vergt zo’n lange en ingewikkelde reis een gedegen voorbereiding. Het begint met een verlangen, dat omgezet wordt in een idee wat resulteert in een voorgenomen plan.
Met dat plan zijn we in december naar de reisorganisatie gestapt en hebben samen de reis uitgestippeld die je in de chronologische volgorde op onze website kan lezen.
Maar dan begint het denkwerk over de volgende zaken: in welke landen en welke klimaten komen we? En wat voor kledingeisen stelt dat? En hoeveel mogen we überhaupt meenemen en hoeveel bagagecapaciteit hebben we eigenlijk?
Als al die vragen zijn beantwoord, dan is het zaak om tijdig de kledingkast door te spitten en te kijken of de garderobe compleet is. Iedereen kan nu op zijn klompen aanvoelen dat er nog het een en ander ontbreekt. Maar met de aanschaf van extra avondkleding, makkelijke schoenen, dunne vesten en truien en ook nog extra zomerkleding zijn we nu ruim voorzien. De koffers kunnen er mee gevuld worden.
Maar kleding is maar één aspect van de voorbereiding. Allereerst heb ik een mooie Moleskine agenda gekocht waar ik alle wetenswaardigheden in kan opschrijven, zodat de website naar waarheid gevuld kan worden. Ik ben nogal vergeetachtig en zo’n mooie agenda kan toch niet ontbreken. Er staan bovendien Amerikaanse maten en gewichten in, wat voor ons Europeanen nodig is om conversaties op het schip goed te kunnen volgen.
In die agenda staat een planning van wanneer we nog een keertje naar de kapper moeten, wanneer de medicijnen op orde moeten zijn, wanneer we gaan proef inpakken, wie we nog willen zien voor we weggaan, wanneer de koelkast en vrieskist leeggegeten dienen te zijn, de ramen nog een keer gezeemd, etc.
Maar ook de verjaardagen van Kayleigh, Killian en Dion mogen niet vergeten worden, zij zijn jarig als opa en oma weg zijn. De cadeautjes liggen al klaar.
Ook alle apparatuur die meegaat dient up to date te zijn en dat is Jan zijn afdeling. Als eerste is er dus een nieuwe spiegelreflexcamera aangeschaft voor de uitstekende foto’s voor de website. Maar ook handsfree luisteren naar de mp3 speler aan boord is nodig, omdat je anders met al die draden van leesbril, zonnebril en mp3 om je nek hopeloos in de knoei komt. Dus naar de winkel om een bluetooth koptelefoon te kopen. Is dat ook iets voor Ria? Ik dacht het wel.
De reis omvat meer dan op het vliegtuig en aan boord stappen. We hebben excursies uitgezocht en geboekt. Het visum voor China is aangeschaft, de immigratiepapieren voor de States zijn al ingevuld en contacten met medereizigers worden onderhouden via e-mail.
Als voorproefje voor de oversteek naar New York met de Eurodam hebben we er een 4-daagse Maiden Voyage mee gemaakt. In begin juli zijn we van Rotterdam via Hamburg naar Kopenhagen gevaren, samen met tante Riek en haar dochter Rieki. Het is weer zo’n prachtig HAL schip, met ruime hutten en veel kunst.
Met onze zaakwaarnemers, voor de financiën, de tuin en het huis, zijn afspraken gemaakt. We hebben iemand gevonden die een website voor ons gemaakt heeft, zodat iedereen ons kan volgen. Waarvan akte, bij deze.
Woensdag 13-8-2008 Kopenhagen
We zijn om 10:00 vertrokken van huis. Dolf en Wil, onze buren hebben ons weggebracht naar Schiphol. Het inchecken was zo gebeurd met de reeds betaalde overbagage van 40 kilo’s. Nog wat souvenirs gekocht voor onze Amerikaanse vrienden die wij gaan bezoeken in Amerika. Bij “Bubbles” hebben we nog heerlijk een broodje en Wrap met zalm gegeten en Jan heeft daarna nog twee Hollandse Nieuwe haringen op met uiteraard een goed glas witte wijn. Per slot van rekening is de vakantie nu echt begonnen. De vlucht vertrok op tijd en in Kopenhagen hadden we een grote taxi nodig om al de koffers en handbagage in kwijt te kunnen.
