Vrijdag 29 augustus 2008.

Aankomst en ontscheping in New York. Alhoewel het gisteren twaalf uur was voordat we naar bed gingen had Jan de wekker toch op half vier gezet om de aankomst in New York te zien. Het was even doorbijten maar na een kop koffie was ik toch wakker en was niet de enige passagier die de aankomst wilde zien.
Rond vijf uur stond het achterdek bij het Lido restaurant vol. Ook Ria was aanwezig toen we onder de Verrazano-Narrows Bridge voeren richting Manhattan.
Het was helaas nog steeds donker maar bij het bereiken van de pier werd het al aardig licht en konden we foto’s maken.
Nadat de Eurodam was afgemeerd kwam ook het cruiseschip Carnaval Miracle binnen.
Na het ontbijt was het wachten totdat we van boord mochten. Rond kwart over elf was het dan zover en verlieten we de Eurodam.
Een kruier bracht onze koffers naar de officiële taxistandplaats en een kwartier later waren we in East 42nd Street bij het Helmsley Hotel. Helaas was de kamer pas om 3 uur beschikbaar dus eerst maar lunchen. Nadat Ria 1 koffer had uitgepakt en we enkele uren hadden gerust zijn we toch de stad in gegaan voor een eerste verkenning. Geweldig al die drukte op straat en die verlichting ’s avonds.

Zaterdag 30 augustus 2008.

We zijn na het ontbijt via de 5th Avenue richting het Museum of Modern Art gelopen. Op weg naar het museum hebben we eerst de St. Patrick Church bezocht, een schitterende kerk midden in New York.
Bij het museum stond al een rij buiten te wachten maar de doorstroming was goed, dus hadden we toch nog snel een toegangskaart. Op de 5e verdieping was een speciale tentoonstelling van Salvatore Dali.
Het is een schitterend museum met o.a. stukken van Vincent van Gogh, Piet Mondriaan en Willem de Kooning.
Na de lunch in het museumcafé hebben we de rest van het museum bekeken en zijn we ook in de museumtuin geweest. (www.moma.org)
Rond half vijf hebben we het museum verlaten en zijn we richting Rockefeller Plaza gegaan voor een bezoek aan de Top of the Rock. De ingang ligt aan West 50th Street tussen de 5th en de 6th Avenues. Met de lift waren we in een paar minuten op de 67ste verdieping op een hoogte van 257 meter boven zeeniveau. Wat een geweldig uitzicht over New York heb je op zo’n hoogte. (www.topoftherocknyc.com)
Na een dag van lopen en heel veel indrukken opdoen zijn we terug naar ons hotel gegaan om uit te rusten voor morgen.

Zondag 31 augustus 2008.

We zijn na het ontbijt met een “Hop On / Hop Off” bus door New York gereden. Vanaf East 42nd Street zijn we vervolgens naar de volgende bezienswaardigheden gereden:
Waldorf Astoria Hotel, Rockefeller Center, Times Square, Broadway, Madison Square Garden, Empire State Building, Flatiron Building, Greenwich Village, Soho, Chinatown, Little Italy, Ground Zero, City Hall, Whitehall Street, South Street Seaport en de Brooklyn Bridge.
In South Street Seaport waren we van plan om de boot naar het Vrijheidsbeeld te nemen, maar gezien de tijd en de lange wachttijd hebben daar vanaf gezien en staat het nu op het programma voor morgen.
Na wat gegeten en gedronken te hebben zijn we weer op de bus gestapt waarbij we de volgende bezienswaardigheden hebben gezien:
Lower East Side, East Village, United Nations, Central Park.
In Central Park zijn we een stuk in het park gaan lopen, het was een schitterende zonnige dag met een temperatuur van 25 graden. In het park lagen heel veel mensen te zonnen.
Na de wandeling zijn we wederom op de bus gestapt voor een tour door Harlem. Tijdens deze tocht zijn we langs de volgende bezienswaardigheden gekomen:
Park Central Hotel, Port Authority Bus Terminal, Worldwide Plaza, Columbus Circle, Lincoln Center, Dakota Apartments/Strawberry Fields, American Museum of Natural History, Upper West Side, American Youth Hotel, Cathedral of St. John the Divine, Riverside Church, Apollo Theater, Central Park Conservatory Gardens, Museum of the City of New York, Jewish Museum, Smithsonian National Museum of Design, Guggenheim Museum, Metropolitan Museum of Art en het Central Park Zoo.
Vervolgens zijn we op Broadway 7th Avenue en 41st Street uitgestapt en naar ons hotel gelopen.
Dit was een dag waarbij we New York van Manhattan tot Harlem hebben bezocht. Gelukkig hebben we heel veel foto’s gemaakt om dit later nog eens terug te zien.