Het Grand hotel staat vlak bij het station en Tivoli dus mooi centraal. Om half zeven zijn naar het Scandic hotel gelopen om Ilene en Steven te ontmoeten. Zij waren vandaag met de Queen Mary 2 in Southampton aangekomen en naar Kopenhagen gevlogen om met ons naar New York te varen met de Eurodam. We hebben met elkaar in een Italiaans restaurant gegeten en zien elkaar morgen weer op de Eurodam.
Na het diner zijn wij nog even naar het centrum van de stad gelopen maar het begon te regenen. Terug naar het hotel is Ria’s paraplu stuk gewaaid dus dat wordt in Oslo een nieuwe kopen.
Donderdag 14-8-2008 Kopenhagen
We zijn na het ontbijt naar de haven vertrokken om in te checken op het ms “Eurodam” voor de overtocht naar New York. Bij aankomst moest alle handbagage en metalen onderwerpen weer op de band voor security checks, gelukkig mochten we onze schoenen aanhouden. We waren reeds groep 4 om in te checken. Heel veel Amerikanen kwamen zeer vermoeid aan na een vlucht uit de States en een 4 uur durende rondrit door wonderful Kopenhagen.
Na het inchecken rond 12 uur gingen we eerst op de foto voordat we aan boord gingen. Aangezien de hut nog niet gereed was, werden we eerst naar het Lido restaurant op dek 9 gedirigeerd om te lunchen. Na een tafel gevonden te hebben, ging Ria eerst informeren of we een upgrade konden krijgen, maar dat was niet mogelijk daar het schip helemaal volgeboekt was. Daarna heeft ze geïnformeerd of we inderdaad een vaste tafel hadden met Ilene en Steven en waar de tafel was gesitueerd in Rembrandt restaurant op dek 3. Alhoewel we gevraagd hadden voor een tafel met 6 personen, zijn we ingedeeld aan een 8 persoonstafel. Nadat Ria weer terug was in het Lido restaurant hebben we kerrie-vis en rijst gegeten van het Asian buffet, Jan heeft daarbij zijn traditionele Grolsch bier gedronken en Ria gewoon water. Tijdens het eten kwamen Ilene en Steven ook aan boord en heeft Ilene extra plaatsen geregeld in de Pinnacle Grill, het Italiaanse restaurant Canaletto en het Oosterse restaurant Tamarind. Maar dat was omdat Steven niet graag aan zo’n grote 8-persoonstafel zit.
Om half twee was de hut gereed en kwamen de koffers ook aan. Ria heeft alles uitgepakt en Jan heeft alles genoteerd wat uit de koffers kwam om te zien of de volgende keer minder gepakt kan worden.
Bij vertrek lagen de Costa Atlantica en de Discovery te wachten om na ons te kunnen vertrekken. Na vertrek uit Kopenhagen zijn we ons gaan opfrissen en hebben we wat gedronken in de Ocean bar alvorens we aan tafel gingen. Na tafel zijn we naar de introductie van de verschillende shows gegaan in het theater en hebben daarna nog een gokje gewaagd in het casino. Geen geluk deze keer. Morgenochtend om 5 uur varen we de Oslo fjord binnen.
Vrijdag 15-8-2008 Oslo
Jan was van plan om het binnenvaren van de Oslo fjord vast te leggen met zijn camera. Om 5 uur heeft hij zich nog eens omgedraaid en om half acht ging de wekker af en waren we al bijna bij Oslo. Om 9 uur lagen we afgemeerd en om half tien gingen we met Ilene en Steven de wal op om het Vigilant park te bezichtigen.