Maandag 1 september 2008. “Labour Day”

De wekker ging om 7 uur omdat we nog niet genoeg hadden van New York. Gisteren hadden we een driedaagse kaart voor de “Hop on / Hop off” bus gekocht met een cruise naar het Vrijheidsbeeld. Dus na het ontbijt weer op bus richting South Street Seaport. De bus stopte in East 42nd Street dus hoefde we niet ver te lopen.
Op de bus zat weer een andere gids en al doe je dan dezelfde route, de verhalen zijn toch anders met nieuwe informatie.
Bij aankomst in South Street Seaport hebben we onmiddellijk een ticket gehaald voor de cruise naar het Vrijheidsbeeld. Gisteren waren de kaartjes om half twaalf al uitverkocht.
Het weer was vandaag weer fantastisch, blauwe hemel en veel zon met een lekker windje, met andere woorden goed toeven in New York. De cruise ging eerst onder de Brooklynbrug en de Manhattanbrug door alvorens richting Manhattan en New York City te varen.
Op verschillende plaatsen zijn aan de waterkant watervallen gebouwd door een Deense kunstenaar.
Vervolgens zijn we langs Ellis eiland richting het Vrijheidsbeeld gevaren. Na het nemen van wat foto’s zijn we terug gevaren naar Pier 17.
Nu was Jan wel toe aan een milkshake voordat we weer op de bus stapte richting 42nd Street.
Tijdens de rit richting Rockefeller Center waren 5 vliegtuigen bezig met luchtschrijven, zoiets hadden we nog nooit eerder gezien.
Deze vliegtuigen vliegen een rechte lijn en schrijven door af en toe een gekleurd gas uit te stoten iets in de lucht.
Vanaf Rockefeller Center zijn we teruggelopen naar ons hotel. Zo langzamerhand beginnen we wel moe te worden dus hebben we besloten om vanavond rustig op onze hotelkamer te blijven.
Op onze kamer was via de telefoon een bericht ingesproken door Sharlene, onze tafelgenoten van de cruise, om woensdagavond te gaan dineren. Zij logeren in het Grant Hyatt Hotel vlak bij ons hotel, via een E-mail heb ik ze laten weten dat we dat heel erg leuk vinden.

Dinsdag 2 september 2008.

Wederom vroeg op om deze keer naar het Vrijheidsbeeld en Ellis Island te gaan. Voordat we bij de boot waren, hebben we eerst het gedenkteken van de Nederlandse oprichting van New York bewonderd.
Lopend door het park heeft Ria de eekhoorntjes nog gevoerd.
Wij waren helaas te laat om nog een kaartje te kopen om het bovenste gedeelte van het Vrijheidsbeeld te kunnen bezoeken. Deze kaartje zijn alleen voor 8 uur te krijgen. Gelukkig konden we met de eerste boot mee naar het “Statue of Liberty”.
Vanaf het eiland waar het Vrijheidsbeeld staat heb je een prachtig uitzicht op New York Manhattan.
De volgende stop met de veerboot was Ellis Eiland. In 1892 werden alle emigranten, die in New York aankwamen, hier eerst opgevangen alvorens ze Amerika in mochten. (www.ellisisland.org) Op dit eiland kan je een schitterende tentoonstelling bezoeken over de jaren 1892 t/m 1952. Ria en ik hebben nog gezocht naar onze voorouders die naar Amerika zijn vertrokken. Voor Ria was dat Leendert van Os en voor Jan zijn overgrootvader Willem Korevaar en ook nog Hermanus Wuysman, een verre oom We hebben niets terug kunnen vinden maar achteraf is het natuurlijk best mogelijk dat zij via een andere plaats dan New York Amerika zijn binnengekomen. Voor wij terug konden naar New York moesten we twee veerboten wachten zo druk was het op Statue Island en Ellis Island.
Moe maar nog niet uitgeput kwamen we in het hotel aan. ’s Avonds zijn we nog naar Times Square en Broadway gegaan om dit bij avond te bewonderen met al zijn neo-verlichting. Morgen wordt misschien een rustdag.

Woensdag 3 september 2008.

We hebben tot 9 uur uitgeslapen. We hebben de Amerikaanse leefstijl al aardig overgenomen. ’s Morgens even ontbijten bij Starbucks naast het hotel, je koffie al lopend door New York drinken en tussen de middag een pizza met een “Diet Coke”. Vandaag waren we net te laat voor een rondleiding in de New York Public Library, zoiets als de bibliotheek in Wieringerwerf maar dan iets groter. (www.nypl.org)
Dus morgen weer vroeg uit de veren en voor 11 uur in de Library aanwezig zijn.
We zijn na een bezoek aan de winkel in de bibliotheek naar de grootste winkel ter wereld gegaan, New York Macy’s. (www.macys.com) Alhoewel we niets nodig hadden, konden we de aanbiedingen toch niet laten liggen. Allereerst hebben we een Visitor card gehaald, zodat je als toerist extra korting krijgt op je aankopen. Dus een extra korting op de aanbieding. Zoals de Amerikanen zeggen “Shop till you drop”. Wij hebben tevens een handweegschaal, een z.g. ulster, om je koffers te wegen zodat het gewicht overeenkomt met het toegestane gewicht volgens de luchtvaartmaatschappijen. (Afmetingen 8 x 16 x 3 cm) Dit is een aanrader als je veel reist met een vliegtuig.
Na de inkopen teruggelopen naar het hotel om ons gereed te maken voor ons diner vanavond met Richard en Sharlene Carleton uit Australië.
Wij zijn gaan dineren bij Frankie & Johnnie’s Steakhouse (www.frankieandjohnnies.com) in de West 45th Street. Dit was een groot succes, het had de sfeer van 1920 met geweldige steaks. Na het diner zijn we teruggelopen naar onze hotels en hebben we afscheid van elkaar genomen. Richard en Sharlene vertrekken ook vrijdag met de trein naar Washington.
Vanmiddag ook een Email ontvangen van CruiseTravel met een vertrektijdwijziging van onze in San Diego naar Atlanta. Via de conciërge van het hotel heb ik de nieuwe E-ticket laten printen.
Door de national conventions van de Republicans en de Democrats in Amerika volgen we op de voet de politiek in dit land. Je kan geen zender opzetten of het gaat over de nieuwe verkiezingen.

Donderdag 4 september 2008.

Vroeg op voor de rondleiding in de New York Openbare Bibliotheek. Allereerst hebben we ontbeten bij Pershing Square (www.pershingsquare.com), voor een plaatsje moesten we in de rij staan. Net voor ons stonden Richard en Sharlene ook te wachten om te gaan ontbijten dus hebben we dit samen gedaan. Het is echt een aanrader als je niet in het hotel wil ontbijten.
Om 11 uur hebben we rondleiding van ruim een uur gehad in de bibliotheek. Geweldig om al die zalen te zien en kennis te maken met het systeem om boeken te kunnen inzien.
Na de lunch zijn we teruggegaan naar het hotel om de koffers te gaan pakken.
Het is vandaag onze laatste dag in New York en het is tropisch warm met een temperatuur van 32 graden. Een voordeel van al die hoge gebouwen is dat bijna altijd in de schaduw kan lopen. Bij de conciërge van het hotel hadden we een kluisje gehuurd om onze waardevolle spullen in op te bergen. Vanavond gaan we bij Carmine’s eten, dit schijnt en belevenis te zijn gezien de hoeveelheid aan eten er wordt opgediend. Met je eten krijg je ook een z.g. “Doggie Bag”, een zak om het overgebleven eten mee naar huis te nemen. (www.carminesnyc.com)
Vrijdagmiddag 5 september vliegen we met Delta Airlines direct naar Seattle waar we om 20 minuten over acht ’s avonds aankomen, een vlucht van ruim 6 en half uur.