Steven had van een vriend een envelop met Noorse kronen gekregen die hij op een eerdere reis naar Noorwegen had overgehouden. Met die kronen wilden we kaartjes kopen voor de tram lijn 12 naar het Vigilant park. Wanneer die vriend van Steven voor het laatst in Noorwegen was geweest wist Steven niet, maar de biljetten en munten werden door de betaalautomaat niet geaccepteerd. Dan maar wat kronen pinnen uit de muur en op naar het park met trammetje 12. Bij de trambestuurder wilden wij kaartjes kopen, maar de kaartjesmachine werkte niet, dus mochten we gratis mee. In het Vigilant park staan tientallen beelden uit graniet die de levensloop van de mens uitbeelden. Na het park hebben we wederom trammetje 12 genomen richting de stad. Als je in Noorwegen aangeeft dat je senior bent dan mag je voor half geld, dus waren wij ineens alle vier senior.
Terug in de stad heeft Steven navraag gedaan waarom zijn kronen niet werden geaccepteerd. Een politieagent zei dat zijn kronen een collectors item waren en een jonge geldwisselaar gaf aan dat de kronen ouder waren dan dat hij was. Na het bezichtigen van het raadhuis zijn Ilene en Ria naar het verzetsmuseum gegaan en Steven en Jan zijn naar de bank van Noorwegen gegaan om deze oude biljetten en munten in te wisselen. Wonder boven wonder werd alles geaccepteerd en in nieuwe biljetten en munten uitgekeerd. Terug aan boord hebben we nog een late lunch gebruikt en zijn daarna naar het achterdek gegaan om nog van de heerlijke zon te genieten en het wegvaren om vijf uur. Het is schitterend als je langs al die verschillende eilandjes vaart richting de zee. Morgen rond 12 uur komen we in Stavanger aan. Steven en Ilene hebben het voor elkaar gekregen om een andere tafel te krijgen, nu een voor 6 personen. Onze nieuwe tafelgenoten zijn Richard en Sharlene uit Australië.
Zaterdag 16-8-2008 Stavanger
Jan is de dag begonnen met 10 rondjes Promenadedek en Ria is naar een lezing geweest over gezond leven en eten. Rond elf uur liepen we Stavanger binnen en meerde het schip midden in de stad aan. Om twaalf uur zijn we naar het nationale oliemuseum (www.norskolje.museum.no) geweest waar de Noorse geschiedenis van de offshore olie en gas industrie wordt weergegeven tot heden. Ria is nog in een ronde reddingscapsule geweest zoals we die vroeger offshore hadden hangen. Vervolgens zijn we via de winkelstraten in Stavanger teruggegaan naar het schip voor een late lunch en warme kleding voor de tocht naar de Lysefjord.
Dit was een geweldige mooie tocht met een boot met als hoogtepunt een stop bij de Preekstoel. De Preekstoel is een plat stuk rots van 25 bij 25 meter dat 600 meter boven het water ligt.
Tijdens de tocht hebben we kennis gemaakt met Amerikanen die in Seattle wonen en ons waardevolle tips hebben gegeven voor ons bezoek daar. Op de terugweg zijn we gestopt bij Oanes voor koffie en om wafels te eten . Tijdens deze stop hebben we kennis gemaakt met een ge-emigreerde Nederlander die in de staat New York een bloemenzaak heeft gehad. Vervolgens zijn we volle kracht naar Stavanger teruggevaren en waren we ’s avonds om acht uur aan boord. Op het Lidodek was een BBQ en daar hebben we gegeten in plaats van in de eetsalon. Het wegvaren uit Stavanger was geweldig, onbegrijpelijk dat zo’n grote boot zonder sleepboothulp als het ware om zijn as draait en de fjord uitvaart. We hebben in het casino nog een gokje gewaagd, maar helaas: “Rien ne va plus, dat geld is niet meer van (u) ons”. Morgenochtend om acht uur komen we in Bergen aan.