Vrijdag 5 september 2008.

We zijn na een bezoek aan de Verenigde Naties vertrokken naar het John F. Kennedy vliegveld in New York voor onze vlucht naar Seattle.
Het eten gisteravond was overweldigend, de ober had ons al gewaarschuwd dat de porties enorm waren en dat we beter 1 portie konden bestellen voor ons tweeën. Dat was maar goed ook, wat zelfs dat kregen we niet op. We hadden lasagne besteld, dat was meer dan dat ik voor 4 personen zou maken. Dus de rest ging in een doggy-bag mee. Als dessert had Jan een ijsje besteld, hij is gek op ijs en draait er zijn hand niet voor om om een pak ijs op te eten. Dit ijsje zat in een dusdanige grote kom dat het zelfs voor Jan te veel was. De doggy-bag heeft Ria onderweg naar ons hotel aan een dakloze oorlogsveteraan gegeven bij Central Station. Deze man wist niet wat hem overkwam.
Bij aankomst op het vliegveld konden wij buiten al met de koffers inchecken. Na wat onduidelijkheid op welke vluchtlijst wij stonden en ook nog ieder twee stuks bagage bij ons hadden, konden wij toch probleemloos inchecken. De vorige dag was het mij ook al niet gelukt om online in te checken. De koffers mochten niet zwaarder zijn dan 50 lbs. of 22,5 kg. Nu was 1 koffer 52 lbs. dus te zwaar maar door vriendelijk te blijven kijken werd dit niet extra berekend. Het gebruik van een luggage scale of ulster is dus zeer belangrijk als je aan de maximaal toegestane gewichten van de koffers zit.. Tijdens de vlucht van 6 uur kan je aan boord van Delta Airlines alleen maar gratis water, koffie en kleine zakjes pinda’s en crackers krijgen. Voor al het andere zoals warme snacks moest betaald worden. Bij aankomst in Seattle was het even zoeken naar de taxistandplaats. Eenmaal gevonden konden onze koffers niet in elke taxi dus werd er een grote taxi besteld. We zitten nu in het Warwick hotel (www.warwickseattle.com), wederom gunstig gelegen om de stad te bekijken. Het Wireless internet is in dit hotel niet gratis maar voor 50 dollar heb je een hele week toegang.

Zaterdag 6 september 2008.

We waren allebei veel te vroeg wakker ivm het tijdsverschil met New York. Vanuit het hotel zijn we in zo’n 5 minuten naar Pike Place Market (www.pikeplacemarket.org) gelopen, dit moet je gezien hebben.
Een heel grote overdekte markt met allerlei koopwaar.
De meeste indruk hebben de viskramen op me gemaakt, wat een geweldig assortiment aan vis. ( www.pikeplacefish.com)
De hoeveelheid wilde zalm en krab was enorm. Ook de bloemen-, groente- en fruitstallen waren zeer uitgebreid en de waren naar onze euro-begrippen niet duur.
Nadat we de gehele markt hadden afgelopen, zijn we naar de bibliotheek van Seattle gelopen.
Als oud-bestuurslid van de bibliotheek in de Wieringermeer en nauw betrokken bij de fusie van de bibliotheken in de kop van Noord-Holland blijft de bibliotheek je boeien. Deze bibliotheek was ontworpen, jawel door een Nederlander en wel Rem Koolhaas.
Het is een schitterend en zeer opvallend gebouw van wel 11 verdiepingen met heel veel glas.(www.spl.org) Een ieder die binnen het werkgebied van de bibliotheek woont kan een kosteloze bibliotheekpas krijgen voor het lenen van boeken, DVD’s en CD’s. De missie van de bibliotheek luidt:
“Our mission is to become the best public library in the world by being so tuned in to the people we serve and so supportive of each other’s efforts that we are able to provide highly responsive service”.
De bibliotheek heeft ook een zelfservice systeem en na sluitingstijd kan je nog boeken inleveren.
Zij hebben ook een boetesysteem voor te laat inleveren van de boeken en andere geleende artikelen.
In de bibliotheek zijn 400 computers aanwezig en zij geven ook computerlessen zoals het zoeken naar data in bladen en kranten, genealogie en dan natuurlijk de basiscursussen.
In het gebouw was continue bewaking aanwezig om zwervers die zich in het gebouw wilde huisvesten te manen om dit niet te doen. Er liepen zelfs zwervers rond met slaapzak en al. In de gemakkelijke stoelen mocht je ook niet slapen, deed je dat wel dan werd je wakker gemaakt. Aan het eind van de middag zijn we via het centrum naar ons hotel teruggegaan.

Zondag 7 september 2008.

We zijn via de monorail vanuit de stad naar de Space Needle gegaan. (www.spaceneedle.com)
Met de lift waren we in 41 seconden boven, deze 184 meter hoge toren is in 1962 gebouw voor de Wereld tentoonstelling.
Vanaf de top heb je een schitterend uitzicht over Seattle. Via de website kan je m.b.v. de webcam ook meekijken. Houd er wel rekening mee dat Seattle 9 uur tijdsverschil heeft met Nederland.
Na het maken van enkele foto’s zijn we weer naar beneden gegaan voor een bezoek aan het “Experience Music Project” (www.empsfm.org).
Dit project is toegewijd aan het onderzoek van de creativiteit en vernieuwing in de populaire muziek. Het weerspiegelt de geest van Rock ‘n’ Roll, zijn ontstaan uit jazz, soul, gospel, country en de blues, maar ook de rock’s invloed op hip-hop, punk en andere huidige genres. Er was een tentoonstelling van wel 50 verschillende gitaren vanaf 1770 tot aan vandaag en een speciale ruimte voor Jimi Hendrix, An Evolution of Sound.
We zijn hier gebleven totdat het museum dicht ging. Vervolgens zijn we richting de Elliott baai gelopen met zijn verschillende pieren waarop van alles te doen is. We zouden nog een keer kreeft gaan eten. Bij Pier 57 zijn we “The Fishermans” restaurant & bar (www.pier57seattle.com/fishermans.html) binnengegaan en bij het zien van de menukaart besloten om een ander menu dan kreeft te kiezen. Op de kaart stond een 4 gangen menu met als hoofdgerecht King crab, Snow crab en Dungeness crab. Aangezien Jan wel eens een documentaire heeft gezien over het vangen van King crabs in de Beringszee, zijn we voor het krabmenu gegaan. De chefkoks onder ons weten waar we over praten. Via de Engelstalige Wikipedia kan je een omschrijving vinden van deze krabben. Wij hebben er van genoten en vonden het zeker zo lekker als kreeft. Vanaf de het restaurant zijn we naar het hotel gelopen.

Maandag 8 september 2008.

We hebben eerst een excursie geboekt voor morgenochtend naar Mount Rainier, we worden om 7 uur al opgehaald. Daarna hebben we een pakketje naar Nederland verstuurd met de reeds gekochte souvenirs, dat scheelt in ieder geval gewicht en plaats in de koffers.
Vandaag zijn we naar het eiland Bainbridge gegaan, dit is een eiland voor de kust van Seattle.(www.bainbridgedowntown.org) In ongeveer 35 minuten met de veerboot ben je op het eiland.
Op het eiland kan je rustig rondwandelen en genieten aan een schitterende baai.
We hebben geluncht in de Harbour Pub (www.harbourpub.com) waarna we teruggelopen zijn de veerboot. Vanaf de veerboot zijn via de winkelstraat teruggelopen naar ons hotel. Wat ons wel opvalt hier in Seattle t.o.v. New York, is het aantal daklozen en verslaafden op straat. Overal kom je ze tegen. Onderweg hebben we alvast ons ontbijt gekocht voor morgenochtend vroeg.

Dinsdag 9 september 2008.