Zondag 17-8-2008 Bergen
We werden gewekt door een brandlucht, gelukkig was deze lucht niet van het schip afkomstig maar van een grote brand in de stad Bergen. Na het ontbijt zijn we lopend naar de Fløienbaan (www.floibanen.no) gelopen om met de tandradbaan 600 meter omhoog te gaan. Gelukkig had Ilene voorgesteld om iets eerder van boord te gaan waardoor er geen wachttijd was bij de baan omhoog. Vanaf de Fløien berg (600 meter boven de stad Bergen) heb je een geweldig uitzicht over stad en de havens.
Na wat foto’s gemaakt te hebben zijn we weer met de baan naar beneden gegaan en op weg naar de vismarkt.
Geweldig wat voor verschillende soorten vis daar liggen. Deze keer hebben we gerookt walvisvlees gegeten en dat smaakte naar biefstuk, heerlijk!!!
Vervolgens zijn we gaan winkelen in Bryggen wat is toegevoegd aan UNESCO World Heritage Site in 1980. Dit zijn houten gebouwen die gebouwd zijn tussen de 14e en de 16e eeuw. Het weer was zo geweldig mooi dat we in de middag terug zijn gegaan naar het schip en bij het zwembad hebben gelegen. Om vijf uur zijn we uit Bergen vertrokken en hebben we het Europese vaste land verlaten en zijn op weg naar Tórshavn op de Faeröer eilanden. Eenmaal op open zee verbaasden heel veel Amerikanen zich over de hoeveelheid booreilanden en productieplatformen. Geweldig om te zien hoeveel activiteiten er op zee plaatsvinden om olie en gas te vinden en te winnen. Morgenochtend rond twaalf uur komen we in Tórshavn aan.
Maandag 18-8-2008 Törshavn
Vannacht werd de klok een uur teruggezet zodat we konden uitslapen. Jan was alleen vergeten om de tijd van zijn mobiele telefoon aan te passen dus werden we om 7 uur gewekt door de wekker van de telefoon. Sorry, sorry, sorry Ria. Bij het aanlopen van Tórshavn werd het behoorlijk mistig. Om twaalf uur zijn we als eersten de wal opgegaan op zoek naar een taxi die ons naar Saksun wilde brengen. Alhoewel het steeds mistiger werd zijn we met zijn vieren toch op weg gegaan naar Saksun. Nadat we een tunnel door waren, leek het net of we in een andere wereld waren terecht gekomen, prachtig zonnig weer.
De rit naar Saksun stelde eigenlijk niet zo veel voor, het was een eentonig landschap met hier en daar wat schapen en verder rotsen en nog eens rotsen.
In Saksun hadden we wel een schitterend uitzicht tussen de rotsen naar open zee.
Bij terugkomst in Tórshavn hebben we de winkelstraat bekeken en een deel van de oude stad.
Op dit moment, 7 uur ’s avonds verlaten we de Farao eilanden weer en gaan op weg naar IJsland.
Dinsdag 19-8-2008 Op zee
We werden ’s morgens om 6 uur wreed gewekt met de stem van de kapitein door de intercom. Een passagier moest zich onmiddellijk melden bij het Front Office. 10 minuten later nogmaals het verzoek van de kapitein aan de desbetreffende passagier om zich onmiddellijk bij het Front Office te melden. Weer 10 minuten later deelde de kapitein mede dat de desbetreffende passagier als vermist was gemeld en na een grondige zoekactie door het personeel hij besloten had om te keren en een zoekactie te beginnen op zee. Na een half uur kwam de kapitein met de mededeling dat de desbetreffende passagier aan boord was gevonden en dat de koers van het schip weer was gewijzigd richting IJsland. Vandaag hadden we een zeedag dus konden we rust aan doen. Ria heeft gesport en is bij een lezing geweest over walvissen en ijsberen. Jan heeft het verslag van de eerste week afgemaakt en een Engelse samenvatting voor onze Engelstalige vrienden. ’s Avonds hebben we met zijn zessen (onze Amerikaanse en Australische tafelgenoten en wij) in de Pinnacle Grill gegeten. Het is en blijft een eerste klas restaurant aan boord van de HAL schepen.