We moesten vandaag vroeg op, 6.00 uur, om een dagexcursie naar een Nationaal Park te maken. We werden om 7.00 uur voor het hotel opgehaald, en daarna nog 13 mensen, om Mount Rainier te gaan bekijken.
Er was 1 oudere franse dame bij en dat was weer leuk voor mij om Frans te praten en af en toe het meest ingewikkelde voor haar te vertalen.
Deze Mount Rainier is een berg zo groot als de Mont Blanc en ook bedekt met zo’n 16 gletsjers. Dat betekende wandelschoenen aan en warme kleding mee.
Maar het werd een van die uitzonderlijk mooie herfstdagen die er hier in september maar zelden zijn.
De warme kleding kon in de Mini Van blijven. Mount Rainier was de hele dag heel goed te zien. Een strakblauwe lucht en daar stak de berg heel erg mooi tegen af.
Het beloofde een prachtige natuurexcursie te worden.
Onderweg hebben we verschillende stops gemaakt om foto’s te maken en om uitleg te krijgen over het park en het bos. De chauffeur wist er heel erg veel vanaf. Het maken van wandel- en trektochten is zijn grote hobby. Hij was dan ook van plan om a.s. vrijdag een trektocht rond de Mount Rainier te maken, de Wonderland Trail, een tocht van 93 miles, die hij in 7 dagen alleen gaat lopen.
De eerste grote stop was bij een dam voor waterkracht in de Nisqually river. Die dam ligt er al sinds 1945. Helaas voor de makers kwam er in 1947 een enorme aardverschuiving en kon men overnieuw beginnen. De gevolgen van de aardverschuivingen zijn nog altijd te zien aan de bladloze boomstaken die her en der in de loop van de lawine staan, maar het meeste is toch wel weer aangegroeid.
De ingang van het Mount Rainier National Park(www.nps.gov/mora) moest natuurlijk ook op de foto.
Na een uurtje of 4 waren we in het Paradijs aangekomen, zo althans heet de plek waar een visitorscentrum staat en uiteraard The Paradise Inn. ’s Zomers kun je hier logeren, ’s winters is het dicht.
Een aantal reisgenoten ging meteen op pad om een stukje de bergen in te lopen, maar wij hebben eerst de Inn van binnen bekeken onder het genot van een Buffaloburger en Jan een heel speciaal biertje, “Wild Fish Tale Organic Old Salmon Pale Ale”. Iets anders dan een Grolch of een Heineken.
Daarna zijn wij ook naar een waterval gelopen, heerlijk in het zonnetje. Er is door een van de andere mensen een beer gesignaleerd en ook gefilmd, maar wij hebben hem niet gezien. Er wonen meer wilde dieren zoals herten, berggeiten, marterachtigen, heel veel vogelsoorten, enz.
Om 14.00 uur was het weer verzamelen geblazen en de terugtocht werd aanvaard.
Halverwege de berg hadden we nog een stop bij een parkmuseum.
Hier was ook een hotel/restaurant bij, The National Park Inn at Longmire. (www.guestservices.com/rainier) Dit is wel het hele jaar open. De chauffeur raadde ons de blueberry cobbler aan, dat is een nagerecht van blauwe bessen en bramen, fijngemaakt en warm gemaakt en daarna versierd met 2 bollen vanille ijs. Dit noemen ze in Amerika “à la mode”, dan wordt er bij je toetje een bolletje ijs gelegd. Maar wat wij kregen was weer zo’n echt Amerikaans grote portie. Het is geen wonder dat je overal ziet dat men samen met 1 gerecht doet. Wij hadden dat trouwens vandaag met onze paddenstoelen salade gedaan. Je vertelt dat aan de ober en je krijgt meteen ieder de helft op een eigen bord of je krijgt er dubbel bestek bij en soms ook nog een extra bord om zelf te delen. Wij kennen dat niet en vinden dat een beetje schraperig, maar hier is het heel normaal.
Onze laatste stop voor foto’s was bij het kleinste kerkje dat nog dienst doet. Er kunnen 19 mensen in en het staat in het plaatsje Elbe.
Om 18.30 uur waren we weer terug, moe maar erg tevreden over deze mooie dag.

Woensdag 10 september 2008.

Vandaag hebben we het wat rustiger aan gedaan. Lekker uitgeslapen en langzaamaan opgestart. Op de planning stonden maar 2 dingen en dat waren het Seattle Art Museum (SAM) en Pioneer Square. Beide liggen aan de 1st Avenue en dat was dus makkelijk te belopen.
Het museum (www.seattleartmuseum.org) heeft sinds 2004 een nieuw gebouw, mooi licht en ruim. Je mag er geen foto’s maken, dus bij deze bladzijde zijn weinig plaatjes te zien. Alleen de 6 ontmantelde Fordauto’s die in de hal hangen zie je hiernaast.
De grootste afdeling van het museum gaat over de Amerikaanse moderne kunst, erg aardig om er een idee van te krijgen. Maar beeldender is het overzicht over de handwerkskunst van de First natives. Zij maken op een traditionele manier gebruiks- en religieuse voorwerpen en geven die kunst nu ook door aan de nieuwe generatie. De prachtige manden en totempalen zijn heel mooi om te zien.
Op de derde verdieping was er ook veel ruimte voor Europese kunst. Natuurlijk vond ik de porseleinkamer om te kwijlen. Vitrines vol met Chinees, Engels, Frans en Duits ( Meissen ) porselein, heel erg mooi allemaal. Verder waren er voorwerpen uit de oudheid van het Midden-Oosten, Egypte,Griekenland, het oude Rome en de moslimcultuur. Kortom, alle eeuwen en de hele wereld is er in een notedop te zien. Nog 1 ding wil ik vermelden en dat is een grafvondst uit de 3e eeuw na Christus. Het zijn 13 glazen voorwerpen, nog nieuw, uit een graf van een Romeinse glasblazer die in de buurt van Lyon zijn werkplaats had. De 6 flessen, 4 schalen op een voet en de 2 drinkglazen en 1 glazen haarspeld hadden gisteren hier gemaakt kunnen zijn. Die glasblazer kon er wat van.
Na een uur of 3 in het SAM rondgelopen te hebben, zijn we naar Pioneer Square gegaan, de zg. oorsprong van Seattle. Dit viel erg tegen en we zijn dan ook meteen doorgelopen, terug naar de 5e Avenue om in het mooie winkelcentrum, City Center, tijdens het happy hour van heerlijke calamaris en een overheerlijke pizza te genieten. We hebben nog nergers zo’n lekkere pizza gegeten met zo’n knapperende bodem.
Daarna was het weer tijd om op huis aan te gaan, naar ons eigen Warwick hotel.

Donderdag 11 september 2008 ( nine eleven).

Inderdaad wordt er in de media en op straat aandacht besteed aan 9-11. Er is een gedenkplaats geopend bij het Pentagon, er zijn bijeenkomsten bij Ground Zero en hier in Seattle wordt er op straat gedemonstreerd voor of tegen Bush en voor of tegen MacCain of Obama.
Wij hebben het vandaag rustig aan gedaan. We hebben allebei nog de laatste inkopen gedaan, niet noodzakelijk maar wel fijn om te hebben. Jan is er in geslaagd om een lichtgewicht kakikleurige lange broek in zijn maat te vinden. En ik heb nog een zwarte lange broek en mooi bloesje, onkreukbaar allebei en dus goed voor op reis, aangeschaft, bij een winkel die je in Nederland niet hebt, “Chico’s”.
Daarna hebben we ons boek cadeau gedaan aan de bibliotheek van Seattle, die door Rem Koolhaas is ontworpen, als bijdrage aan de voorraad Nederlandse boeken die er wel is in deze bieb.
Vervolgens zijn we naar de kamer teruggegaan om de koffers in te pakken. Dat was deze keer een fluitje van een cent, omdat we niet met een vliegtuig meehoeven en dus niet zo erg op het gewicht van de koffers hoeven te letten.
Als afscheidsmaal zijn we daarna nog een keertje naar het “Waterfront” teruggelopen, om daar nogmaals te genieten van de Kings krab. Je krijgt een bord met wat rijst en asperges en 3 levensgrote krabpoten op je bord. En vooraf kun je kiezen uit soep en salade. Maar die krabpoten zijn spectaculair.
Kun je dat op? Natuurlijk wel. Heerlijk die poten ontleden en het krabvlees er uit halen.
Vanaf 12 tot 14 september is er een Salmon Homecoming Celebration in het Seattle Aquarium en de bij het Waterfront Park. (www.salmonhomecoming.com)
Nu zit het er op, de laatste hand wordt gelegd aan het verslag van deze fantastische week in Seattle. We hadden prachtig weer, de stad en haar inwoners zijn erg aardig en behulpzaam. En er is heel wat moois te zien.
Rest mij nog de laatste dingen in de koffer te stoppen en te relaxen.