Woensdag 20-8-2008 Reykjavik
We zijn om 8 uur aangekomen Reykjavik en om 10 uur hadden we excursie “A taste of Iceland” Het is ongelofelijk wat een vulkanisch landschap je ziet, af en toe denk je dat je op de maan bent in plaats van op IJsland. Halverwege de tour hadden we een IJslandse lobster lunch in Stokkseyri
Na 20 stuks had Jan meer dan genoeg gegeten en Ria had na 10 stuks genoeg. De tocht werd vervolgd naar bubbelende moddergeisers met zwavelgassen in Krysuvik-Seltun.
Na een stop bij het grote meer Kleifarvatn om foto’s te maken gingen we weer op weg naar de haven.
Het vertrek werd een half uur uitgesteld om dat iemand om medische reden van boord moest. Het weer was vandaag geweldig mooi met heel de dag zon en een temperatuur van 16 graden was het zelfs voor IJsland een tropische dag. We zijn nu op weg naar Groenland op langs Prince Christian Sound te varen en vervolgens naar St. John’s op Newfoundland waar we over drie dagen aankomen. Voor het diner was een deel van de passagiers door kapitein Jeroen van Donselaar en hotel manager Stan Kuppens uitgenodigd voor een drankje. Jan raakte met een Nederlander in gesprek die in 1931 ook in Papendrecht was geboren. Verder ontmoeten we daar ook het echtpaar Claessen die wij ook op de maiden voyage van de Westerdam hebben ontmoet. Fred Claessen heeft een schitterende website over de geschiedenis van de HAL.
Donderdag 21-8-2008 Op zee
Dit is een rustige zeedag op weg naar de Prince Christian Sounds, Groenland. ’s Morgens samen een lezing bijgewoond over het leven en wildlife in de Artic/Noordpool. Tussen de middag hebben we met onze tafelgenoten geluncht in het oosterse restaurant Tamarind. Het is een absolute aanwinst voor de HAL om zo’n restaurant aan boord te hebben. Dit zouden we eigenlijk iedere middag moeten doen. ’s Middags is Ria nog naar een lezing geweest over levensstijlen en ik heb de Engelse samenvatting verder afgemaakt van de Nederlandstalige week. Door de slechte satellietverbinding kon ik de website niet bijwerken. Om half vijf hadden we een afspraak gemaakt met Jan en Melda uit Alkmaar om te gaan bridgen. Het was erg gezellig en is voor Ria en mij goed om het bridgen niet te verleren.
Vrijdag 22-8-2008 Op zee
We zijn ’s morgens om 6 uur bij de ingang van Prince Christian Sounds in Groenland. Aan het beginnen kwamen we al ijsbergen tegen en was het helder weer.
Hoe verder we de Sounds binnenvoeren hoe mistiger het werd; af en toe was het gelukkig wel helder zodat we foto’s konden maken. Om half zeven stond Jan al aan de achterkant van het Lidodek op dek 9 en met 6 graden was dat best koud met zo nu en dan regen en mist. De doorvaart is spectaculair! Dat zo’n groot schip door zo’n nauw vaarwater kan manoeuvreren waarbij het af en toe potdicht van de mist zat. Petje af voor kapitein Jeroen van Donselaar met zijn crew.
Rond twaalf uur hebben we de Sounds verlaten en zijn we verder op weg gegaan naar St. John in Newfoundland. ’s Avonds hebben we met de gasten van onze tafel in het Oosterse restaurant Tamarind gedineerd, dit was weer eens een culinair hoogtepunt.
Zaterdag 23-8-2008 Op zee
We hebben wederom een zeedag. ’s Morgens om kwart voor elf waren we door de kapitein en hotelmanager uitgenodigd voor de Mariners receptie. Zodra je meer dan 1 cruise maakt met de HAL word je automatisch lid van de Mariners Society en krijg je verschillende speldjes en medailles. Bij meer dan 25 dagen een blauwe speld, bij 50 dagen een rode speld, bij 100 dagen een koperen medaille, bij 300 dagen een zilveren medaille, bij 500 dagen een gouden medaille en bij meer dan 700 dagen een platina medaille. Wij hebben nu 132 dagen gecruised en hebben dus een koperen medaille. (zie foto’s bij de cruise met de Maasdam). Tijdens de receptie gooide een Amerikaanse dame die eigenlijk in een verpleeghuis thuis hoort een glas champagne over Jan zijn rug. Nu is Jan al gedoopt, dus daar was het niet voor nodig. Verder is het natuurlijk pure drankmisbruik. Deze Amerikaanse dame verblikte of verbloosde niet en zelfs een sorry kwam niet over haar lippen. Na afloop van de receptie werd Jan door de guest relation manager benaderd en wordt zijn overhemd op kosten van de HAL gewassen. Na de receptie was er nog een brunch in het Rembrandt restaurant voor alle Mariners aan boord. Je praat dan over zo’n 1000 passagiers die dus meer dan 25 dagen hebben gecruised. ’s Middags hebben we nog een paar ronden bridge gespeeld en hebben we Jan en Melda kennis laten maken met het kaartspel SkipBo.
Zondag 24-8-2008 St. John’s
We waren rond 9 uur bij St. John Newfoundland. St. John zelf ligt in een baai die met een nauwe doorgang met de zee is verbonden. De doorgang heet zelfs de Narrows.
Het binnenvaren was geweldig, heel veel mensen stonden langs de oevers te kijken en te zwaaien, omdat de Eurodam voor het eerst in St. John aankwam en tevens het grootste cruiseschip was wat ooit in St. John was aangekomen.
Na het inklaren van het schip door de immigratiedienst konden we aan wal en hebben we samen met Ilene en Steven een taxi gehuurd voor twee uur om St. John te bekijken.
Als eerste gingen we naar Cabot Tower op Signal Hill, vandaar had je een prachtig uitzicht over de ingang van de haven en St John.
Vervolgens zijn we naar de houten huisjes aan de ingang van de haven gereden en kwamen we ook langs een plaatselijke Quidi Vidi brouwerij, helaas was deze op zondag gesloten.
Vervolgens zijn we naar de andere kant van St. John gereden naar het meest oostelijke deel van het continent: Cape Spear.
Na wat foto’s te hebben gemaakt, zijn we terug gereden naar het schip om wat spullen terug te brengen en te lunchen. Daarna zijn Ria en ik de stad St John ingegaan om wat rond te kijken en wat souvenirs te kopen.
Bij terugkomst aan de haven was er een ceremonie gaande waarbij de stad St. John de Eurodam verwelkomde als grootste cruiseschip.
Bij deze ceremonie waren onder andere aanwezig de minister van transport, de burgemeester van St. John, kapitein Jeroen van Donselaar en hotel manager Stan Kuppens. Bij vertrek gebruikten alle binnen liggende schepen de scheepshoorn om samen met de Eurodam de “Scheepshoorn Serenade” op te nemen. De volgende haven zou St. Pierre moeten worden.
Maandag 25-8-2008 St. Pierre
We waren om half acht in St. Pierre. Hier had het schip aan een kleine kade buiten de stad St. Pierre afgemeerd. Om de wal op te gaan werd gebruik gemaakt van de tenders, een luxer model van een reddingsboot. Het schip heeft 6 tenders waar in elk 120 passagiers kunnen worden vervoerd naar de wal. Als reddingsboot kunnen er 150 passagiers in. St. Pierre is een Frans eiland en de mensen spreken er dan ook Frans en kan men gewoon betalen met Euro’s.
Wij hadden een excursie geboekt naar L’Ile aux Marins, op dit eiland hadden vroeger kabeljauwvissers gewoond. Nu is het een museumeiland met wat zomerhuizen voor de bewoners van Saint Pierre.
Vandaag hadden wat het weer betreft pech, het was vreselijk mistig wat op de foto’s is terug te zien.
Er was ook nog een schoollokaal in het museum (het vroegere schoolgebouw).
Terug in Saint Pierre hebben we in een Frans restaurant kreeft gegeten en natuurlijk een fles franse wijn erbij. Na wat rondgewandeld te hebben zijn we met de tender weer teruggegaan naar het schip.
’s Avonds hebben we met Jan en Melda rijsttafel gegeten in het Tamarind restaurant. Onze Amerikaanse en Australische tafelgenoten gingen niet mee aangezien de rijsttafel onbekend is bij hen. Na de Gado Gado krijg je een groot bord en even later gaat de gong. Nu moeten 9 serveersters naar de keuken komen om de 9 gerechten van de rijsttafel op te halen en uit te serveren. Iedere serveerster heeft bij het serveren van de rijsttafel altijd het zelfde gerecht bij zich. Een geweldige belevenis en een zeer uitgebalanceerde en smaakvolle rijsttafel. Na de rijsttafel hebben we in het Lido restaurant nog zitten bridgen. Morgen komen we in Sydney in Nova Scotia aan.
Dinsdag 26-8-2008 Sydney
We zijn om 8 uur in Sydney Nova Scotia aangekomen, hier hadden we geen excursie geboekt dus zijn we rond half tien van boord gegaan. In de cruise terminal waren allerlei winkeltjes aanwezig met plaatselijke producten. Op de kade stond een gigantische viool waar uiteraard een foto van gemaakt moest worden. Een ode aan de Ierse fiddlers.
Tijdens onze rondwandeling in Sydney hebben we plaatselijke kerk en twee huismuseums bezocht. Deze huismuseums zijn in de originele inrichting teruggebracht.
Vervolgens zijn we de winkelstraat ingelopen en hebben enkele winkels bezocht, sommige winkels waren reeds in kerstsfeer wat ons wel erg vroeg leek. Op de terugweg naar het schip hebben we nog wat gedronken in de Governors Pub & Eatery.
Om 5 uur zijn we vertrokken richting Halifax.
Woensdag 27-8-2008 Halifax
De wekker ging al om 7 uur af omdat we om half negen een excursie hadden naar Mahony Bay en Lugenburg. Toen we naar buiten keken kwam het water met bakken uit de hemel vallen. Dit was de eerste dag dat we met regen begonnen. Tijdens onze busrit naar bleef het regen tot vlak voor Mahony Bay. Dit was een plaatsje met mooie huizen. In de Tea Brewery kon je verschillende soorten thee kopen, proeven of kopen. Er waren tevens prachtige theepotten te koop maar gezien onze verdere reis konden we niets kopen.
Op 1 van de huizen, met uitzicht op de baai, was op het dak nog een weduwe-terras aanwezig. Wanneer familie niet op tijd terug was van zee, liep de echtgenote op het bovenste terras uit te kijken of de boot alsnog terugkwam van zee.
Na Mahony Bay reden we verder naar Lunenburg. Allereerst zijn we gestopt bij de Lunenburg Academy die nog steeds in gebruik is.
Na het bezichtigen van twee kerken zijn we afgedaald richting de haven waar we geluncht hebben. We konden het niet laten om nogmaals kreeft te bestellen.
Na de lunch zijn we de winkelstraat afgelopen en heeft Jan nog kennis gemaakt met een Nederlandse die in 1950 met het ss “Rijndam” naar Canada was geëmigreerd. Terug bij de bus zijn we direct teruggereden naar de haven van Halifax waar de Eurodam op ons lag te wachten. Om 5 uur zijn we vertrokken naar de laatste haven New York.
Voor het diner waren alle Hollandse passagiers aan boord door de kapitein en de hotelmanager uitgenodigd voor een drankje en een hapje.
Tijdens het Farewell diner hadden we wederom kreeft wat we natuurlijk onze neus niet voorbij lieten gaan. Om kwart over tien ’s avonds was er nog een Dessert Extravaganza. Na al het eten hebben we alleen wat marsepein genomen. Vervolgens zijn we naar het “Black and White Ball” in de Ocean bar gegaan waarbij de passagiers door de officieren ten dans worden uitgenodigd.
Donderdag 28-8-2008 Op zee
Vandaag is een zeedag en is het tijd om de koffers te gaan pakken. Na het ontbijt hebben we eerst nog met Melda en Jan gebridged. Daarna ben ik begonnen met het bijwerken van het reisverslag voor week 2. Met onze tafelgenoten hebben we voor de laatste keer geluncht in het Tamarind restaurant. Ria en ik zullen zo’n Oosters restaurant op de volgende cruises met de Amsterdam zeker missen. Na de lunch hebben we gezamenlijk een diashow over deze cruise bijgewoond die door Ilene was gemaakt. Vrijdagochtend komen we om 6 uur aan, dus dat wordt vroeg opstaan om het binnen varen te kunnen vastleggen op foto. Wij hebben erg genoten van deze cruise en hebben wederom hele leuke mensen ontmoet.
Vanmiddag hebben we besloten om in 2009 wederom een 16 daagse kerstcruise te maken met de “Statendam” vanaf Ft. Lauderdale naar San Diego. Aan boord hebben we meteen een boeking gemaakt.
Om 6 uur vanavond hebben de Nederlanders onder elkaar een afscheidsborrel in de Crow’s Nest, dit is een grote lounge op dek 11 waarvandaan je uitkijkt over de boeg van het schip en ver de zee over.
Na het diner hebben we afscheid genomen van onze tafelgasten. Richard en Sharlene zullen we waarschijnlijk nog 1 keer in New York zien om samen te dineren.
Rond half twaalf waren we gereed met de koffers pakken en konden ze op de gang worden gezet, dit moest voor 1 uur ’s nachts gebeurd zijn. We zullen de koffers pas weer terug zien in de aankomsthal op de kade in New York.
Het volgende verslag zal gemaakt worden in New York.
Vrijdag 29-8-2008 New York
We zijn net aan boord in Kopenhagen.
Bergen.
Oslo
Stavanger
Bergen.
Faeröer eilanden
Op zee
IJsland
Christian Sound
St. John’s
St. Pierre
Sydney
Halifax
Cruise log.
Kopenhagen-Oslo 246 mijl
Oslo-Stavanger 289 mijl
Stavanger-Bergen 110 mijl
Bergen-Thorshaven 333 mijl
Thorshaven-Reykjavik 580 mijl
Reykjavik-Prince Christian Sound 681 mijl
Prince Christian Sound-St. John’s 816 mijl
St. John’s-St. Pierre 202 mijl
St. Pierre—Sydney 171 mijl
Sydney-Halifax 238 mijl
Halifax-New York 238 mijl
1 nautische mijl = 1,85 kilometer
Gegevens Eurodam.
Afmetingen Eurodam.
Tonnage: 86.700 ton
Lengte: 284 meter Breedte: 32 meter
Max. snelheid: 23,9 knots of 44,2 km/uur
Aantal passagiers: 2104
Aantal bemanningsleden: 925
Geïnstalleerd vermogen:
6 MaK dieselmotoren, 4 x 64.368 HP en 2 x 21.456 HP
Totaal vermogen: 85.824 HP
Voortstuwing:
2 x ABB Azipods, 2 x 17,6 MW.
Totaal voortstuwingsvermogen 47.204 HP
Brandstofverbruik:
Dieselgeneratoren = 284 liter/mijl
Drinkwater gegevens:
Drinkwater productie 1.900.000 liter per dag of 1900 m³ per dag.
Drinkwater verbruik 700.000 liter per dag of 700 m³ per dag.
De stafofficieren:
Master: Jeroen van Donselaar
Hotel Manager: Stan Kuppens
Chief Officer: Bas van Dreumel
Chief Engineer: Marcel Kiers
Environmental Officier: Johannes Crijnen
Cruise Director: Shane Michaels
Culinair Operations Manager: Suzanne de Zwaan
Purser: Myrthe Coenen
Guest Relations Manager: Geri van Luven
Chief Housekeeper: Tetet Prihatnoko
Dining Room Manager: Steven Casteels
Executive Chef: Nizam Nor
Beverage Manager: Marc Spijkerboer
